Wie had ooit kunnen geloven dat Jean-Marie Happart, die er - met zijn broer - in het begin van de jaren zeventig in geslaagd is een stier de eretrap van de Senaat op te jagen en kippen en varkens in de gangen los te laten, op zekere dag senator zou worden, ondervoorzitter en zelfs quaestor van onze vergadering?
Qui eût cru que Jean-Marie Happart, celui qui, avec son frère, au début des années septante, réussit à faire gravir l'escalier d'honneur du Sénat à un taureau et à lâcher des poules et des cochons dans les couloirs, deviendrait un jour sénateur, vice-président et questeur de notre assemblée ?