Wat in die interventies naar voren kwam, was de angst dat patiënten uit lidstaten met een lagere levensstandaard of een lagere nationale begroting voor de volksgezondheid de praktijkkamers van artsen in de rijkste landen gaan bevolken, zodat patiënten uit die landen zelf niet aan bod komen.
Ce qui transparaît dans ces interventions, c’est une crainte que les patients des États membres qui ont un niveau de vie inférieur ou un budget national de la santé inférieur viennent congestionner les cabinets des médecins dans les pays les plus riches, évinçant ainsi les patients de ces pays.
