Traduction de «eerste spreker heeft gezegd » (Néerlandais → Français) :

De minister tracht te begrijpen wat de eerste spreker heeft gezegd.
Le ministre essaye de comprendre ce que dit le premier intervenant.

Corina Crețu, de commissaris voor Regionaal Beleid, zei hierover: "Zoals voorzitter Juncker heeft gezegd, bevinden wij ons in een 'glokaal' tijdperk: de impact van globale uitdagingen is in de eerste plaats op lokaal niveau merkbaar.
M Corina Crețu, commissaire chargée de la politique régionale, a quant à elle déclaré: «Comme l'a dit le président Juncker, nous sommes entrés dans l'ère du ‘glocal', c'est-à-dire que les effets des enjeux mondiaux se ressentent en premier lieu au niveau local.

Een lid is het volledig eens met de eerste spreker, die gezegd heeft dat het politieke debat tussen Parlememt en regering over wetsontwerpen ook in de Senaat openbaar moet zijn omdat het anders niet bestaat.
Un membre est tout à fait d'accord avec le premier intervenant lorsqu'il dit que le débat politique entre le Parlement et le gouvernement sur les projets de loi doit être public au Sénat également, sinon il n'existe pas.

Het is inderdaad niet de bedoeling, zoals een vorige spreker heeft gezegd, na de examens op de universiteit, nog eens een superexamen te organiseren.
Comme l'a déjà dit un autre intervenant, le but n'est pas d'organiser un « superexamen » après les examens à l'université.

Algemeen gezegd heeft de eerste fase van de Kaderrichtlijn mariene strategie de EU derhalve een stap dichter in de buurt gebracht van de concrete uitvoering van de ecosysteemgerichte benadering ten aanzien van het beheer van menselijke activiteiten die gevolgen hebben voor onze zeeën, een concept dat de kern van de richtlijn vormt.
De manière générale, la première phase de la directive-cadre «stratégie pour le milieu marin» a donc fait progresser l’UE vers la mise en œuvre concrète de l’approche écosystémique en ce qui concerne la gestion des activités humaines ayant une incidence sur nos mers, un concept au cœur même de la directive.

G. tegen de nv « Axa Belgium », waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 21 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg West-Vlaanderen, afdeling Ieper, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 19bis-11 § 2 van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering motorrijtuigen, ingevoegd bij artikel 7 van de wet van 22 augustus 2002 - op die manier geïnterpreteerd dat de gelijkmatige (' in gelijke mate ') verdeling van de schadelast onder de verzekeraars tegenstelbaar is ten aanzien van de bestuurders of eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij een ongeval waarbij het niet mogelijk is om vast te stellen welk voertuig het ongeval heeft veroorzaakt - de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat een verschil in behandeling in het leven wordt geroepen dat niet op een objectief criterium berust en niet redelijk verantwoord is en meer bepaald tussen enerzijds de bestuurders of eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij een ongeval waarbij het niet mogelijk is om vast te stellen welk voertuig het ongeval heeft veroorzaakt en waarbij alle bij het ongeval betrokken voertuigen zijn geïdentificeerd en anderzijds de bestuurders of eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij een ongeval waarbij het niet mogelijk is om vast te stellen welk voertuig het ongeval heeft veroorzaakt en waarbij één of meerdere bij het ongeval betrokken voertuigen niet zijn geïdentificeerd, terwijl van die laatste voertuigen niet kan worden gezegd dat hun aansprakelijkheid ongetwijfeld niet in het geding komt ?
G. contre la SA « Axa Belgium », dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 21 mai 2015, le Tribunal de première instance de Flandre occidentale, division Ypres, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 19bis-11, § 2 de la loi du 21 novembre 1989 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs, inséré par l'article 7 de la loi du 22 août 2002 - interprété en ce sens que la répartition par parts égales de l'indemnisation entre les assureurs est opposable aux conducteurs ou propriétaires d'un véhicule qui ont subi un dommage en cas d'accident pour lequel il n'est pas possible de déterminer quel véhicule a causé l'accident -, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il est établi une différence de traitement qui n'est ni fondée sur un critère objectif ni raisonnablement justifiée et plus précisément entre, d'une part, les conducteurs ou propriétaires d'un véhicule qui ont subi un dommage lors d'un accident pour lequel il n'est pas possible de déterminer quel véhicule a causé l'accident et pour lequel tous les véhicules impliqués dans l'accident ont été identifiés et, d'autre part, les conducteurs ou propriétaires d'un véhicule qui ont subi un dommage lors d'un accident pour lequel il n'est pas possible de déterminer quel véhicule a causé l'accident et pour lequel un ou plusieurs véhicules impliqués dans l'accident n'ont pas été identifiés, alors qu'il ne peut être affirmé que la responsabilité de ces derniers véhicules n'est indubitablement pas engagée ?

Anders dan artikel 61 van het statuut, dat betrekking heeft op het verzoek om hogere voorziening tegen beslissingen van het Gerecht van eerste aanleg bij het Hof van Justitie en waarin wordt gezegd dat het Hof van Justitie de zaak zelf kan afdoen wanneer deze in staat van wijzen is, dan wel haar kan verwijzen naar het Gerecht van eerste aanleg, bevat dit artikel de regel dat het Gerecht van eerste aanleg bij hogere voorziening in een octrooigeding de zaak zelf afdoet.
Contrairement à l'article 61 du statut, qui traite des pourvois contre des décisions du Tribunal de première instance formés devant la Cour de justice sur des questions de droit, selon lequel la Cour peut soit statuer définitivement sur le litige lorsque celui-ci est en état d'être jugé, soit renvoyer l'affaire devant le Tribunal de première instance, le présent article établit le principe que, dans les pourvois en matière de brevets, le Tribunal de première instance statuera sur le litige.

Op grond hiervan concluderen zij dat, gezien de vertragingen bij de oprichting van het Waarnemingscentrum en de relatief bescheiden bedragen die in de eerste drie jaar voor zijn eerste taak zijn uitgetrokken, niet gezegd kan worden dat het Waarnemingscentrum waar voor zijn geld heeft opgeleverd (EUR 13 miljoen tot eind 2001).
Sur cette base, ils concluent que, vu les retards qui ont différé la mise en place de l'Observatoire et eu égard aux faibles moyens affectés pendant les trois premières années à son rôle premier, on ne peut pas dire que le retour sur investissement soit à la mesure des 13 millions d'euros qu'il a engagés jusqu'à la fin 2001.