Men vertrouwt daarbij niet op de exclusieve rol van de overheid of op de zelfreguleringmechanismen van de markt, maar op een drievoudige solidariteit: een individuele solidariteit via de verspreiding van positieve waarden onder de mensen, een solidariteit van sociale groepen die zichzelf in sociale netwerken hebben georganiseerd en een institutionele solidariteit met een klein aantal, essentiële en universeel aanvaarde regels voor een overheid die in staat is heel het potentieel van de samenleving te benutten.
Le bien-être de tous ne peut ni être laissé exclusivement aux institutions publiques ni être confié aux mécanismes d’autorégulation du marché, mais dépend au contraire d’une triple solidarité: la solidarité individuelle, qui diffuse des valeurs positives parmi les citoyens; la solidarité entre les divers groupes de la société qui s’organisent en réseaux sociaux; et la solidarité institutionnelle, avec des règles essentielles et universellement acceptées, fixées par un État capable de tirer la quintessence de l’énergie de sa société.
