Een belangrijk uitgangspunt van het Verdrag is, evenals bij het verdrag van 1994, dat niet wordt voorgeschreven welke formaliteiten nationale en regionale bureaus ten aanzien van aanvragers en houders van merken dienen te hanteren, maar dat het in het algemeen gaat om de vastlegging van de formaliteiten die deze bureaus maximaal mogen toepassen.
Un point de départ important du Traité est, tout comme pour le traité de 1994, qu'on ne prescrit pas les formalités à appliquer par les offices nationaux et régionaux vis-à-vis des déposants et titulaires de marques, mais qu'il s'agit en général de fixer les formalités que ces offices peuvent appliquer au maximum.