De wetgever van 1947 wou de slachtoffers van de naziwreedheden nauw bij de werking van het Gedenkteken betrekken, zonder daarvan een juridische verplichting te maken, zoals duidelijk blijkt uit artikel 6 van de wet van 19 augustus 1947 dat voorzag: «De acht andere leden (pro memorie: op een totaal van 15), waaruit in de mate van het mogelijke de voorzitter en de secretaris van de raad van bestuur worden aangewezen, zullen bij voorkeur gekozen worden uit de Belgische burgers die in het Fort werden vastgehouden en, bij ontstentenis daarvan, uit de leden van hun families».
Le législateur de 1947 avait entendu associer étroitement les victimes des atrocités nazies à la vie du Mémorial, sans pour autant en faire une obligation juridique, comme cela ressort clairement de l'article 6 de la loi du 19 août 1947 qui prévoyait que: «Les huit autres membres (mémo: sur un total de 15), parmi lesquels seront désignés dans la mesure du possible le président et le secrétaire du conseil d'administration, seront choisis de préférence parmi les citoyens belges qui ont été détenus au Fort, et, à leur défaut, parmi les membres de leurs familles».
