Het onderscheid zou volgens de verweerder in het bodemgeschil (eiser op tegeneis) tot uiting komen in het absolute karakter van de in het geding zijnde uitsluitingsgrond, in het eeuwigdurende karakter ervan, en in de manier waarop de in het geding zijnde bepaling van toepassing is op lichte fouten.
Selon le défendeur au fond (demandeur sur reconvention), la distinction s'exprimerait dans le caractère absolu de la cause d'exclusion litigieuse, dans le caractère perpétuel de celle-ci et dans la manière dont la disposition en cause s'applique aux fautes légères.