De eerste twee hypotheses
onderscheiden zich onderling van elkaar doordat de « agent » slechts optreedt als tussenpersoon en de uitgeleende effecten zelf niet verwerft, terwijl de « principal » de uitgeleende effecten zelf we
l verwerft (zij het doorgaans om deze effecten op zijn beurt aan een andere partij, als het ware de « finale ontlener », over te dragen, via een effectenlening of anderszins; ook de principaal kan in economische dus veelal als een tussenpersoon worden beschouwd, maar in juridische termen is hij steeds de tegenpar
...[+++]tij).