Italiaanse "industriedistricten" maken duidelijk hoe wereldleiderschap kan worden bereikt door nauwe interactie en sectorspecifieke modellen waarbij samenwerking en concurrentie ("co-opetition") onder kleine en middelgrote ondernemingen samengaan en door een soort creativiteit waarbij OO-input wordt opgenomen zonder dat men er volledig afhankelijk van wordt.
Les "districts industriels" italiens montrent comment l'on peut se hisser à une première place mondiale grâce à une interaction étroite et des modèles sectoriels mêlant coopération et concurrence ("coopérence") entre les PME et grâce à un type de créativité qui absorbent les apports de RD, sans dépendre entièrement de ceux-ci.
