Vertaling van "daadwerkelijk de hoogste inkomsten ontvangt " (Nederlands → Frans) :

In zoverre de in het geding zijnde bepaling de ingezeten echtparen voor wie een gemeenschappelijke aanslag wordt gevestigd en waarvan een van de echtgenoten - te dezen diegene die daadwerkelijk de hoogste inkomsten ontvangt - wedden die afkomstig zijn van een internationale organisatie ontvangt en die bij overeenkomst zijn vrijgesteld onder progressievoorbehoud, de verhoging van de belastingvrije som voor kinderen ten laste ontzegt, terwijl de echtparen waarvan geen enkele echtgenoot vrijgestelde inkomsten ontvangt, die wel kunnen genieten, is die bepaling, zoals geïnterpreteerd door de verwijzende rechter, niet bestaanbaar met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.
En ce qu'elle prive les couples de résidents pour lesquels une imposition commune est établie, et dont l'un des membres - en l'occurrence celui qui perçoit effectivement les revenus les plus élevés - perçoit des traitements en provenance d'une organisation internationale, conventionnellement exonérés sous réserve de progressivité, de la majoration de quotité exemptée d'impôt pour enfant à charge alors que les couples dont aucun des membres ne perçoit des revenus exonérés peuvent en bénéficier, la disposition en cause, telle qu'elle est interprétée par le juge a quo, n'est pas compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution.

In zoverre het de ingezeten echtparen voor wie een gemeenschappelijke aanslag wordt gevestigd en waarvan een van de echtgenoten - te dezen diegene die daadwerkelijk de hoogste inkomsten ontvangt - wedden ontvangt die afkomstig zijn van een internationale organisatie en die bij overeenkomst zijn vrijgesteld onder progressievoorbehoud, de verhoging van de belastingvrije som voor kinderen ten laste ontzegt, schendt artikel 134 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.
En ce qu'il prive les couples de résidents pour lesquels une imposition commune est établie, et dont l'un des membres - en l'occurrence celui qui perçoit effectivement les revenus les plus élevés - perçoit des traitements en provenance d'une organisation internationale, conventionnellement exonérés sous réserve de progressivité, de la majoration de quotité exemptée d'impôt pour enfant à charge, l'article 134 du Code des impôts sur les revenus 1992 viole les articles 10 et 11 de la Constitution.

Het in het geding zijnde artikel 134 van het WIB 1992, in samenhang gelezen met artikel 155 van het WIB 1992, heeft tot gevolg de toeslag op de belastingvrije som voor kinderen ten laste aan te rekenen bij de belastingplichtige met het hoogste belastbare inkomen, waardoor, volgens de verwijzende rechter, ingezeten echtparen voor wie een gemeenschappelijke belasting is gevestigd en waarvan een van de echtgenoten - in voorkomend geval de persoon die daadwerkelijk het hoogste inkomen ontvangt - vanwege een internationale organisatie wedden ontvangt die bij overeenkomst zijn vrijgesteld onder progressievoorbehoud, het belastingvoordeel voor kinderen ten laste verliezen.
L'article 134 du CIR 1992 en cause, combiné avec l'article 155 du CIR 1992, a pour effet d'imputer le supplément de quotité exemptée pour enfant à charge dans le chef du contribuable qui a le revenu imposable le plus élevé, ce qui, selon le juge a quo, ferait perdre l'avantage fiscal pour enfant à charge aux couples de résidents pour lesquels une imposition commune est établie, et dont l'un des membres - en l'occurrence celui qui perçoit effectivement les revenus les plus élevés - perçoit des traitements en provenance d'une organisation internationale, conventionnellement exonérés sous réserve de progressivité.

De verhoging van de belastingvrije som voor kinderen ten laste voor de persoon met de hoogste inkomsten, terwijl die inkomsten zijn vrijgesteld met toepassing van artikel 3 van bijlage III van het Protocol van 27 juni 1997, kan echter, rekening houdend met die vrijstelling, niet ten goede komen aan de echtgenoot welke die inkomsten ontvangt, noch aan de persoon die lagere inkomsten geniet dan die van die echtgenoot, terwijl die in België belastbaar zijn, hetgeen tot gevolg heeft de betrokken echtparen minder gunstig te behandelen dan de echtparen waarvan geen enkele echtgenoot vrijgestelde inkomsten geniet.
Or, la majoration de la quotité exemptée d'impôt pour enfants à charge dans le chef de celui qui perçoit les revenus les plus élevés, alors que ces revenus sont exonérés en application de l'article 3 de l'annexe III du protocole du 27 juin 1997, ne peut, compte tenu de cette exonération, profiter ni au membre du couple qui perçoit ces revenus ni à celui qui perçoit des revenus inférieurs à ceux de ce conjoint, alors que ceux-ci sont imposables en Belgique, ce qui a pour effet de traiter de manière défavorable les couples concernés par rapport aux couples dont aucun des membres ne perçoit des revenus exonérés.

In zijn arrest nr. C-303/12 van 12 december 2013 heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld: "Artikel 49 VWEU (Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie) (vrijheid van vestiging) dient aldus te worden uitgelegd dat het zich verzet tegen de toepassing van een belastingregeling van een lidstaat als die welke in het hoofdgeding aan de orde is, die tot gevolg heeft dat een echtpaar dat in die staat woont en zowel in die staat als in een andere lidstaat inkomsten verwerft, daadwerkelijk een bepaald belastingvoordeel verliest als gevolg van de wijze waarop dit voordeel wordt aangerekend, terwijl dit echtpaar dat voordeel wel zou krijgen indien de echtgenoot met de hoogste inkomsten niet zijn volledig inkomen in een andere lidstaat zou verwerven".
Dans son arrêt n° C-303/12 du 12 décembre 2013, la Cour de Justice de l'Union européenne a jugé: "L'article 49 TFUE (Traité sur le fonctionnement de l'Union européenne) (liberté d'établissement) doit être interprété en ce sens qu'il s'oppose à l'application d'une réglementation fiscale d'un État membre, telle que celle en cause au principal, ayant pour effet de priver un couple résidant dans cet État et percevant à la fois des revenus dans ledit État et dans un autre État membre du bénéfice effectif d'un avantage fiscal déterminé, en raison de ses modalités d'imputation, alors que ce couple en bénéficierait si le conjoint ayant les revenus les plus importants ne percevait pas l'intégralité de ses revenus dans un autre État membre".

Op 12 december jongstleden heeft de vijfde kamer van het Europees Gerechtshof een arrest geveld waarin ons land wordt veroordeeld voor de wijze waarop het de verhoogde belastingvrije som voor kinderen ten laste toekent: “Artikel 49 VWEU dient aldus te worden uitgelegd dat het zich verzet tegen de toepassing van een belastingregeling van een lidstaat als die welke in het hoofdgeding aan de orde is, die tot gevolg heeft dat een echtpaar dat in die staat woont en zowel in die staat als in een andere lidstaat inkomsten verwerft, daadwerkelijk een bepaald belastingvoordeel verliest als gevolg van de wijze waarop dit voordeel wordt aangerekend, terwijl dit echtpaar dat voordeel wel zou krijgen indien de echtgenoot met de hoogste inkomsten niet zijn volledig inkomen in een andere lidstaat zou verwerven”.
Le 12 décembre dernier, la cinquième chambre de la Cour de justice européenne a rendu un arrêt qui condamne notre pays dans sa méthode d'imputation de la majoration de quotité exemptée d'impôt pour enfant(s) à charge : " L'article 49 TFUE doit être interprété en ce sens qu'il s'oppose à l'application d'une réglementation fiscale d'un État membre, telle que celle en cause au principal, ayant pour effet de priver un couple résidant dans cet État et percevant à la fois des revenus dans ledit État et dans un autre État membre du bénéfice effectif d'un avantage fiscal déterminé, en raison de ses modalités d'imputation, alors que ce couple en bénéficierait si le conjoint ayant les revenus les plus importants ne percevait pas l'intégralité de ses revenus dans un autre État membre”.

2. « Schendt artikel 198, eerste lid, 10°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, in die zin geïnterpreteerd dat het belet de interesten af te trekken ten belope van het bedrag van de dividenden die als definitief belaste inkomsten (DBI) aftrekbaar zijn, maar wegens het bestaan van verliezen niet daadwerkelijk zijn afgetrokken, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het tot gevolg heeft dat een verliesgevende vennootschap wordt onderworpen aan een dubbele belasting waaraan een winstgevende vennootschap die leningen heeft aangegaan, maar dividenden ontvangt die niet als DBI's aftrekbaar zijn, niet is onderworpen : belasting op de dividenden ontvangen door de verliesgevende vennootschap omdat zij de DBI-aftrek niet genieten en op de interesten die deze vennootschap heeft ontvangen ten belope van het bedrag van de als DBI's aftrekbare dividenden ?
2. « Interprété comme empêchant la déduction des intérêts à concurrence des dividendes susceptibles d'être déduits au titre de revenus définitivement taxés (RDT) mais non effectivement déduits en raison de l'existence de pertes, l'article 198, alinéa 1, 10°, du Code des impôts sur les revenus 1992 viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il a pour effet de soumettre une société en pertes à une double imposition à laquelle n'est pas soumise une société en bénéfices ayant contracté des emprunts mais recueillant des dividendes qui ne sont pas susceptibles d'être déduits au titre de RDT : imposition sur les dividendes recueillis par la société en pertes en raison du fait qu'ils ne bénéficient pas de la déduction RDT et sur les intérêts recueillis par cette société à concurrence du montant des dividendes susceptibles d'être déduits au titre de RDT ?

Wanneer een arbeidscontractant in de zin van deze regeling als ambtenaar in vaste dienst wordt aangesteld, geven de door hem als arbeidscontractant opgebouwde pensioenjaren recht op een aantal pensioenjaren als ambtenaar berekend op basis van de verhouding tussen het laatste basissalaris dat hij als arbeidscontractant heeft ontvangen en het eerste basissalaris dat hij als ambtenaar ontvangt tot ten hoogste het aantal daadwerkelijke dienstjaren.
Cependant, lorsqu'un agent contractuel, au sens dudit régime, devient fonctionnaire, les annuités acquises en qualité d'agent contractuel lui donnent droit à un nombre d'annuités en qualité de fonctionnaire calculé au prorata du dernier traitement de base perçu en qualité d'agent contractuel et du premier traitement de base perçu en qualité de fonctionnaire dans la limite du nombre d'années de service effectif.

Krachtens artikel 31 van Verordening (EG) nr. 1698/2005 mag de totale compensatie die een landbouwer over een periode van vijf jaar ontvangt voor gemaakte kosten en gederfde inkomsten die het gevolg zijn van de toepassing van één of meer van de betrokken normen, niet meer bedragen dan 10 000 euro. De toekenning van significant meer staatssteun bovenop dat bedrag kan tot vervalsing van de mededinging leiden, met name wanneer tussen lidstaten of regio's grote verschillen in het daadwerkelijke steunniveau bestaan.
l'article 31 du règlement (CE) no 1698/2005 limite à 10 000 EUR le montant total de l'aide qu'un agriculteur peut recevoir sur une période de cinq ans pour les dépenses exposées et les pertes de revenus résultant de l'application d'une ou de plusieurs normes. Les aides d'État importantes accordées au-delà de ce montant risquent d'entraîner une distorsion de la concurrence, notamment dans le cas de différences importantes entre des États membres ou des régions dans le niveau d'aide effectif.