Vertaling van "geding ten gronde " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

een geding ten gronde gedeeltelijk beslechten
trancher partiellement un litige au fond

beslissingen van het Gerecht die het geding ten gronde slechts gedeeltelijk beslechten
décisions du Tribunal tranchant partiellement le litige de fond

beslissen over de zaak ten gronde | ten gronde beslissen
statuer au fond

beslissing ten gronde
décision sur le fond

ten gronde
au fond

rechter ten gronde
juge du fond

Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa
Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Deze interpretatie moet het Hof van Cassatie helpen om uitspraak te doen over het geding ten gronde; 3. Het Belgische standpunt dat werd verdedigd, is in overeenstemming met de huidige rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens en het Unierecht.
Cette interprétation doit soutenir la Cour de cassation dans son jugement de la cause au fond. 3. la position que la Belgique a défendue est conforme à la jurisprudence actuelle de la Cour européenne des droits de l'homme et du droit de l'Union.

De heer Andersen, eerste voorzitter van de Raad van State, benadrukt het verschil tussen het kort geding en het geding ten gronde.
M. Andersen, premier président du Conseil d'État, insiste sur la différence entre le référé et l'instance au fond.

Uiterlijk binnen twee maanden te rekenen vanaf de betekening van de bestreden beslissing kan bij het Hof van Justitie een verzoek om hogere voorziening worden ingediend tegen eindbeslissingen van het Gerecht, alsmede tegen beslissingen die het geding ten gronde slechts gedeeltelijk beslechten of die een einde maken aan een procesincident terzake van onbevoegdheid of niet-ontvankelijkheid.
Un pourvoi peut être formé devant la Cour de justice, dans un délai de deux mois à compter de la notification de la décision attaquée, contre les décisions du Tribunal mettant fin à l'instance, ainsi que contre ses décisions qui tranchent partiellement le litige au fond ou qui mettent fin à un incident de procédure portant sur une exception d'incompétence ou d'irrecevabilité.

Uiterlijk binnen twee maanden te rekenen vanaf de betekening van de bestreden beslissing kan bij het Gerecht een verzoek om hogere voorziening worden ingediend tegen eindbeslissingen van het Gerecht voor ambtenarenzaken, alsmede tegen beslissingen die het geding ten gronde slechts gedeeltelijk beslechten of die een einde maken aan een procesincident ter zake van onbevoegdheid of niet-ontvankelijkheid.
Un pourvoi peut être formé devant le Tribunal, dans un délai de deux mois à compter de la notification de la décision attaquée, contre les décisions du Tribunal de la fonction publique mettant fin à l'instance, ainsi que contre ses décisions qui tranchent partiellement le litige au fond ou qui mettent fin à un incident de procédure portant sur une exception d'incompétence ou d'irrecevabilité.

- Die tien onderzoeken van conflictsituaties hebben geleid tot een aantal vervolgingen tegen verdachten, verdeeld als volgt: o vier zaken (betreffende vijf verdachten) zijn in de aan het proces voorafgaande fase, vóór het verschijnen van de verdachte(n) (in alle zaken is een bevel tot aanhouding uitgevaardigd tegen de verdachten, die thans op de vlucht zijn); o voor drie processen (betreffende drie beschuldigden) die nog niet van start zijn gegaan, is een gerechtsdag in eerste aanleg bepaald (het volgende begint in augustus 2016); o drie processen (betreffende acht beschuldigden) zijn aanhangig in eerste aanleg; o één proces (betreffende één veroordeelde in eerste aanleg) is in de fase van het beroep ten gronde; o twee processen (betreffende twee veroordeelden) zijn in de fase van de herstelprocedure na de definitieve veroordeling; o vijf procedures werden zonder veroordeling in de loop van het geding afgesloten (één persoon werd vrijgesproken, bij twee personen werden de feiten die hen ten laste werden gelegd tijdens de voorafgaande fase niet bevestigd, bij drie personen werden de tenlasteleggingen ingetrokken of werd een buitenvervolgingstelling uitgesproken); o één zaak werd onontvankelijk verklaard (complementariteitsbeginsel, omdat identieke nationale procedures werden of waren gevoerd). o verschillende procedures eindigden in verschillende fasen van de procedure ingevolge het overlijden van de vervolgde persoon.
- De ces dix enquêtes sur des situations de conflit ont découlé un certain nombre de poursuites contre des suspects répartis comme suit: o quatre affaires (concernant cinq suspects) sont au stade préliminaire du procès, avant comparution du suspect (dans tous ces cas, les suspects font l'objet d'un mandat d'arrêt et sont actuellement en fuite); o trois procès (concernant trois accusés) sont fixés en première instance et n'ont pas encore commencé (le prochain débutera en août 2016); o trois procès (concernant huit accusés) sont en cours en première instance; o un procès (concernant un condamné en première instance) est en phase d'appel sur le fond; o deux procès (concernant deux condamnés) sont en phase de procédure de révision après condamnation définitive; o cinq procédures ont été clôturées en cours d'instance sans condamnation (une personne a été acquittée, deux ont vu les charges non confirmées à leur encontre en phase préliminaire, trois ont vu les charges retirées ou ont bénéficié d'un non-lieu); o une affaire a été déclarée irrecevable (principe de complémentarité, des poursuites nationales identiques étant en cours ou ayant abouti); o plusieurs procédures ont pris fin à différents stades des procédures à la suite du décès de la personne poursuivie.

De toelichting die specifieker aan de voorgestelde wijziging van het in het geding zijnde artikel 216bis, § 2, is gewijd, vermeldt het volgende : « De uitbreiding van de minnelijke schikking naar de fase van het gerechtelijk onderzoek en de procedure ten gronde is ingegeven louter vanuit de wettelijke taak die het openbaar ministerie is toebedeeld.
Le commentaire plus spécifiquement consacré à la modification proposée de l'article 216bis, § 2, mentionne : « L'extension de la transaction à la phase de l'instruction et de la procédure sur le fond s'inspire simplement de la mission légale confiée au ministère public.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 4 januari 2016 in zake Marie-Rose D'Haeyer tegen Vincent Lefevre, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 13 januari 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Geven de artikelen 827, 1017 en 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet afzonderlijk gelezen, geen aanleiding tot discriminatie tussen de partij die ten gronde in het ongelijk is gesteld en die recht heeft, indien zij erom verzoekt en mits zij voldoet aan de voorwaarden daartoe, op een vermindering of een ontstentenis van betaling van een rechtsplegingsvergoeding (in geval van toepassing van artikel 1017 van het Gerechtelijk Wetboek, gezien de hoedanigheid van de partijen) en de partij die afstand doet van het geding en die, indien wordt geopteerd voor de interpretatie volgens welke artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek en het eraan verbonden koninklijk besluit niet van toepassing zijn op het geval van afstand van geding, geen aanspraak kan maken op zulk een recht, wat neerkomt op de vraag of de afstanddoende partij een partij is die, in de zin van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet in het ongelijk is gesteld, hetgeen een al dan niet geüniformeerde regeling impliceert, naar gelang van het antwoord dat het Hof zal geven ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 4 janvier 2016 en cause de Marie-Rose D'Haeyer contre Vincent Lefevre, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 13 janvier 2016, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé la question préjudicielle suivante : « Les articles 827, 1017 et 1022 du Code judiciaire, pris isolément ou non, ne créent-ils pas une discrimination entre la partie qui succombe sur le fond et qui a droit si elle le demande et à condition de se trouver dans les conditions pour ce faire à une diminution ou à une absence de payement d'une indemnité de procédure (en l'hypothèse d'une application de l'article 1017 du Code judiciaire vu la qualité des parties) et la partie qui se désiste de l'instance et qui ne peut, si l'interprétation selon laquelle l'article 1022 du Code judiciaire et l'arrêté royal y lié ne s'appliquent pas à l'hypothèse du désistement est retenue, revendiquer pareil droit, ce qui revient à poser la question de savoir si la partie qui se désiste est une partie qui, au sens de l'article 1022 du Code judiciaire, succombe ou non, impliquant un régime unifié ou non, selon la réponse qu'apportera la Cour ?

54. Ten tweede kan worden gesteld dat door enkel artikel 584 van het Gerechtelijk Wetboek te beogen, de procedures « zoals in kort geding » (265) ongetwijfeld uit het toepassingsgebied van de tekst worden uitgesloten, omdat de bevoegdheden die in het kader van dergelijke procedures aan de voorzitters worden toegewezen, ten principale worden uitgeoefend en dat enkel de vormen van het kort geding worden overgenomen : de voorzitters beslissen ten gronde, middels een beslissing met gezag van gewijsde, over de betwisting of een welbepaald gedrag al dan niet overeenstemt met de rechtsregels (266).
54. La seconde observation est qu'en ne visant que l'article 584 du Code judiciaire, le texte exclut de son champ d'application les procédures dites « comme en référé » (265) sans doute parce que les pouvoirs dévolus aux présidents dans le cadre de telles procédures s'exercent au principal, seules étant empruntées les formes du référé : les présidents statuent au fond par une décision ayant autorité de la chose jugée sur la question litigieuse de savoir si un comportement déterminé est ou non conforme aux règles de droit (266).

Volgens de indiener van de amendementen wordt het werkelijke probleem gevormd door het feit dat de rechter ten gronde in het merendeel der arrondissementen overgaat tot een systematische verzending naar kort geding, zelfs al bestaat er een akkoord van beide partijen; er is als het ware een stelselmatige blokkering van de rechter ten gronde, die geen akte wenst te nemen van de voorlopige maatregelen.
D'après l'auteur des amendements, le vrai problème est que, dans la plupart des arrondissements, le juge du fond renvoie systématiquement l'affaire en référé, même s'il existe déjà un accord entre les parties; il y a en quelque sorte un blocage systématique au niveau du juge de fond, qui refuse de prendre acte des mesures provisoires.

De verwijzende rechter wenst van het Hof te vernemen of het verschil in behandeling van vreemdelingen, naar gelang van de aard van de inbreuk waarvoor zij zijn veroordeeld, verenigbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet (eerste prejudiciële vraag), en of die grondwetsartikelen worden geschonden wanneer de in het geding zijnde bepalingen in die zin worden geïnterpreteerd dat bij een veroordeling op grond van een inbreuk op de sociale wetgeving aan de rechter geen beoordelingsvrijheid wordt gelaten om te oordelen of de feiten die aan de strafrechtelijke veroordeling ten grondslag liggen, dienen te worden aangemerkt als gewichtige feiten eigen aan de persoon (tweede prejudiciële vraag).
Le juge a quo demande à la Cour si la différence de traitement entre étrangers, selon la nature de l'infraction pour laquelle ils ont été condamnés, est compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution (première question préjudicielle), et si ces articles constitutionnels sont violés lorsque les dispositions en cause sont interprétées en ce sens qu'en cas de condamnation pour une infraction à la législation sociale, aucun pouvoir d'appréciation n'est laissé au juge pour décider si les faits qui se trouvent à l'origine de la condamnation pénale doivent être qualifiés de faits personnels graves (seconde question préjudicielle).