De Ministerraad is eveneens van oordeel dat het derde middel feitelijke grondslag mist in zoverre de bij de bestreden bepaling opgelegde beperking voor de aftrekbaarheid van de interesten niet van toepassing zou zijn wanneer de kredietgever die niet onder artikel 56, § 2, 2°, van het WIB 1992 valt, desalniettemin is onderworpen aan een belastingregeling die niet aanzienlijk gunstiger is, en niet tot dezelfde groep als de lenende vennootschap behoort.
Le Conseil des ministres considère encore que le troisième moyen manque en fait en ce que la limite à la déductibilité des intérêts, imposée par la disposition attaquée, ne s'appliquerait pas lorsque le prêteur qui ne relève pas de l'article 56, § 2, 2°, du CIR 1992 est néanmoins soumis à un régime d'impôt qui n'est pas notablement plus avantageux et qu'il ne fait pas partie du même groupe que la société emprunteuse.