Traduction de «gedaan die tijdens de top zouden moeten » (Néerlandais → Français) :

In deze mededeling, die voortbouwt op de Europese consensus betreffende humanitaire hulp, wordt uiteengezet welke visie de Unie heeft op een nieuwe aanpak voor humanitaire hulp en worden aanbevelingen gedaan die tijdens de top zouden moeten worden bekrachtigd.
La présente communication, qui prend appui sur le «Consensus européen sur l’aide humanitaire», expose la manière dont l’Union envisage de réformer l’action humanitaire et formule des recommandations qui devraient être approuvées par le sommet.

De verjaringstermijnen, die de rechtsstelsels van de verdragsluitende Staten met elkaar gemeen hebben, hebben verschillende doeleinden, waaronder het waarborgen van de rechtszekerheid door een termijn voor de rechtsvorderingen vast te stellen en het verhinderen van een aantasting van de rechten van de verdediging waaraan afbreuk zou kunnen worden gedaan indien de rechtbanken zich zouden moeten uitspreken over de gegrondheid van bewijselementen die onvolledig zouden zijn wegens de verstreken tijd (arrest Stubbings e.a. t. Verenigd Koninkrijk van 22 oktober 1996, Rec. 1996-IV, pp. 1502-1503, § 51) » (EHRM, 22 juni 2000, Coëme e.a. t. België, § 146).
Les délais de prescription, qui sont un trait commun aux systèmes juridiques des Etats contractants, ont plusieurs finalités, parmi lesquelles garantir la sécurité juridique en fixant un terme aux actions et empêcher une atteinte aux droits de la défense qui pourraient être compromis si les tribunaux étaient appelés à se prononcer sur le fondement d'éléments de preuve qui seraient incomplets en raison du temps écoulé (arrêt Stubbings et autres c. Royaume-Uni du 22 octobre 1996, Recueil 1996-IV, pp. 1502-1503, § 51) » (CEDH, 22 juin 2000, Coëme et autres c. Belgique, § 146).

De verjaringstermijnen, die de rechtsstelsels van de verdragsluitende Staten met elkaar gemeen hebben, hebben verschillende doeleinden, waaronder het waarborgen van de rechtszekerheid door een termijn voor de rechtsvorderingen vast te stellen en het verhinderen van een aantasting van de rechten van de verdediging waaraan afbreuk zou kunnen worden gedaan indien de rechtbanken zich zouden moeten uitspreken over de gegrondheid van bewijselementen die onvolledig zouden zijn wegens de verstreken tijd (arrest Stubbings e.a. t. Verenigd Koninkrijk van 22 oktober 1996, Rec. 1996-IV, pp. 1502-1503, § 51) » (EHRM, 22 juni 2000, Coëme e.a. t. België, § 146).
Les délais de prescription, qui sont un trait commun aux systèmes juridiques des Etats contractants, ont plusieurs finalités, parmi lesquelles garantir la sécurité juridique en fixant un terme aux actions et empêcher une atteinte aux droits de la défense qui pourraient être compromis si les tribunaux étaient appelés à se prononcer sur le fondement d'éléments de preuve qui seraient incomplets en raison du temps écoulé (arrêt Stubbings et autres c. Royaume-Uni du 22 octobre 1996, Recueil 1996-IV, pp. 1502-1503, § 51) » (CEDH, 22 juin 2000, Coëme et al. c. Belgique, § 146).

Zoals het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft opgemerkt, « kan de verjaring worden gedefinieerd als het recht dat bij de wet aan de dader van een misdrijf is toegekend om niet meer te worden vervolgd of berecht na het verstrijken van een bepaalde termijn sedert de feiten zich hebben voorgedaan. De verjaringstermijnen, die de rechtsstelsels van de verdragsluitende Staten met elkaar gemeen hebben, hebben verschillende doeleinden, waaronder het waarborgen van de rechtszekerheid door een termijn voor de rechtsvorderingen vast te stellen en het verhinderen van een aantasting van de rechten van de verdediging waaraan afbreuk zou kunnen worden gedaan indien de rechtbanken zich zouden moeten uitspreken over de gegrondheid van bewijselementen die onvolledig zouden zijn wegens de verstreken tijd (arrest Stubbings e.a. t. Verenigd Koninkrijk van 22 oktober 1996, Rec. 1996-IV, pp. 1502-1503, § 51) » (EHRM, 22 juni 2000, Coëme e.a. t. België, § 146).
Comme l'a relevé la Cour européenne des droits de l'homme, « la prescription peut se définir comme le droit accordé par la loi à l'auteur d'une infraction de ne plus être poursuivi ni jugé après l'écoulement d'un certain délai depuis la réalisation des faits. Les délais de prescription, qui sont un trait commun aux systèmes juridiques des Etats contractants, ont plusieurs finalités, parmi lesquelles garantir la sécurité juridique en fixant un terme aux actions et empêcher une atteinte aux droits de la défense qui pourraient être compromis si les tribunaux étaient appelés à se prononcer sur le fondement d'éléments de preuve qui seraient incomplets en raison du temps écoulé (arrêt Stubbings et autres c. Royaume-Uni du 22 octobre 1996, Recueil 1996-IV, pp. 1502-1503, § 51) » (CEDH, 22 juin 2000, Coëme et al. c. Belgique, § 146).

Wanneer de voorstellen inzake de coördinatieprocedure door de Raad zijn besproken, wellicht tijdens de Top in Laken in december 2001, zal de eerste prioriteit voor de Commissie zijn om de voorstellen die in hoofdstuk 3 aan de orde zijn gekomen met het oog op Europese richtsnoeren voor immigratie, alsmede de krachtlijnen van de nationale actieplannen (hoofdstuk 4.1) te evalueren en hierover voorstellen in te dienen die door de Raad zo vroeg mogelijk in 2002 zouden moeten worden goedgekeurd.
Lorsque le Conseil aura examiné les propositions relatives au mécanisme de coordination, éventuellement lors du sommet de Laeken en décembre 2001, la tâche prioritaire de la Commission consistera à étudier les suggestions, présentées au point 3 ci-dessus, concernant les orientations européennes en matière d'immigration ainsi que les grandes lignes des plans d'action nationaux (point 4.1 supra) et à soumettre au Conseil des propositions à cet égard en vue de leur approbation le plus tôt possible au cours de l'année 2002.

Jaarlijkse evaluaties van de uitvoering zouden moeten worden voortgezet op het niveau van hoge ambtenaren, waarna verslag kan worden uitgebracht tijdens de EU-China-top.
Les réexamens annuels devraient par la suite être effectués au niveau des hauts fonctionnaires et être présentés lors du sommet UE-Chine.

vraagt dat het internationale stelsel van verdragen en regelingen tegen de proliferatie van massavernietigingswapens wordt verscherpt; onderstreept dat de EU en de Verenigde Staten nauwer moeten samenwerken in de strijd tegen terrorisme en de verspreiding van massavernietigingswapens, overeenkomstig het internationale recht en dat beide partners de rol moeten ondersteunen die de VN op deze terreinen dient te vervullen; verzoekt de Raad met de Amerikanen te bespreken op welke wijze de toekomstige NPV-voorbereidingscommissies positief kunnen worden benaderd als een eerste kans om de mondiale non-proliferatieregeling te versterken in de aanloop naar de NPV-toetsingsconferentie in 2010; onderstreept dat tijdens de Top gesproken moet worden over een aantal initiatieven voor nucleaire ontwapening op basis van de tijdens de NPV-toetsingsconferentie in 2000 unaniem overeengekomen „13 praktische stappen”; hoopt dat de Amerikaanse regering op deze top bereid zal zijn met de EU een gemeenschappelijke strategie overeen te komen om vooruitgang te boeken bij het reduceren van zowel massavernietigingswapens, als conventionele wapens; verzoekt de EU en de Verenigde Staten te voorkomen dat in de periode 2009-2010 een vacuüm ontstaat, wanneer de belangrijkste ontwapeningsakkoorden aan verlenging toe zullen zijn; hoopt dat de uiterst belangrijke akkoorden die in 1999, 2000 en 2001 zijn gesloten met Rusland, behouden blijven; verzoekt de Verenigde Staten het Alomvattend Kernstopverdrag (Comprehensive Test Ban Treaty, CTBT) te ratificeren als significante stap in de richting van een vermindering van de operationele relevantie van kernwapens;
demande un renforcement du système international de traités et de régimes contre la prolifération d'armes de destruction massive; souligne la nécessité d'un renforcement de la coopération entre l'Union européenne et les États-Unis dans la lutte contre le terrorisme et contre la prolifération des armes de destruction massive, ainsi que la nécessité, pour les deux parties, de soutenir le rôle que les Nations unies doivent jouer dans ces domaines; prie instamment le Conseil d'examiner avec ses homologues américains la possibilité d'adopter une approche positive à l'égard du comité préparatoire au prochain TNP, car il s'agit de la première chance de renforcer le régime de non-prolifération nucléaire mondiale en vue de la conférence de révision du TNP de 2010; souligne la nécessité de débattre au cours du sommet un certain nombre d'initiatives en matière de désarmement nucléaire fondées sur les «13 mesures pratiques» arrêtées à l'unanimité lors de la conférence de révision du TNP de 2000; espère qu'à ce sommet, le gouvernement américain sera désireux d'adopter une stratégie commune avec l'Union européenne visant à faire des progrès en matière de désarmement tant en ce qui concerne les armes de destruction massive que l'armement classique; invite les États-Unis et l'Union européenne à éviter un vide potentiel pour la période 2009-2010, lorsque les accords majeurs sur le désarmement devront être renouvelés; espère que les accords très importants signés en 1999, 2000 et 2001 avec la Russie seront maintenus; demande aux États-Unis de ratifier le traité d'interdiction complète des essais (TICE), ce qui constituerait une avancée importante vers la réduction de la pertinence opérationnelle des armes nucléaires;

(8) In hoofdstuk 28 van Agenda 21, waarvan het Protocol in 1992 op de Top van Rio is ondertekend, wordt bepaald dat de meeste plaatselijke overheden in ieder land een proces van consultatie van hun bevolking zouden moeten opzetten en overeenstemming zouden moeten bereiken over een lokale Agenda 21 voor de gemeenschap.
(8) Le chapitre 28 de l'Action 21, qui a fait l'objet du protocole signé au sommet de la terre à Rio en 1992, prévoit que la plupart des collectivités locales de tous les pays devraient mettre en place un mécanisme de consultation de la population et parvenir à un consensus sur une Action locale 21 pour la collectivité.

Bovendien, in het licht van de recente cybersquatting wet die door het Amerikaanse Congres is aangenomen, [31] doet zich de vraag voor of namen en merken ook beschermd zouden moeten worden in de DNS door een meer beperkende gedragscode (of een ander instrument) en indien dit het geval zou moeten zijn, of dit op nationaal of op EU niveau gedaan zou moeten worden, wat de rol van inter-gouvernementele organisaties zoals WIPO zou moeten zijn, en welke categorieën van namen precies beschermd zouden moeten worden.
De plus, à la lumière de l'acte récent du Congrès des Etats unis passé sous la forme d'une "cybersquatting law" [31], la question se pose nécessairement de savoir si les noms et les marques doivent aussi être protégés dans le DNS par un code de conduite plus contraignant (ou par un autre instrument) et, dans ce cas, si cela doit être réalisé à l'échelon national ou de l'UE, quel serait le rôle des agences inter-gouvernementales comme l'OMPI, et, précisément quelles catégories de noms doivent être protégées.