Het is evenwel met opzet dat de wetgever heeft geoordeeld de individuele belangen van sommige schuldeisers te kunnen opofferen omdat hij tot doel had een gunst te geven aan de persoon die « door de verplichtingen van een koopman te garanderen [.] de kredietwaardigheid van die koopman [heeft] versterkt » en die « het hem mogelijk [heeft] gemaakt om zijn economische activiteiten verder te zetten en zodoende [bij te dragen] aan de economische dynamiek van het land » (Parl. St., Kamer, 2004-2005, DOC 51-1811/001, p. 6).
Mais c'est à dessein que le législateur a estimé pouvoir sacrifier les intérêts individuels de certains créanciers parce qu'il avait pour objectif de favoriser la personne qui, « en garantissant les engagements d'un commerçant », a « conforté le crédit dudit commerçant », et qui « lui a permis de poursuivre ses activités économiques et a ainsi contribué au dynamisme économique du pays » (Doc. parl., Chambre, 2004-2005, DOC 51-1811/001, p. 6).