Het principe van de scheiding van Kerk en Staat zoals hier vooropgesteld mag ook niet verward worden met de niet-religieuze levensbeschouwelijke overtuiging die zich richt « tot allen die niet aan enige godsdienst deelnemen, die in hun levensbeschouwing geen bevoorrechte band willen leggen met een godheid en die bepaalde levensuitingen die gewoonlijk door een godsdienst worden geregeld, dan ook willen organiseren zonder zich te beroepen op een eredienst» (5) .
Enfin, le principe de laïcité tel qu'il est envisagé ne doit pas être confondu avec la laïcité philosophique qui « s'adresse à ceux qui ne participent pas à un culte quelconque, qui ne veulent pas établir dans leurs conceptions de vie un rapport privilégié avec une divinité et, dès lors, veulent organiser en excluant toute référence aux cultes certaines manifestations de la vie qui d'ordinaire sont réglées par une religion » (5) .