Traduction de «gebaseerde recht heeft » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

degene die recht heeft op overlevingspensioen
titulaire d'une pension de survie

Hij die slechts recht heeft op een deel van het Gemeenschapsoctrooi, kan ... eisen dat het octrooi aan hem als mederechthebbende wordt overgedragen
lorsqu'une personne n'a droit qu'à une partie du brevet communautaire, elle bénéficie ... du droit au transfert du brevet en qualité de cotitulaire

een ieder heeft recht op een eerlijke en openbare behandeling van zijn zaak, binnen een redelijke termijn, door een onafhankelijk en onpartijdig gerecht dat bij de wet is ingesteld
Toute personne a droit à ce que sa cause soit entendue équitablement, publiquement et dans un délai raisonnable, par un tribunal indépendant et impartial, établi par la loi.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Deze conclusie is gebaseerd op de volgende elementen: de kenmerken van de verschillende soorten concessiecontracten binnen het Franse recht, de specifieke kenmerken van de oorspronkelijke aan EDF verleende concessie (die geen expliciete clausule inzake retrocessie bevatte), de procedure voor de verwerving van de betrokken activa (waarvoor EDF een met een onteigeningsvergoeding vergelijkbaar recht heeft moeten betalen) en de financieringsvoorwaarden voor het onderhoud en de ontwikkeling van het RAG ten laste van EDF.
Cette conclusion se fonde sur les éléments suivants: les caractéristiques des différents types de contrats de concession en droit français, les caractéristiques particulières de la concession originale à EDF, qui ne comportait pas de clause précise de rétrocession, la procédure d'acquisition des actifs concernés, pour lesquels EDF a dû acquitter un droit similaire à une indemnité d'expropriation, et les conditions de financement de l'entretien et du développement du RAG aux frais d'EDF.

In het arrest Pringle (2), waarop het Gerecht zich heeft gebaseerd (3), heeft het Hof weliswaar geoordeeld dat de activiteiten van de Commissie en de ECB enkel het ESM binden (4), maar onder meer in punt 164 van dat arrest (5) heeft het Hof opgemerkt dat de „bij het ESM-verdrag aan de Commissie opgedragen taken haar in staat [stellen], zoals artikel 13, leden 3 en 4, daarvan voorziet, toe te zien op de verenigbaarheid met het Unierecht van de door het ESM gesloten memoranda van overeenstemming” en in punt 174 dat „[k]rachtens artikel 13, lid 3, van dit verdrag [...] het memorandum van overeenstemming waarover wordt onderhandeld met de lidstaat die om stabiliteitsbijstand verzoekt, volledig consistent [moet] zijn met het recht van de Unie”.
Dans l’arrêt Pringle (2) sur lequel le Tribunal s’est fondé (3), bien que la Commission et la BCE n’engagent que le MES (4), la Cour a observé notamment au point 164 (5) que «les tâches attribuées à la Commission par le traité MES lui permettent, ainsi que le prévoit l’article 13, paragraphes 3 et 4, de celui-ci, de veiller à la compatibilité avec le droit de l’Union des protocoles d’accord conclus par le MES» et au point 174 qu’«en vertu de l’article 13, paragraphe 3, de ce traité, le protocole d’accord qui est négocié avec l’État membre demandeur d’un soutien à la stabilité doit être pleinement compatible avec le droit de l’Union».

K. overwegende dat de landen van het Oostelijk Partnerschap nog altijd streven naar politieke ontwikkeling en dat het door de EU aangeboden partnerschap gebaseerd is op hun eigen politieke wil, maar dat gebleken is dat dit geen toereikende stimulans is voor veranderingen en hervormingen, ondanks de duidelijke Europese aspiraties van de bevolking van de landen van het Oostelijk Partnerschap; overwegende dat de recente ontwikkelingen in de landen van het Oostelijk Partnerschap, evenals de uitkomst van de top van Vilnius, de noodzaak duidelijk maken om het strategische karakter van het Oostelijk Partnerschap te versterken, en om de inspanningen te vergroten om het besef van de wederzijdse voordelen van de associatieovereenkomsten te promoten en te vergroten, en erop duiden dat deze landen nog steeds door derde partijen onderdrukt en gechanteerd worden in hun autonome besluiten; overwegende dat de landen van het Oostelijk Partnerschap vrij en autonoom moeten zijn om hun recht om hun toekomst te bepalen zonder ongeoorloofde druk, bedreigingen of intimidaties van buitenaf ten volle uit te oefenen; overwegende dat ieder land het soevereine recht heeft om toe te treden tot een internationale organisatie of alliantie en om zijn eigen toekomst te bepalen zonder inmenging van buitenaf;
K. considérant que les pays du partenariat oriental sont toujours à la recherche de progrès politiques, et que le partenariat proposé par l'Union, qui repose sur leur propre volonté politique, s'est révélé être un vecteur insuffisant de changements et de réformes malgré les nettes aspirations européennes des populations des pays du partenariat oriental; considérant que l'évolution récente des pays du partenariat oriental et le bilan du sommet de Vilnius soulignent la nécessité de renforcer le volet stratégique du partenariat oriental et de redoubler d'efforts pour promouvoir et mieux faire connaître les avantages mutuels des accords d'association, et montrent que les pays concernés font toujours l'objet de fortes pressions et de chantage de la part de tiers dans leur prise de décisions souveraines; considérant que les pays du partenariat oriental doivent être libres et souverains afin d'exercer pleinement leur droit de déterminer leur avenir sans être soumis à des pressions, menaces ou intimidations extérieures injustifiées; considérant que chaque pays a le droit souverain d'adhérer à une organisation ou alliance internationale et de définir son propre avenir sans aucune influence extérieure;

Antwoord ontvangen op 23 juni 2016 : Met betrekking tot deze vraag heeft de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa in 2012 een resolutie 1877/2012 aangenomen die de lidstaten van de Raad van Europa oproept : – overeenkomstig artikel 10 van het Verdrag en overeenkomstig de rechtspraak van het Europees Hof voor de rechten van de mens het respect te waarborgen voor de vrijheid van meningsuiting en informatie op het internet en de onlinemedia door de overheden en de particuliere instanties, waarbij de persoonlijke levenssfeer en de persoonsgegevens worden beschermd ; – ervoor te zorgen dat de tussenpersonen van de op ICT gebaseerde media blijk geven van transparantie ten aanzien van het publiek en hun gebruikers informeren over elke maatregel die gevolgen kan hebben voor hun recht op vrijheid van meningsuiting en informatie ; die transparantie kan de verplichting inhouden tot bekendmaking van het bedrijfsbeleid met betrekking tot de verspreiding van informatie en van mening, of de toegang tot de inhoud ervan.
Réponse reçue le 23 juin 2016 : Sur cette question, l’Assemblée parlementaire du Conseil de l’Europe a adopté en 2012 une résolution 1877/2012 qui invite les États membres du Conseil de l’Europe : – à garantir, conformément à l’article 10 de la Convention et à la jurisprudence de la Cour européenne des droits de l’homme, le respect de la liberté d’expression et d’information sur l’Internet et les médias en ligne par les pouvoirs publics et les organes privés, tout en protégeant la vie privée et les données à caractère personnel ; – à veiller à ce que les intermédiaires des médias fondés sur les TIC fassent preuve de transparence vis-à-vis du public et informent leurs usagers de toute mesure pouvant avoir des répercussions sur leur droit à la liberté d’expression et d’information; cette transparence peut imposer la publication des politiques d’entreprise touchant à la diffusion d’informations et d’opinions, ou l’accès à ces contenus.

– (DA) Mevrouw de Voorzitter, de ontwikkelingen die we binnen de arbeidsmarkt hebben gezien in het licht van de zeer vergaande uitspraken van het Europees Hof van Justitie in de zaken Rüffert, Laval en Waxholm staan in schril contrast met de wens om het flexizekerheidsmodel in te voeren als economisch model voor Europa. Men schijnt namelijk helemaal te vergeten dat het flexizekerheidsmodel gebaseerd is op een lange traditie, waarbij de arbeidsmarkt steeds het zelfstandige en op ruime bevoegdheden gebaseerde recht heeft gehad om over collectieve overeenkomsten te onderhandelen.
– (DA) Madame la Présidente, nous constatons que les arrêts Rüffert, Laval et Waxholm sont lourds de conséquences pour le marché du travail. Ils sont en forte opposition avec la volonté d’introduire la flexicurité dans le modèle économique européen, car on semble avoir complètement oublié que ce modèle de flexicurité est basé sur la tradition séculaire d’un marché du travail où les travailleurs ont le droit de négocier des accords fermes et indépendants.

5. is volledig voorstander van de op rechten gebaseerde benadering van de werkgelegenheid die de ontwerptekst van het verdrag en de aanbevelingen voorstaat; erkent het feit dat de nadruk wordt gelegd op het creëren van fatsoenlijk werk voor huishoudelijk personeel en steunt de definitie van huishoudelijk personeel die in het verdrag wordt gegeven; is er verheugd over dat duidelijk vermeld wordt dat iedere onder deze definitie vallende werknemer het recht heeft te worden behandeld op een wijze die strookt met de fundamentele arbeidsnormen, toegang tot sociale zekerheid, niet-discriminatie en gelijke behandeling bij het zoeken naar werk of na aanstelling, bescherming tegen misbruikpraktijken van arbeidsbureaus, recht op beroepsopleiding en loopbaanontwikkeling, bescherming van zijn gezondheid en veiligheid, moederschapsbescherming en bepalingen over werk- en rusttijden, bescherming tegen misbruik en pesterij, vrijheid van vereniging en vertegenwoordiging, collectief onderhandelen, collectieve actie en permanente educatie; steunt het feit dat in het verdrag gevraagd wordt een minimumleeftijd voor toelating tot het arbeidsproces vast te stellen en een einde te maken aan verschillen in beloning op grond van gender en etnische afkomst;
5. soutient sans réserve l'approche de l'emploi, fondée sur le respect des droits, que défend le projet de convention et de recommandation; prend note de l'accent mis sur la notion de travail décent pour les travailleurs domestiques et adhère à la définition du travailleur domestique au sens de la convention; se félicite du fait que la convention établisse clairement que tout travailleur visé par cette définition peut se prévaloir d'un traitement conforme aux normes fondamentales du travail, de règles applicables tant en matière de sécurité sociale, de non-discrimination que d'égalité de traitement quand il recherche où exerce une activité, de mécanismes de protection contre les pratiques abusives des bureaux de placement, de perspectives de formation et d'un plan de carrière, d'un régime de sécurité et de santé, d'un système de protection de la maternité, de dispositions spécifiques réglementant le temps de travail et de repos, d'une protection contre tout mauvais traitement ou harcèlement, de la liberté d'association et de représentation, du droit de négociation collective, de l'exercice d'actions collectives et du droit à l'apprentissage tout au long de la vie; souscrit au fait que la convention exige un âge minimum pour travailler ainsi que l'élimination des disparités salariales fondées sur le sexe ou l'origine ethnique;

« Schendt artikel 26, tweede lid, van de wet van 27 april 2007 betreffende de hervorming van de echtscheiding gelezen in samenhang met de artikelen 1 tot 13 van de wet van 21 april 2007 betreffende de verhaalbaarheid van de erelonen en de kosten verbonden aan de bijstand van de advocaat en het koninklijk besluit van 26 oktober 2007 tot vaststelling van het tarief van de rechtsplegingsvergoeding bedoeld in artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 9 november 2007 en in werking getreden op 1 januari 2008, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat in de procedure echtscheiding op grond van artikel 229, § 3, van het Burgerlijk Wetboek de rechter bij het uitspreken van de echtscheiding op grond van artikel 229, § 3, van het Burgerlijk Wetboek de kosten steeds ten laste van de eisende partij dient te leggen (nieuw artikel 1258 Ger.W) terwijl deze procedure echtscheiding niet langer gebaseerd is op een fout vastgesteld in hoofde van één der partijen en het in vele gevallen zo is dat de eisende partij geen schuld heeft aan het ontstaan en of het voortduren van de feitelijke scheiding van meer dan één jaar en zelfs in bepaalde gevallen recht heeft op een uitkering overeenkomstig artikel 301 van het Burgerlijk Wetboek (nieuw) ?
« L'article 26, alinéa 2, de la loi du 27 avril 2007 réformant le divorce, lu en combinaison avec les articles 1 à 13 de la loi du 21 avril 2007 relative à la répétibilité des honoraires et des frais d'avocat et avec l'arrêté royal du 26 octobre 2007 fixant le tarif des indemnités de procédure visées à l'article 1022 du Code judiciaire, publié au Moniteur belge du 9 novembre 2007 et entré en vigueur le 1 janvier 2008, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que, dans la procédure de divorce fondée sur l'article 229, § 3, du Code civil, le juge, lorsqu'il prononce le divorce sur la base de l'article 229, § 3, du Code civil, doit toujours mettre les dépens à charge de la partie demanderesse (nouvel article 1258 du Code judiciaire), alors que cette procédure de divorce n'est plus basée sur une faute établie de l'une des parties et qu'il arrive souvent que la partie demanderesse n'ait aucune part à l'existence et/ou à la persistance de la séparation de fait pendant plus d'un an et que, dans certains cas mêmes, elle a droit à une pension alimentaire, conformément à l'article 301 (nouveau) du Code civil ?