Wat meer is, uit de verschillende drempels die de wetgever heeft voorzien (één maand, drie maand, zes maand) moet afgeleid worden dat het overschrijden van de termijn voor het beraad op zichzelf niet moet beschouwd worden als een verzuim aan de ambtsplichten door de rechter die de zaak in beraad heeft genomen, dat aanleiding kan geven tot het opleggen van tuchtstraffen overeenkomstig artikel 404 Ger.W. Dit laatste zal slechts het geval zijn wanneer de vertraging in de uitspraak niet gerechtvaardigd is en de goede rechtsbedeling in het gedrang wordt gebracht (3) , waarbij dit laatste doorslaggevend is (4) .
En outre, si le législateur a prévu différents seuils (un mois, trois mois, six mois), c'est pour que le dépassement du délai du délibéré ne soit pas considéré en soi comme une négligence du juge qui a pris la cause en délibéré pouvant entraîner l'application de sanctions disciplinaires, conformément à l'article 404 C.J. Ces peines disciplinaires ne seront imposées que si le retard dans le prononcé n'est pas justifié et s'il porte atteinte au bon fonctionnement de la justice (3) , ce dernier étant déterminant (4) .