De nauwe historische en culturele banden die bepaalde Lid-Staten onder
houden met bepaalde derde landen van het Middellandse-Zeebekken ( ), alsmede de verklaring van de Staatshoofden en Regeringsleiders op de top van Parijs (1972) die ertoe strekten specifieke betrekkingen tot stand te brengen met die
landen, leidden na lange onderhandelingen tot de ondertekening van samenwerkingsovereenkomsten met de
landen van de Maghreb (Algerije, Tunesië, Marokko) in 1976, met de Machrek-
landen (Syrië, Libanon, Jordanië, Egypte) in 1977 (behalve met Syrië waarm
ee een akk ...[+++]oord werd ondertekend in 1978) en met Israël in 1975.