Vertaling van "dringend beroep tegen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

dringend beroep
recours urgent

beroep tegen een Instelling
recours contre une institution

beroep tegen zijn Instelling
recours contre son institution

beroep tegen de besluiten van de vergadering
recours contre les décisions

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

C. Gelet op de snelheid waarmee de Raad van State uitspraak doet over uiterst dringende beroepen, waardoor het risico miniem wordt dat de schorsende werking van zo'n uiterst dringend beroep tegen een uitwijzingsmaatregel wordt uitgespeeld als vertragingsmanoeuvre;
C. Vu la rapidité avec laquelle le Conseil d'État tranche les recours dont il est saisi en extrême urgence et le fait que, par conséquent, le risque d'utilisation à des fins dilatoires du caractère suspensif des recours en extrême urgence, dirigés contre les mesures d'expulsion, est faible;

Indien de aanvraag onontvankelijk is, wordt een dringend beroep tegen de beslissing over de ontvankelijkheid ingesteld bij de Commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen.
En cas d'irrecevabilité, un recours urgent est ouvert contre la décision sur la recevabilité devant le Commissaire général aux réfugiées et aux apatrides.

De opheffing van het dringende beroep tegen de beslissingen van de Dienst Vreemdelingenzaken betreffende de ontvankelijkheid vloeit voort uit de samenvoeging van de fase van ontvankelijkheid met de fase ten gronde.
La suppression du recours urgent contre les décisions de l'Office des étrangers concernant la recevabilité découle de la fusion de la phase de recevabilité avec celle du fond.

De opheffing van het dringend beroep tegen de beslissingen van de minister over de ontvankelijkheid van de asielaanvragen is gerechtvaardigd wegens de fusie van de twee procedurefasen.
La suppression du recours urgent à l'encontre des décisions du ministre relatives à la recevabilité des demandes d'asile se justifie en raison de la fusion des deux phases de la procédure.

In zijn arrest van 18 december 2014 in de zaak-Abdida (C-562/13) heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie het volgende geoordeeld: "Uit een en ander volgt dat op de gestelde vragen moet worden geantwoord dat de artikelen 5 en 13 van richtlijn 2008/115, gelezen in het licht van de artikelen 19, lid 2, en 47 van het Handvest, en artikel 14, lid 1, sub b, van die richtlijn in die zin moeten worden uitgelegd dat zij zich verzetten tegen een nationale wettelijke regeling: - die geen schorsende werking toekent aan een beroep tegen een besluit waarbij een derdelander die aan een ernstige ziekte lijdt, wordt gelast het grondgebied van een lidstaat te verlaten, wanneer de uitvoering van dat besluit voor die derdelander een ernstig risico inhoudt dat zijn gezondheidstoestand op ernstige en onomkeerbare wijze verslechtert, en - die niet bepaalt dat in de mate van het mogelijke wordt voorzien in de elementaire levensbehoeften van die derdelander teneinde te verzekeren dat de dringende medische zorg en de essentiële behandeling van ziekte daadwerkelijk worden verstrekt tijdens de periode waarin die lidstaat als gevolg van het instellen van dat beroep verplicht is de verwijdering van die derdelander uit te stellen".
Le 18 décembre 2014 la Cour de Justice de l'UE dans l'arrêt Abdida (C-562/13) a déclaré que: "Les articles 5 et 13 de la directive 2008/115/CE [retour], lus à la lumière des articles 19, paragraphe 2, et 47 de la Charte, ainsi que l'article 14, paragraphe 1, sous b), de cette directive doivent être interprétés en ce sens qu'ils s'opposent à une législation nationale: - qui ne confère pas un effet suspensif à un recours exercé contre une décision [de refus de 9ter] ordonnant à un ressortissant de pays tiers atteint d'une grave maladie de quitter le territoire d'un État membre, lorsque l'exécution de cette décision est susceptible d'exposer ce ressortissant de pays tiers à un risque sérieux de détérioration grave et irréversible de son état de santé, et - qui ne prévoit pas la prise en charge, dans la mesure du possible, des besoins de base dudit ressortissant de pays tiers, afin de garantir que les soins médicaux d'urgence et le traitement indispensable des maladies puissent effectivement être prodigués, durant la période pendant laquelle cet État membre est tenu de reporter l'éloignement du même ressortissant de pays tiers à la suite de l'exercice de ce recours".

In het arrest Abdida (C-562/13) van 18 december 2014 heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld dat "de artikelen 5 en 13 van richtlijn 2008/115, gelezen in het licht van de artikelen 19, lid 2, en 47 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, en artikel 14, lid 1, sub b, van die richtlijn in die zin moeten worden uitgelegd dat zij zich verzetten tegen een nationale wettelijke regeling: - die geen schorsende werking toekent aan een beroep dat wordt ingesteld tegen een besluit (van weigering van 9ter) waarbij een derdelander die aan een ernstige ziekte lijdt, wordt gelast het grondgebied van een lidstaat te verlaten, wanneer de uitvoering van dat besluit voor die derdelander een ernstig risico inhoudt dat zijn gezondheidstoestand op ernstige en onomkeerbare wijze verslechtert, en - die niet bepaalt dat in de mate van het mogelijke wordt voorzien in de elementaire levensbehoeften van die derdelander teneinde te verzekeren dat de dringende medische zorg en de essentiële behandeling van ziekte daadwerkelijk worden verstrekt tijdens de periode waarin die lidstaat als gevolg van het instellen van dat beroep verplicht is de verwijdering van die derdelander uit te stellen".
Le 18 décembre 2014 la Cour de Justice de l'UE dans l'arrêt Abdida (C-562/13) a déclaré que: "Les articles 5 et 13 de la directive 2008/115/CE, lus à la lumière des articles 19, paragraphe 2, et 47 de la charte des droits fondamentaux de l'Union européenne, ainsi que l'article 14, paragraphe 1, sous b, de cette directive doivent être interprétés en ce sens qu'ils s'opposent à une législation nationale : - qui ne confère pas un effet suspensif à un recours exercé contre une décision (de refus de 9ter) ordonnant à un ressortissant de pays tiers atteint d'une grave maladie de quitter le territoire d'un État membre, lorsque l'exécution de cette décision est susceptible d'exposer ce ressortissant de pays tiers à un risque sérieux de détérioration grave et irréversible de son état de santé, et - qui ne prévoit pas la prise en charge, dans la mesure du possible, des besoins de base dudit ressortissant de pays tiers, afin de garantir que les soins médicaux d'urgence et le traitement indispensable des maladies puissent effectivement être prodigués, durant la période pendant laquelle cet État membre est tenu de reporter l'éloignement du même ressortissant de pays tiers à la suite de l'exercice de ce recours".

Tijdens de duur van het beroep ingesteld bij de RvV tegen een negatieve beslissing in het kader van een procedure voor een aanvraag van een verblijfsvergunning op basis van artikel 9ter, kan de belanghebbende aanspraak maken op het recht op dringende medische hulp die hem de dringende medische zorgen en de essentiële van de behandeling van de ziekte garanderen.
Cependant, pendant la durée du recours introduit au CCE à l'encontre d' une décision négative dans le cadre d'une procédure de demande d'autorisation de séjour sur la base de l'article 9ter, l'intéressé peut prétendre au droit à l'aide médicale urgente qui va lui permettre de garantir les soins médicaux d'urgence et le traitement indispensable de la maladie.

Het gaat voort door te stellen dat richtlijn 2008/115 (artikel 14, § 1, sub b) zich verzet tegen een nationale wettelijke regeling die niet bepaalt dat in de mate van het mogelijke wordt voorzien in de elementaire levensbehoeften van die derdelander teneinde te verzekeren dat de dringende medische zorg en de essentiële behandeling van ziekte daadwerkelijk worden verstrekt tijdens de periode waarin de lidstaat als gevolg van het instellen van dat beroep verplicht is de verwijdering van die derdelander uit te stellen.
Elle poursuit en estimant que la directive 2008/115 (article 14, § 1, sous b) s'oppose à une législation nationale qui ne prévoit pas la prise en charge, dans la mesure du possible, des besoins de base d'un ressortissant de pays tiers atteint d'une grave maladie, afin de garantir que les soins médicaux d'urgence et le traitement indispensable des maladies puissent effectivement être prodigués, durant la période pendant laquelle l'État membre concerné est tenu de reporter l'éloignement de ce ressortissant de pays tiers à la suite de l'exercice d'un recours contre une décision de retour prise à son encontre.

1. a) Hoeveel pro-Deopunten worden toegekend voor het inleiden en opvolgen van een procedure in het kader van de Vreemdelingenwet? b) Graag een onderscheid tussen het bijwonen van een gehoor op het Commissariaat-Generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen (CGVS), het inleiden van een beroep bij de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen (RvV), het verschijnen ter zitting bij de RvV, het indienen van een beroep bij de Raad van State, het indienen van een beroep bij uiterst dringende noodzakelijkheid (UDN) voor de RvV en het indienen van een beroep bij de Raadkamer tegen vasthouding in een gesloten centrum?
1. a) Combien de points pro deo sont attribués pour l'ouverture et le suivi d'une procédure dans le cadre de la loi sur les étrangers? b) Pourriez-vous fournir ces précisions en fonction de la nature des prestations: assister à une audition du Commissariat général aux réfugiés et aux apatrides (CGRA), introduction d'un recours devant le Conseil du Contentieux des Étrangers (CCE), comparution à une audience au CCE, introduction d'un recours devant le Conseil d'État, introduction d'un recours en extrême urgence devant le CCE et introduction d'un recours devant la chambre du conseil contre une décision de maintien en détention dans un centre fermé.