Spreker verwijst naar de rechtsleer uit de jaren zestig, bijvoorbeeld van Hulsman en Hoefnagels, waarbij quasi uitsluitend de dader werd belicht, terwijl de victimologie enkel in de marge van het dossier bleef steken.
Il renvoie à la doctrine des années soixante, de Hulsman et Hoefnagels par exemple, qui traitait quasi exclusivement de l'auteur, tandis que la victime était reléguée en marge du dossier.
