Vijfde middel: de bestreden verordening creëert duidelijk een situatie van rechtsonzekerheid voor plantkwekers voor zover: ten eerste, haar werkingssfeer ervan afhankelijk is of
de staten er al dan niet voor hebben gekozen hun soevereiniteit over genetische rijkdommen uit te oefenen; ten tw
eede, zij berust op open definities waarmee niet kan worden bepaald of een genetische rijkdom wordt geacht te zi
jn „gebruikt”; ten derde, de open uitlegging ...[+++] ervan tot een mogelijke de facto toepassing met terugwerkende kracht leidt; ten slotte, de aan de bestreden maatregel onderworpen gebruiker bij de ontwikkeling van beste praktijken enkel „mogelijk” een lager risico op niet-naleving loopt.Cinquième moyen tiré de ce que le règlement attaqué engendre un état d’insécurité juridique manifeste pour les obtenteurs, dans la mesure où: premièrement, l’étendue de son champ d’application dépend du point de savoir si des États choisissent, ou non, d’exercer leur souveraineté en ce qui concerne les ressources génétiques; deuxièmement
, il repose sur des définitions qui se prêtent à des interprétations diverses et ne permettent pas de déterminer si une ressource génétique est considérée comme ayant été «utilisée»; troisièmement, de ce qu’il se prête à des interprétations diverses résulte le risque d’une application de fait rétroactiv
...[+++]e; enfin, le développement de bonnes pratiques est seulement «susceptible» de réduire le risque de non-conformité de la part de l’utilisateur soumis au règlement attaqué.