Vertaling van "geachte afgevaardigde net toen hij iets " (Nederlands → Frans) :

− (EN) Mijnheer de Voorzitter, u onderbrak de geachte afgevaardigde net toen hij iets aardigs over mij zei, waarvoor ik hem dank.
– (EN) Monsieur le Président, vous avez retiré la parole au député au moment précis où il disait quelque chose de sympathique à mon égard, et je l’en remercie.

− (ES) Mevrouw de Voorzitter, waar het bij dit debat over de ruimte van vrijheid, veiligheid en recht werkelijk om gaat, is iets wat afgevaardigde Busuttil terecht heeft gezegd toen hij praatte over het Europees burgerschap.
– (ES) Madame la Présidente, au cœur de ce débat sur l’espace européen de liberté, de sécurité et de justice se trouve ce que M. Busuttil a décrit, selon moi, avec habileté lorsqu’il parlait de la citoyenneté européenne.

Het lijkt erop dat de geachte afgevaardigde al zijn licht heeft doen schijnen op bepaalde aspecten van voorstellen van de Commissie die nog niet door de Commissie zijn ingediend of goedgekeurd en daarom denk ik, met alle respect, dat hij iets te snel is met een aantal veronderstellingen.
L'honorable membre semble avoir déjà appris certains aspects des propositions de la Commission qui n'ont pas encore été soumis ou approuvés par elle. Avec tout le respect que je lui dois, je dirais donc qu'il va un peu vite en besogne concernant certaines de ses affirmations.

Mijnheer de Voorzitter, acht jaar geleden verdedigde een toen nog jonge afgevaardigde hier in deze zaal het advies over het Verdrag van Amsterdam, dat volgens hem - zoals wij overigens al wisten - weliswaar niet perfect was, maar uiteindelijk slechts als een tussenstadium moest worden beschouwd. Net zoals hij toen deed, wil ik hier vandaag verwijzen naar Miguel de Cervantes, die aan het einde van zijn dagen, teleurgesteld in het leven, opmerkte dat een mens op bepaalde momenten moet kiezen om of weg of herberg te zijn.
Monsieur le Président, il y a huit ans, dans cette même Assemblée, un jeune député défendait l’idée du traité d’Amsterdam en disant que s’il n’était pas parfait - ce que nous savions -, il n’était pas non plus l’objectif final. Il citait, comme je vais le faire aujourd’hui, un Miguel de Cervantes désenchanté à la fin de sa vie, qui disait qu’il y avait des circonstances où il fallait choisir entre être un chemin ou une auberge.