De lidstaten die enigszins vertrouwd waren met de Euromediterrane problematiek, met andere woorden die de partnerschappen in een bepaalde richting stuurden of die er gewoon interesse voor betoonden, waren dan weer niet noodzakelijk voorstander van democratisering en verandering.
Les États membres qui maîtrisaient un peu les questions euroméditerranéennes, c'est-à-dire qui définissaient un peu les inflexions des partenariats ou qui s'intéressaient tout simplement à ces derniers, n'étaient pas forcément sur la ligne de la démocratisation et du changement.