Vertaling van "geding zijnde wet machtigt de koning bijgevolg ertoe " (Nederlands → Frans) :

Artikel 36/24, § 1, eerste lid, 3°, van de in het geding zijnde wet machtigt de Koning bijgevolg ertoe een waarborgregeling in te voeren ten behoeve van de vennoten, natuurlijke personen, van de erkende coöperatieve vennootschappen die actief zijn in de financiële sector door Hem uitdrukkelijk toe te staan die opdracht toe te vertrouwen aan de instelling die gedeeltelijk belast is met de waarborg van de bankdeposito's, namelijk het Bijzonder Beschermingsfonds (« in voorkomend geval door middel van reglementen vastgesteld overeenkomstig 1° »).
L'article 36/24, § 1 , alinéa 1 , 3°, de la loi en cause habilite dès lors le Roi à mettre en place un système de garantie au profit des associés personnes physiques des sociétés coopératives agréées actives dans le secteur financier en L'autorisant expressément à confier cette mission à l'institution qui se charge partiellement de la garantie des dépôts bancaires, à savoir le Fonds spécial de protection (« le cas échéant par le biais de règlements pris conformément au 1° »).

De Koning werd ook ertoe gemachtigd alle nuttige maatregelen te nemen ten einde ' ter uitvoering van de Richtlijn 79/7/EEG van 19 december 1978 betreffende de geleidelijke tenuitvoerlegging van het beginsel van gelijke behandeling van mannen en vrouwen, de gelijkberechtiging van mannen en vrouwen geleidelijk te verwezenlijken en dit gelijktijdig met de verwezenlijking van de gelijkberechtiging in de andere takken van de sociale zekerheid ' (artikel 15 van dezelfde wet) en het voormeld koninklijk besluit voorziet in een geleidelijke afstemming van de leeftijd waarop vrouwen aanspraak kunnen maken op een rustpensioen op die van de mannen en zulks onder dezelfde voorwaarden als diegene die in de in het geding zijnde bepaling in aanmerking zijn genomen wat betreft het gewaarborgd inkomen voor bejaarden.
Le Roi était aussi habilité à prendre toutes mesures utiles afin « de réaliser progressivement, en exécution de la Directive 79/7/CEEE du 19 décembre 1978 concernant la mise en oeuvre progressive du principe de l'égalité de traitement entre hommes et femmes dans le secteur de la sécurité sociale, l'égalité des droits entre hommes et femmes, simultanément à la réalisation de l'égalité dans les autres secteurs de la sécurité sociale » (article 15 de la même loi) et l'arrêté royal précité prévoit un alignement progressif de l'âge auquel les femmes peuvent prétendre à une pension de retraite sur celui des hommes et ce, dans les mêmes termes que ceux retenus par la disposition en cause en ce qui concerne le revenu garanti aux personnes âgées.

Zoals mede uit het antwoord van het Hof van Justitie op de bij het arrest nr. 15/2015 van het Hof gestelde vragen blijkt, heeft de wetgever met het in het geding zijnde artikel 36/24, § 1, eerste lid, 3°, van de wet van 22 februari 1998, in zoverre het de Koning ertoe machtigt een waarborgregeling in te voeren ten behoeve van de vennoten, natuurlijke personen, van de erkende coöperatieve vennootschappen die actief zijn in de financiële sector, ten voordele van die categorie van personen en van die vennootschappen waarin zij hebben geparticipeerd, een maatregel genomen die, in tegenstelling tot wat de coöperatieve vennootschappen « Arcopar », « Arcoplus » en « Arcofin » hebben aangevoerd, niet kan worden verantwoord als zijnde genomen ter uitvoering van de richtlijn 94/19/EG van het Europees Parlement en de Raad van 30 mei 1994 inzake de depositogarantiestelsels.
Ainsi qu'il ressort également de la réponse de la Cour de justice aux questions posées par la Cour par son arrêt n° 15/2015, en adoptant l'article 36/24, § 1, alinéa 1, 3°, de la loi du 22 février 1998, qui habilite le Roi à mettre en place un système de garantie au profit des associés personnes physiques des sociétés coopératives agréées actives dans le secteur financier, le législateur a pris, en faveur de ces catégories de personnes et des sociétés dans lesquelles ces personnes détiennent des parts, une mesure qui, contrairement à ce que les sociétés coopératives « Arcopar », « Arcoplus » et « Arcofin » ont fait valoir, ne peut être justifiée comme ayant été prise en exécution de la directive 94/19/CE du Parlement européen et du Conseil du 30 mai 1994 relative aux systèmes de garantie des dépôts.

De in B.4 aangehaalde wettelijke bepalingen, alsook de parlementaire voorbereiding van de wet van 30 april 1999, maken het mogelijk te oordelen dat de in het geding zijnde bepaling, door de Koning ertoe te machtigen de categorieën van arbeidsvergunningen en de categorieën van arbeidskaarten alsmede de voorwaarden tot toekenning, geldigheid, verlenging, vernieuwing, weigering en intrekking van die vergunningen en kaarten te bepalen, aan de Koning machtigingen verleent met betrekking tot de tenuitvoerlegging van maatregelen waarvan het onderwerp in de wet is aangegeven.
Les dispositions législatives citées en B.4 ainsi que les travaux préparatoires de la loi du 30 avril 1999 permettent de considérer que, en habilitant le Roi à déterminer les catégories d'autorisations d'occupation et les catégories de permis de travail ainsi que les conditions d'octroi, de validité, de prorogation, de renouvellement, de refus et de retrait de ces autorisations et permis, la disposition en cause accorde au Roi des délégations portant sur l'exécution de mesures dont la loi a déterminé l'objet.

Uit de lezing van het voormelde koninklijk besluit van 7 april 1959 vloeit voort dat de in het geding zijnde woorden in artikel 41, eerste lid, van de wet van 1 maart 1958 niet ertoe strekken de Koning ertoe te machtigen in een verdeling van de benoemingen in een graad van hoofdofficier tussen de kandidaten van het Franse taalstelsel en die van het Nederlandse taalstelsel te voorzien.
Il résulte de la lecture de l'arrêté royal du 7 avril 1959 précité que les mots en cause dans l'article 41, alinéa 1, de la loi du 1 mars 1958 n'ont pas pour objet d'habiliter le Roi à prévoir une répartition des nominations à un grade d'officier supérieur entre les candidats du régime linguistique français et ceux du régime linguistique néerlandais.

Artikel 66 van de in het geding zijnde wet liet het aan de Koning over om de lijst aan te passen met uitzonderingen die erin waren vervat, die enkel ertoe strekten voor een beperkte duur en in afwachting van het aannemen van een koninklijk besluit de van vroegere wetgevingen geërfde afwijkingen van het verbod van zondagsarbeid te behouden (Parl. St., Kamer, 1969-1970, nr. 556/7, p. 4; Parl. St., Senaat, 1970-1971, nr. 272, p. 22).
L'article 66 de la loi en cause laissait au Roi le soin d'adapter la liste des exceptions qui y étaient contenues, lesquelles n'avaient vocation qu'à maintenir, pour une durée limitée et dans l'attente de l'adoption d'un arrêté royal, les dérogations à l'interdiction du travail dominical héritées des législations antérieures (Doc. parl., Chambre, 1969-1970, n° 556/7, p. 4; Doc. parl., Sénat, 1970-1971, n° 272, p. 22).

Uit het bovenstaande volgt dat de artikelen 10 en 11 van de Grondwet zijn geschonden doordat de retroactieve werking die artikel 23, § 4, van de wet van 22 juli 1993 verleent aan artikel 16 van dezelfde wet, niet alleen ertoe leidt dat belastingplichtigen aan bevrijdende roerende voorheffing kunnen worden onderworpen voor verrichtingen gesteld vóór de bekendmaking van de in het geding zijnde wet, maar ook doordat ze ertoe leidt dat rechtshandelingen kunnen worden geherkwalificeerd die tot stand kwamen vóór de door de Koning te bepalen datum, vanaf wanneer een voorafgaand akkoord kon worden gevraagd.
Il découle de ce qui précède que les articles 10 et 11 de la Constitution sont violés en ce que la rétroactivité que l'article 23, § 4, de la loi du 22 juillet 1993 confère à l'article 16 de la même loi a non seulement pour effet de pouvoir soumettre des contribuables au précompte mobilier libératoire pour des opérations effectuées avant la publication de la loi litigieuse, mais aussi de permettre la requalification d'actes juridiques qui sont nés avant la date à fixer par le Roi, à partir de laquelle un accord préalable pouvait être demandé.

Ook al machtigt artikel 4, § 2, van de wet van 27 februari 1987 de Koning ertoe het voordeel ervan uit te breiden tot de categorieën van personen die Hij aanwijst, toch blijft het zo dat de wet sommige begunstigden van de door haar ingevoerde voordelen zelf aanwijst, zodat wel degelijk de in het geding zijnde bepaling het aan het Hof voorgelegde verschil in behandeling invoert.
Même si l'article 4, § 2, de la loi du 27 février 1987 permet au Roi d'étendre son bénéfice aux catégories de personnes qu'Il désigne, il reste que la loi désigne elle-même certains des bénéficiaires des avantages qu'elle institue, de sorte que c'est bien la disposition en cause qui crée la différence de traitement soumise à la Cour.