Vertaling van "dwangarbeid van tien tot vijftien jaar omgezet " (Nederlands → Frans) :

Reeds bij artikel 3, tiende lid, van de wet van 10 juli 1996 tot afschaffing van de doodstraf en tot wijziging van de criminele straffen werd dwangarbeid van tien tot vijftien jaar omgezet in opsluiting van overeenkomstige duur.
L'article 3, alinéa 10, de la loi du 10 juillet 1996 portant abolition de la peine de mort et modification des peines criminelles a, lui aussi, déjà converti les travaux forcés de dix ans à quinze ans en réclusion d'une durée équivalente.

Vóór de inwerkingtreding van de bestreden wet van 5 februari 2016 bepaalden de artikelen 8 en 9 van het Strafwetboek dat de opsluiting levenslang is, dan wel kan worden uitgesproken voor een termijn van vijf tot tien jaar, een termijn van tien tot vijftien jaar, een termijn van vijftien tot twintig jaar of een termijn van twintig tot dertig jaar.
Avant l'entrée en vigueur de la loi attaquée du 5 février 2016, les articles 8 et 9 du Code pénal disposaient que la réclusion était à perpétuité ou pouvait être prononcée pour un terme de cinq à dix ans, de dix à quinze ans, de quinze à vingt ans ou de vingt à trente ans.

Het Belgisch strafrecht bestraft de pooier met gevangenisstraf van één jaar tot vijf jaar (artikel 380, § 1) en nog zwaarder ­ met dwangarbeid van tien tot vijftien jaar ­ indien de dader misbruik maakt van de bijzonder kwetsbare positie van een persoon (artikel 380, § 3). Het strafrecht gaat evenwel achteloos voorbij aan de klanten van de pooier, onderworpenheid of het wegnemen van organen, tenzij er minderjarigen bij betrokken zijn (Vertaling)
Si le droit pénal belge sanctionne le proxénétisme d'une peine allant d'un an à cinq ans (article 380, § 1 ) et de manière aggravée ­ réclusion de dix à quinze ans ­ lorsqu'il abuse de la situation particulièrement vulnérable d'une personne (article 380, § 3), rien n'est cependant prévu concernant les clients du proxénétisme sauf s'il implique des mineurs.

Het Belgisch strafrecht bestraft de pooier met gevangenisstraf van één jaar tot vijf jaar (artikel 380, § 1, van het Strafwetboek) en nog zwaarder met dwangarbeid van tien tot vijftien jaar indien de dader misbruik maakt van de bijzonder kwetsbare positie van een persoon (artikel 380, § 3). Het strafrecht gaat evenwel achteloos voorbij aan de klanten van de pooier, tenzij er minderjarigen bij betrokken zijn.
Si le droit pénal belge sanctionne le proxénétisme d'une peine allant d'un an à cinq ans (article 380, § 1 , du Code pénal) et de manière aggravée réclusion de dix à quinze ans lorsqu'il abuse de la situation particulièrement vulnérable d'une personne (article 380, § 3), rien n'est cependant prévu concernant les clients du proxénétisme sauf s'il implique des mineurs.

Het Belgisch strafrecht bestraft de pooier met gevangenisstraf van één jaar tot vijf jaar (artikel 380, § 1, van het Strafwetboek) en nog zwaarder ­ met dwangarbeid van tien tot vijftien jaar ­ indien de dader misbruik maakt van de bijzonder kwetsbare positie van een persoon (artikel 380, § 3). Het strafrecht gaat evenwel achteloos voorbij aan de klanten van de pooier, onderworpenheid of het wegnemen van organen, tenzij er minderjarigen bij betrokken zijn (Vertaling)
Si le droit pénal belge sanctionne le proxénétisme d'une peine allant d'un an à cinq ans (article 380, § 1 , du Code pénal) et de manière aggravée ­ réclusion de dix à quinze ans ­ lorsqu'il abuse de la situation particulièrement vulnérable d'une personne (article 380, § 3), rien n'est cependant prévu concernant les clients du proxénétisme sauf s'il implique des mineurs.

Het Belgisch strafrecht bestraft de pooier met gevangenisstraf van één jaar tot vijf jaar (artikel 380, § 1) en nog zwaarder ­ met dwangarbeid van tien tot vijftien jaar ­ indien de dader misbruik maakt van de bijzonder kwetsbare positie van een persoon (artikel 380, § 3). Het strafrecht gaat evenwel achteloos voorbij aan de klanten van de pooier, onderworpenheid of het wegnemen van organen, tenzij er minderjarigen bij betrokken zijn (Vertaling)
Si le droit pénal belge sanctionne le proxénétisme d'une peine allant d'un an à cinq ans (article 380, § 1) et de manière aggravée ­ réclusion de dix à quinze ans ­ lorsqu'il abuse de la situation particulièrement vulnérable d'une personne (article 380, § 3), rien n'est cependant prévu concernant les clients du proxénétisme sauf s'il implique des mineurs.

Opsluiting van vijftien jaar tot twintig jaar door opsluiting van tien jaar tot vijftien jaar, respectievelijk gedurende vijf jaar tot tien jaar of door gevangenisstraf van ten minste één jaar en van ten hoogste vijftien jaar.
La réclusion de quinze ans à vingt ans, par la réclusion de dix ans à quinze ans ou de cinq ans à dix ans ou par un emprisonnement d'un an au moins et de quinze ans au plus.

In tegenstelling tot tien of vijftien jaar geleden is het niet langer noodzakelijk een tweede reeks verplichtingen toe te passen voor marktdeelnemers die reeds onder een degelijke sectorspecifieke wetgeving vallen.
Il n’est désormais plus nécessaire, comme il y a 10 ou 15 ans, d’imposer un deuxième niveau d’obligations aux opérateurs économiques déjà soumis à des dispositions appropriées au titre de la législation sectorielle.

Zeven lidstaten stellen op de in artikel 2 bedoelde handelingen een maximumgevangenisstraf: in AT staat een gevangenisstraf van maximaal vijf jaar op het namaken, wederrechtelijk ontvangen en bedrieglijk gebruiken; in CY staat een gevangenisstraf van maximaal veertien jaar op het namaken van betaalmiddelen en van maximaal zeven jaar op het bedrieglijk gebruiken en verwerven ervan; DK hanteert een maximumgevangenisstraf van zes jaar voor de namaak en diefstal van betaalinstrumenten en een maximumgevangenisstraf van 18 maanden voor het bedrieglijk gebruik ervan; in LV bedraagt de maximumgevangenisstraf tien jaar voor de diefstal, wederrechtelijke verwerving en vernietiging van betaalinstrumenten en staat er een gevangenisstraf van drie tot vijftien jaar op de namaak van betaalmiddelen en op het bedrieglijk gebruik en het gebruik van vervalste betaalinstrumenten; LT hanteert een maximumgevangenisstraf van zes jaar voor het gebruik van vervalste instrumenten; in NL is dat zeven jaar; PT straft het verwerven van vervalste betaalinstrumenten met een gevangenisstraf van drie jaar, geldtrafiek met een maximumstraf van vijf jaar, het gebruik van vervalste cheques en effecten aan toonder met een straf van zes maanden tot vijf jaar, en vervalsing met een straf van (minimaal) drie jaar tot (maximaal) twaalf jaar; in SE staat een maximumgevangenisstraf van tien jaar op gekwalificeerde diefstal, vervalsing en ontvangst.
Sept Etats Membres prévoient la peine d’emprisonnement maximum pour les agissements visés par l’article 2 : AT prévoit un maximum de cinq ans de prison pour la contrefaçon, la réception et l’utilisation frauduleuse; CY prévoit un maximum de quatorze ans pour la contrefaçon des moyens de payement et de sept ans pour leur utilisation et acquisition; DK un maximum de six ans pour la contrefaçon, le vol de moyens de paiement et 18 mois pour l’usage; LV dix ans pour vol, acquisition et destruction de moyens de paiement et une peine entre 3 et 15 ans pour la contrefaçon, l’utilisation frauduleuse et l’utilisation de faux instruments de paiement ; LT un maximum de six ans pour l’utilisation de faux instruments; NL sept ans ; PT sanctionne l’acquisition de faux instrument de paiement d’une peine d’emprisonnement de trois ans, le trafic de monnaie, d’un maximum de cinq ans, l’utilisation de chèques et titre au porteur falsifiés, de six mois à cinq ans et la falsification, d’une peine allant de trois ans (minimum) à douze ans (maximum); en SE une peine maximum de dix ans sanctionne le vol, la falsification et la réception, uniquement si l'infraction est " grave ".

De meeste lidstaten kennen maximale gevangenisstraffen (voor namaak in het algemeen zoals bedoeld in artikel 3, lid 1, sub a): in Zweden maximaal acht jaar gevangenis voor "gross" vervalsing; in Nederland negen jaar; in Oostenrijk, Finland (voor verzwaarde namaak), het Verenigd Koninkrijk en Ierland tien jaar; in Denemarken, Italië en Portugal twaalf jaar; in Duitsland en Luxemburg (bankbiljetten) vijftien jaar; in België (bankbiljetten) twintig jaar; in Frankrijk dertig jaar; in Griekenland minimaal tien jaar; in Spanje minimaal acht jaar en maximaal twaalf jaar.
La plupart des États membres prévoient des peines d'emprisonnement maximales (applicables à l'infraction générale de faux monnayage, visée à l'article 3, paragraphe 1, point a)): la Suède prévoit un maximum de 8 ans d'emprisonnement pour contrefaçon "grave"; les Pays-Bas, 9 ans; l'Autriche, la Finlande (pour contrefaçon aggravée), le Royaume-Uni et l'Irlande prévoient une peine maximale de 10 ans; le Danemark, l'Italie et le Portugal: 12 ans; l'Allemagne et le Luxembourg (pour les billets): 15 ans; la Belgique (pour les billets): 20 ans; la France 30 ans; la Grèce applique une peine minimale de 10 ans d'emprisonnement; l'Espagne prévoit une peine d'emprisonnement comprise entre 8 ans (minimum) et 12 ans (maximum).