– Richtlijn 2011/83/EG betreffende consumentenrechten[5] die moet bijdragen aan de totstandbrenging van een echte interne markt voor “business-to-consumer”-handel (b2c) en het juiste evenwicht moet helpen te vinden tussen een hoog beschermingsniveau voor de consument en het concurrentievermogen van het bedrijfsleven, waarbij de speelruimte van de handelaren om een vergoeding aan te rekenen voor het gebruik van betaalinstrumenten, wordt beperkt tot de werkelijke kosten.
– la directive 2011/83/UE relative aux droits des consommateurs[11], qui vise à promouvoir un véritable marché intérieur pour les transactions d’entreprise à consommateur (business-to-consumer, B2C) et à trouver un juste équilibre entre protection élevée des consommateurs et compétitivité des entreprises et qui limite, en conséquence, le droit des commerçants de facturer des frais pour l’utilisation de certains moyens de paiement aux coûts réellement supportés.