De hele filosofie van voormeld koninklijk besluit nr. 244 en van het koninklijk uitvoeringsbesluit van 9 mei 1984, gewijzigd bij het koninklijk besluit van 8 april 1987, berust op de opvatting dat maatschappelijke dienstverlening met inbegrip van het bestaansminimum een residueel recht is waarvoor de familiale solidariteit de overhand moet hebben op de collectieve solidariteit, waarop slechts indien nodig een beroep moet worden gedaan.
Toute la philosophie de l'arrêté royal nº 244 précité et de l'arrêté royal d'exécution du 9 mai 1984, modifié par l'arrêté royal du 8 avril 1987, poursuit l'idée que l'aide sociale en ce compris le minimum de moyens d'existence constitue un droit résiduaire pour lequel la solidarité familiale doit primer sur la solidarité collective qui ne doit intervenir que le cas échéant.