Intussen is het wel zo dat de lidstaten zelf hun prioriteiten kunnen vaststellen en zelf mogen beslissen op welke gebieden ze financiering willen bieden. Er is dus enige manoeuvreerruimte voor de lidstaten om tot een correcte toepassing te komen.
Il revient aux États membres de définir leurs priorités et les secteurs à financer. En d’autres termes, ceux-ci disposent d’une certaine marge de manœuvre pour l’appliquer correctement.
