Vertaling van "dan niet een grondwettelijke tegenhanger hebben " (Nederlands → Frans) :

Voorts is het juridisch weinig coherent om een onderscheid te maken naargelang bepalingen van een internationaal verdrag dat door België is geratificeerd, al dan niet een grondwettelijke tegenhanger hebben.
De plus, il est juridiquement peu cohérent de faire une distinction selon que les dispositions d'un traité international ratifié par la Belgique ont ou non un équivalent dans la Constitution.

Er bestaat evenwel nog een derde methode waarbij enkel die bepalingen van het EVRM die geen grondwettelijke tegenhanger hebben, worden geconstitutionaliseerd.
Il existe cependant une troisième méthode, qui consisterait à ne constitutionnaliser que les dispositions de la CEDH qui n'ont pas d'équivalent dans la Constitution.

Volgens het provincieraadslid wil de FOD Volksgezondheid Het Vlaamse Kruis niet erkennen omdat ze geen Waalse tegenhanger hebben.
Le membre du conseil provincial indique que le SPF Santé publique refuse d'agréer Het Vlaamse Kruis, en raison de l'absence d'un pendant wallon.

Men kan stellen dat de Grondwet de basis is (of geweest is) om de Civiele Lijst niet aan belasting te onderwerpen, maar de dotaties, die geen enkele grondwettelijke basis hebben en geenszins verplicht zijn, kunnen zich niet op dergelijk voorrecht beroepen.
Si l'on peut admettre que la Constitution serve (ou ait pu servir) de fondement à la non-soumission de la Liste civile à l'impôt, les dotations, qui reposent sur aucune base constitutionnelle et ne présentent aucun caractère obligatoire, ne peuvent se prévaloir d'un tel privilège.

Niets belet de steller van het voorontwerp de imperatieven op het gebied van de rechtszekerheid te laten primeren op de mechanismen van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid die, hoewel ze een van de grondslagen van ons recht vormen, geen grondwettelijke waarde hebben, en dit, zelfs indien dit leidt tot een verrijking zonder oorzaak vanwege de burgerlijke partij.
Rien n'interdit à l'auteur de l'avant-projet de privilégier les impératifs de sécurité juridique sur les mécanismes de la responsabilité civile qui, bien que constituant un fondement essentiel de notre droit, n'ont pas valeur constitutionnelle, et ce, même si cela aboutit à procurer un enrichissement sans cause à la partie civile.

Op 19 april 2016 hebben de rechters-verslaggevers T. Merckx-Van Goey en F. Daoût, met toepassing van artikel 71, eerste lid, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof, de voorzitter ervan in kennis gesteld dat zij ertoe zouden kunnen worden gebracht aan het Hof, zitting houdende in beperkte kamer, voor te stellen een arrest te wijzen waarin wordt vastgesteld dat het beroep tot vernietiging klaarblijkelijk niet tot de bevoegdheid van het Hof behoort en bijgevolg niet ontvankelijk is.
Le 19 avril 2016, en application de l'article 71, alinéa 1, de la loi spéciale du 6 janvier 1989 sur la Cour constitutionnelle, les juges-rapporteurs T. Merckx-Van Goey et F. Daoût ont informé le président qu'ils pourraient être amenés à proposer à la Cour, siégeant en chambre restreinte, de rendre un arrêt constatant que le recours en annulation ne relève manifestement pas de la compétence de la Cour et n'est donc pas recevable.

Het Grondwettelijk Hof heeft zich over de volgende prejudiciële vraag gebogen: houdt artikel 103 van de herstelwet van 22 januari 1985 een schending in van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het niet toestaat dat een onderbrekingsuitkering wordt toegekend aan een werknemer die ontslagen wordt met een opzeggingsvergoeding, ook wanneer die op grond van een verminderd loon werd berekend, terwijl de werknemer die met verminderde prestaties werkte en ontslagen wordt met een te presteren opzeggingstermijn, tijdens die opzeggingstermijn wel recht blijft hebben op een onderbrekingsuitkering?" Het Hof kwam tot het besluit dat die bepaling tot een verschillende behandeling van ontslagen werknemers leidt.
La Cour constitutionnelle s'est penchée sur la question préjudicielle suivante: "L'article 103 de la loi de redressement du 22 janvier 1985 viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il ne permet pas l'octroi d'une allocation d'interruption au travailleur licencié moyennant indemnité compensatoire de préavis, en ce compris lorsque cette indemnité a été calculée sur base d'une rémunération réduite, alors qu'en cas de licenciement moyennant préavis, le travailleur qui a réduit ses prestations, conserve pendant le préavis le bénéfice de l'allocation d'interruption?" La Cour en a déduit que cette disposition crée une différence de traitement entre les travailleurs licenciés.

Het Grondwettelijk Hof en het Hof van Cassatie hebben immers reeds voor recht gezegd dat de delegatie van bevoegdheden aan de Koning inzake de tenuitvoerlegging van bepaalde wettelijke bepalingen die in het Btw-Wetboek zijn opgenomen, niet in strijd is met voornoemd basisbeginsel (zie inzonderheid, Grondwettelijk Hof, arresten van 21 februari 2007, nr. 32/2007, van 17 oktober 2007, nr. 131/2007 en van 23 januari 2014, nr. 10/2014; Hof van Cassatie, 20 februari 2014, F.12.0053.N).
En effet, la Cour constitutionnelle et la Cour de cassation ont déjà jugé que les délégations de pouvoir accordées au Roi afin de mettre en oeuvre certaines dispositions légales reprises dans le Code de la TVA ne méconnaissent pas ce principe fondamental (Voir notamment, Cour constitutionnelle, arrêts du 21 février 2007, n° 32/2007, du 17 octobre 2007, n° 131/2007 et du 23 janvier 2014, n° 10/2014; Cour de cassation, 20 février 2014, F.12.0053.N).

Het grondwettelijk legaliteitsbeginsel inzake belastingen wordt niet geschonden indien, zoals in de meerderheid van de gevallen, de bevoegdheden die aan de Koning, de minister van Financiën of de administratie worden gedelegeerd, geen betrekking hebben op de essentiële elementen van de belasting maar louter bedoeld zijn om een juiste toepassing van de fiscale wetten te verzekeren.
Le principe constitutionnel de la légalité de l'impôt n'est pas mis à mal si, comme dans la majorité des cas, les compétences déléguées au Roi, au ministre des Finances ou à l'administration fiscale ne portent pas sur les éléments essentiels de la taxe mais ont simplement pour objectif de veiller à la bonne application des lois fiscales.