Vertaling van "door de artikel 445 wib92 " (Nederlands → Frans) :

De administratieve geldboetes voor het niet indienen van een belastingaangifte worden bepaald door de artikel 445 WIB92 en artikel 229/1, koninklijk besluit WIB92 letter B. De boetes zijn de volgende: - eerste overtreding: 50,00 euro; - tweede overtreding: 125,00 euro; - derde overtreding: 250,00 euro; - vierde overtreding: 625,00 euro; - volgende overtreding: 1.250,00 euro.
La traduction n'est pas encore disponible, vous pouvez consulter le texte original: De administratieve geldboetes voor het niet indienen van een belastingaangifte worden bepaald door de artikel 445 WIB92 en artikel 229/1, koninklijk besluit WIB92 letter B. De boetes zijn de volgende: - eerste overtreding: 50,00 euro; - tweede overtreding: 125,00 euro; - derde overtreding: 250,00 euro; - vierde overtreding: 625,00 euro; - volgende overtreding: 1.250,00 euro.

Conform de wet kan een administratieve boete variëren van 50,00 euro tot 1.250,00 euro (artikel 445 WIB92).
Conformément à la loi, une amende administrative peut varier de 50,00 euros à 1.250,00 euros (article 445 CIR 92).

« Krachtens artikel 6 WIB92 wordt het belastbare inkomen van de personenbelasting gevormd door de totale netto-inkomsten, verminderd met de aftrekbare bestedingen. Het totale netto-inkomen is de som van de netto-inkomsten van de volgende categorieën : 1° inkomsten van onroerende goederen; 2° inkomsten van roerende goederen en kapitalen; 3° beroepsinkomsten; 4° diverse inkomsten.
« En vertu de l'article 6 du Code des impôts sur les revenus 1992, le revenu imposable à l'impôt des personnes physiques est constitué de l'ensemble des revenus nets, diminué des dépenses déductibles, cet ensemble étant égal à la somme des revenus nets des catégories suivantes : 1° les revenus des biens immobiliers; 2° les revenus des capitaux et biens mobiliers; 3° les revenus professionnels; 4° les revenus divers.

Art. 98. In artikel 445, § 2, van hetzelfde Wetboek, ingevoegd bij de programmawet van 1 juli 2016, worden de woorden "in artikel 307, § 1, vierde, negende en tiende lid," vervangen door de woorden "in artikel 307, § 1/1, eerste lid, c, § 1/3 en § 1/4,".
Art. 98. Dans l'article 445, § 2, du même Code, inséré par la loi-programme du 1 juillet 2016, les mots "à l'article 307, § 1, alinéas 4, 9 et 10". sont remplacés par les mots "à l'article 307, § 1/1, alinéa 1, c, § 1/3 et § 1/4".

« Schendt artikel 219 WIB92 de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet in die zin uitgelegd dat artikel 219, lid 7 WIB92 niet zou moeten worden toegepast indien de verkrijger van het bedrag van de kosten bedoeld in artikel 57 of van de voordelen van alle aard bedoeld in de artikelen 31, tweede lid, 2°, en 32, tweede lid, 2° dat niet wordt verantwoord door individuele fiches en een samenvattende opgave en [voortkomt] uit verdoken meerwinsten op ondubbelzinnige wijze werd geïdentificeerd uiterlijk binnen 2 jaar en 6 maanden volgend op 1 januari van het betreffende aanslagjaar, terwijl artikel 219, lid 7 WIB92 in de gegeven omstandigheden wel zou moeten worden toegepast indien het betreffende bedrag niet zou voortkomen uit verdoken meerwinsten ?
« L'article 219 du CIR 1992 viole-t-il les articles 10, 11 et 172 de la Constitution s'il est interprété en ce sens que l'article 219, alinéa 7, du CIR 1992 ne devrait pas être appliqué si le bénéficiaire du montant des dépenses visées à l'article 57 ou des avantages de toute nature visés aux articles 31, alinéa 2, 2°, et 32, alinéa 2, 2°, qui n'est pas justifié par la production de fiches individuelles et d'un relevé récapitulatif et qui provient de bénéfices dissimulés a été identifié de manière univoque au plus tard dans un délai de deux ans et six mois à partir du 1 janvier de l'exercice d'imposition concerné, alors que l'article 219, alinéa 7, du CIR 1992 devrait, dans les circonstances données, être effectivement appliqué si le montant en question ne provenait pas de bénéfices dissimulés ?

De appelrechter geeft aan de bepaling van artikel 394 WIB92 een onjuiste draagwijdte en breidt de gevolgen van verschoonbaarverklaring uit tot gevallen die door de wet niet bedoeld zijn » (Cass., 20 mei 2010, Arr. Cass., 2010, nr. 359; zie, in dezelfde zin, Cass., 14 januari 2010, Arr. Cass., 2010, nr. 37).
Le juge d'appel a violé l'article 394 du Code des impôts sur les revenus 1992 en étendant les effets de la déclaration d'excusabilité à des cas non visés par la loi » (Cass., 20 mai 2010, Pas., 2010, n° 359; voy. dans le même sens Cass., 14 janvier 2010, Pas., 2010, n° 37).

Er werden 95 aanvragen ingediend waarvan 7 door een grote onderneming (toepassing artikel 2759 WIB92) en 88 door een kmo (toepassing artikel 2758 WIB92) 2.
95 demandes dont 7 introduites par une grande entreprise (application de l'article 2759 CIR92) et 88 par une PME (application de l'article 2758 CIR92).

Volgens artikel 309, WIB92 moeten de erfgenamen, algemene legatarissen of begiftigden een aangifte indienen binnen een termijn van vijf maanden als de belastbare gronden vóór 31 december zijn weggevallen door overlijden van de belastingplichtige, en dit te rekenen vanaf de dag van overlijden.
Conformément à l'article 309, CIR92, les héritiers, légataires ou donataires universels doivent soumettre une déclaration dans un délai de cinq mois si les conditions d'assujettissement cessent d'être réunies avant le 31 décembre en raison du décès du contribuable et cela à compter de la date du décès.

Antwoord ontvangen op 12 november 2015 : Het bedrag van de aanslag in de personenbelasting waarin de woonbonus is geïntegreerd, kan enkel op geldige wijze worden betwist door het indienen van een tijdig en geldig bezwaarschrift tegen die aanslag (artikel 371, WIB92) of via een vraag tot ambtshalve ontheffing op grond van artikel 376, § 3, 2 , WIB92.
Réponse reçue le 12 novembre 2015 : Le montant de la cotisation à l’impôt des personnes physiques dans laquelle le bonus logement est intégré ne peut valablement être contesté que par l’introduction d’une réclamation valable et dans le délai requis contre cette cotisation (article 371, CIR92) ou via une demande de dégrèvement d’office sur base de l’article 376, § 3, 2°, CIR92.

Het Hof van Cassatie heeft bij arrest van 7 april 2016 in de zaak K.D.G. en M.S. de vernietiging uitgesproken van het bestreden arrest van het hof van beroep te Gent van 17 december 2013 dat oordeelde dat de fiscale administratie in deze zaak ten onrechte was overgegaan tot de uitbreiding van de onderzoekstermijn overeenkomstig artikel 333, derde lid, WIB92 omdat de administratie in casu over geen objectieve aanwijzingen van belastingontduiking beschikte, met de nietigheid tot gevolg van de door haar na het verstrijken van de gewone onderzoekstermijn gestelde onderzoeksdaden.
Dans son arrêt du 7 avril 2016, la Cour de cassation, statuant dans la cause K.D.G. et M.S., a prononcé la cassation de l’arrêt attaqué rendu par la cour d’appel de Gand le 17 décembre 2013 qui avait considéré qu’en la cause, l’administration fiscale avait procedé à tort à la prolongation du délai d’instruction, conformément à l’article 333, alinéa 3, du Code des impôts sur les revenus 1992 dès lors que l’administration ne disposait pas, en l’espèce, d’indices objectifs démontrant la fraude fiscale ce qui a donné lieu à l’annulation des actes d’instruction qu’elle a posé après l’expiration du délai ordianire d’instruction.