Er was eveneens grote eensgezindheid over het feit dat we in geen geval mogen afzien van ons voornemen om tegen 2010 een ‘vrijhandelszone’ tot stand te brengen. Deze doelstelling kan echter alleen worden bereikt als een dergelijk vrijhandelsconcept uiteindelijk gebaseerd wordt op een echt concurrentievermogen. Juist daarom moeten we ten volle beseffen welke belangrijke rol het Europese nabuurschapsbeleid, met zijn concrete actieplannen, in dit proces kan spelen en hoe waardevol het kan zijn om de ervaring die we in het kader van dit nieuwe nabuurschapsbeleid hebben verzameld, ten dienste van het Barcelona-proces te stellen.
Il y avait également un large consensus sur la nécessité de ne pas abandonner l’objectif de mettre en place une «zone de libre-échange» d’ici 2010. Toutefois, un tel cadre de libre-échange ne peut être un succès que s’il repose, en définitive, sur la capacité à être compétitif. L’importance de la politique européenne de voisinage doit donc nous apparaître clairement avec ses plans d’action concrets, de même que la valeur des transferts d’expérience obtenus par ce biais pour le processus de Barcelone.
