Ten tweede moet men weigeren om het nu nog virtuele principe van het « recht op een eerste weigering » formeel en juridisch te coderen. Dit principe houdt in dat de NAVO als eerste beslist om al dan niet op te treden en dat de EU pas daarna komt. De operationele flexibiliteit, de vrijheid van keuze en het politiek pragmatisme moeten nog steeds de grondslag vormen van de denkwijze van de Europese diplomaten en militairen.
Secundo, il faut refuser de codifier formellement et juridiquement le principe actuellement virtuel de « droit du premier refus » — impliquant que l'OTAN décide en premier d'intervenir ou non en opération, devant l'UE. La flexibilité opérationnelle, la liberté de choix et le pragmatisme politique doivent encore nourrir l'esprit du diplomate et du militaire européens.