Vertaling van "feiten worden opgelegd " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

verslag uitbrengen van feiten | feiten rapporteren | verslag doen van feiten
rapporter des faits

voorkoming van strafbare feiten (1) | voorkomen van strafbare feiten (2)
prévention de faits punissables

wettelijk opgelegde taal
langue légalement imposée

ambtshalve opgelegde eed
serment déféré d'office

einde van alle plaatselijke verbodsbepalingen opgelegd aan de voertuigen in beweging
fin de toutes les interdictions locales imposées aux véhicules en mouvement

kokkels opgelegd in azijn
coques embouteillées dans le vinaigre

bestrijding van strafbare feiten
répression d'infractions

vervolgen van strafbare feiten
poursuite de faits punissables

benadering gebaseerd op wetenschappelijke feiten in de radiografische praktijk | evidence-based approach in de radiografische praktijk | empirisch onderbouwde aanpak in de radiografische praktijk | op feitenmateriaal gebaseerde aanpak in de radiografische praktijk
approche factuelle en radiographie

evidence-based approach in de algemene praktijk | op feitenmateriaal gebaseerde aanpak in de algemene praktijk | benadering gebaseerd op wetenschappelijke feiten in de algemene praktijk | empirisch onderbouwde aanpak in de algemene praktijk
approche factuelle en médecine générale

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

minimale verjaringstermijnen die onderzoek en vervolging en de tenuitvoerlegging van de geldboetes mogelijk maken die na een veroordeling wegens het plegen van deze strafbare feiten zijn opgelegd.
les délais de prescription minimaux pour les enquêtes et les poursuites ainsi que pour l’exécution des sanctions imposées à la suite d’une condamnation pour perpétration de ces infractions.

(13 bis) De lidstaten moeten de beginselen ne bis in idem en favor rei naleven en ervoor zorgen dat, indien er al een administratieve sanctie is opgelegd, er geen strafrechtelijke sanctie voor dezelfde feiten wordt opgelegd ingeval de administratieve en de strafrechtelijke sancties van dezelfde aard zijn.
(13 bis) Il convient que les États membres respectent pleinement les principes de non bis in idem et de favor rei et veillent à ce que, si une sanction administrative a déjà été appliquée, aucune sanction pénale ne le soit pour les mêmes faits, dans le cas où les sanctions administratives et pénales sont de même nature.

De lidstaten zorgen ervoor dat, indien er reeds een administratieve sanctie is opgelegd, er geen strafrechtelijke sanctie voor dezelfde feiten wordt opgelegd ingeval de administratieve en de strafrechtelijke sancties van dezelfde aard zijn.
Les États membres veillent à ce qu'aucune sanction pénale ne soit appliquée à des agissements qui ont déjà fait l'objet d'une sanction administrative dans le cas où les sanctions administratives et pénales sont de même nature.

De regels over administratieve geldboeten kunnen op een zodanige wijze worden toegepast dat de boete in Denemarken als een strafrechtelijke sanctie door een bevoegd gerecht, en in Estland in het kader van een procedure voor strafbare feiten door de toezichthoudende autoriteit wordt opgelegd, op voorwaarde dat deze toepassingen van de regels in die lidstaten eenzelfde werking hebben als administratieve geldboeten die door toezichthoudende autoriteiten worden opgelegd.
Les règles relatives aux amendes administratives peuvent être appliquées de telle sorte que, au Danemark, l'amende est imposée par les juridictions nationales compétentes sous la forme d'une sanction pénale et en Estonie, l'amende est imposée par l'autorité de contrôle dans le cadre d'une procédure de délit, à condition qu'une telle application des règles dans ces États membres ait un effet équivalent aux amendes administratives imposées par les autorités de contrôle.

5. Indien een Europese politieke partij of Europese politieke stichting schuldig is aan een samenloop van strafbare feiten, begaan tegen deze verordening, wordt alleen een sanctie opgelegd voor de ernstigste van die strafbare feiten, tenzij anders bepaald in lid 4, onder a).
5. Lorsqu'un parti politique européen ou une fondation politique européenne a commis des infractions concurrentes au présent règlement, seules les sanctions prévues pour les infractions les plus graves sont infligées, sauf disposition contraire du paragraphe 4, point a).

Een aanhoudingsbevel kan worden uitgevaardigd wegens feiten die door de wet van de uitvaardigende staat strafbaar zijn gesteld met een vrijheidsstraf of een tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel, met een maximum van ten minste twaalf maanden of, wanneer een straf of een maatregel is opgelegd, wegens opgelegde sancties met een duur van ten minste vier maanden.
Un mandat d’arrêt peut être émis pour des faits punis par la loi de l’État d’émission d’une peine ou d’une mesure de sûreté privatives de liberté d’un maximum d’au moins 12 mois ou, lorsqu’une condamnation à une peine est intervenue ou qu’une mesure de sûreté a été infligée, pour des condamnations prononcées d’une durée d’au moins quatre mois.

In alle verdragen is bepaald dat de in de lidstaat van tenuitvoerlegging opgelegde straf de in de staat van veroordeling opgelegde straf niet mag verzwaren; dat de in de staat van tenuitvoerlegging opgelegde straf naar aard en duur zoveel mogelijk moet overeenstemmen met de in de staat van veroordeling opgelegde straf en dat de staat van tenuitvoerlegging niet is gebonden aan een eventueel minimum waarin door zijn eigen wetgeving wordt voorzien voor het begane strafbare feit of de begane strafbare feiten.
Toutes les conventions prévoient que la sanction imposée dans l'État de l'exécution ne peut aggraver la sanction prononcée dans l'État de jugement ; que la sanction imposée dans l'État de l'exécution doit correspondre, autant que possible, quant à sa nature et à sa durée, à la sanction prononcée dans l'État de jugement et que l'État d'exécution n'est pas lié par la peine minimale éventuellement prévue par sa propre législation pour la ou les infractions commises.

Zelfs indien voor een strafbaar feit dezelfde straf wordt vastgesteld, leiden grote verschillen inzake de algemene strafrechtelijke bepalingen van de lidstaten er bovendien toe dat de opgelegde straf verschilt van de tenuitvoergelegde straf (bv. wat betreft de actieve opsporing van strafbare feiten, de toepassing van het legaliteits- of het opportuniteitsbeginsel inzake vervolgingen, de hoogte van de opgelegde straf en de daadwerkelijk tenuitvoergelegde straf).
En outre, même si l'on fixe la même peine applicable à une infraction, il y a des divergences importantes dans les règles générales de droit pénal des Etats membres, qui amènent à une différence entre la peine prononcée et exécutée (par exemple en ce qui concerne la recherche active des délits, l'application du principe de légalité ou d'opportunité des poursuites, le niveau de peine prononcé et la peine réellement exécutée).

Bij bestudering van de uitspraken die gedaan zijn naar aanleiding van wantoestanden bij de politiediensten en in het gevangeniswezen valt op dat de procedures uiterst traag verlopen en dat de betreffende ambtenaren in de meeste gevallen hoegenaamd geen straf opgelegd krijgen, omdat het om noodweer zou gaan. Als er al straffen opgelegd worden, gaat het om straffen die in verhouding tot de ernst van de feiten als zeer licht beschouwd kunnen worden.
En effet, à la lecture des jugements rendus suite aux dysfonctionnements des services de police et des prisons, on ne peut qu'être frappé par la lenteur des procédures et la relative impunité dont bénéficient le plus souvent les agents de l'État au motif de la légitime défense ou des très faibles peines infligées au regard de la gravité des faits.

1. Een Europees aanhoudingsbevel kan worden uitgevaardigd wegens feiten die door de wet van de uitvaardigende lidstaat strafbaar zijn gesteld met een vrijheidsstraf of een tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel, met een maximum van ten minste twaalf maanden of, wanneer een straf of een maatregel is opgelegd, wegens opgelegde sancties met een duur van ten minste vier maanden.
1. Un mandat d'arrêt européen peut être émis pour des faits punis par la loi de l'État membre d'émission d'une peine ou d'une mesure de sûreté privatives de liberté d'un maximum d'au moins douze mois ou, lorsqu'une condamnation à une peine est intervenue ou qu'une mesure de sûreté a été infligée, pour des condamnations prononcées d'une durée d'au moins quatre mois.