Daaruit blijkt dat de wetgever het aangewezen heeft geacht het nieuwe artikel 110/1 van de wet van 25 juni 1992 niet onmiddellijk van toepassing te verklaren op de levensverzekeringsovereenkomsten die vóór 5 maart 2012 werden afgesloten, omdat dit tot gevolg zou hebben dat « een essentieel element van de overeenkomst [wordt] gewijzigd ».
Il apparaît que le législateur a jugé opportun de ne pas déclarer le nouvel article 110/1 de la loi du 25 juin 1992 immédiatement applicable aux contrats d'assurance-vie conclus avant le 5 mars 2012, parce qu'il en résulterait une « modification d'un élément essentiel du contrat ».