Traduction de «gemaakt acht dergelijk gedrag volstrekt » (Néerlandais → Français) :

Om te bepalen of er sprake is van opzettelijk discriminerend gedrag, moet de strafrechter rekening houden met de concrete positie waarin degene die zich aan dergelijk gedrag schuldig heeft gemaakt, zich bevindt, ongeacht of het gaat om zijn professionele positie of om een andere, waardoor hij over nuttige kennis of ervaring beschikt.
Pour évaluer le caractère intentionnel du comportement discriminatoire, le juge pénal devra prendre en considération la situation concrète de l'auteur d'un tel comportement qu'il s'agisse notamment de sa situation professionnelle ou de toute autre situation lui procurant une connaissance et une expérience utile.

Teneinde het gelijkheidsbeginsel in acht te nemen, staat het aan de aansprakelijkheidsrechter rekening te houden met dergelijke elementen teneinde te bepalen of de door een in laatste aanleg rechtsprekende rechterlijke instantie gemaakte fout, buiten de toepassingssfeer van het recht van de Europese Unie, een voldoende gekwalificeerde schending vormt van de toepasselijke rechtsregels ».
Afin de respecter le principe d'égalité, il appartient au juge de la responsabilité de tenir compte de tels éléments afin de déterminer si la faute commise par une juridiction statuant en dernier ressort, en dehors du champ d'application du droit de l'Union européenne, constitue une violation suffisamment caractérisée des règles de droit applicable ».

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 6 mei 2015 in zake K.F. tegen P.P. en D.H., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 18 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 318 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het bepaalt dat de vordering van de man die het vaderschap van het kind opeist, moet worden ingesteld binnen het jaar na de ontdekking van het feit dat hij de vader van het kind is, de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, en zelfs andere supranationale wettelijke bepalingen zoals met name het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (artikel 8 ervan), doordat het de niet binnen de wettelijke termijn ingestelde vordering tot betwisting van het vaderschap als absolute grond van niet-ontvankelijkheid instelt, zonder dat de rechter bij wie een dergelijke vordering aanhangig is gemaakt, de mogelijkheid heeft om te beoordelen of de biologische waarheid, rekening houdend met de aanwezige belangen (en in het bijzonder het hogere en primordiale belang van het kind) en met het gedrag van de partijen, niet moet samenvallen met de door het betrokken kind beleefde socioaffectieve werkelijkheid, in een casus waarin nooit enige band, welke dan ook, tussen het kind en zijn wettelijke vader heeft bestaan, noch thans bestaat (het kind is geboren en werd opgevoed binnen een gezinskern die meer bepaald uit zijn moeder en zijn biologische vader bestond voordat die uit elkaar gingen), waardoor in feite een verkeerde en volkomen onnatuurlijke afstamming wordt bekrachtigd en beperkte rechten worden toegekend aan de biologische vader, die alleen een recht op persoonlijk contact kan eisen terwijl hij in werkelijkheid vrijwe ...
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 6 mai 2015 en cause de K.F. contre P.P. et D.H., dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 18 mai 2015, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 318 du Code civil, en ce qu'il prescrit que l'action de celui qui revendique la paternité de l'enfant doit être intentée dans l'année de la découverte qu'il est le père de l'enfant, ne viole-t-il pas les articles 10, 11 et 22bis de la Constitution, voire d'autres dispositions légales supranationales telles notamment la Convention européenne des droits de l'homme (en son article 8), en ce qu'il érige en fin de non-recevoir absolue l'action en contestation de paternité non intentée dans le délai légal, sans possibilité pour le juge saisi de pareille demande d'apprécier si, compte tenu des intérêts en présence (et singulièrement l'intérêt supérieur et primordial de l'enfant) et du comportement des parties, la vérité biologique ne doit pas coïncider avec la réalité socio-affective vécue par l'enfant concerné, dans une espèce où il n'a jamais existé et n'existe actuellement aucun lien généralement quelconque entre l'enfant et son père légal (l'enfant est né et a été élevé au sein d'une cellule familiale composée notamment de sa mère et de son père biologique, avant qu'ils ne se séparent), ce qui mène à entériner en fait une filiation erronée et purement artificielle et à reconnaître des droits limités au père biologique, cantonné à pouvoir seulement revendiquer un droit aux relations personnelles, alors qu'en réalité, il exerce un hébergement de l'enfant qu'il convient de qualifier de matériel quasiment exclusif (la mère le rencontrant via un espace-rencontres) et ' une a ...

In de voorliggende zaak wordt aan het Hof een vraag gesteld over de bestaanbaarheid van artikel 318, § 2, van het Burgerlijk Wetboek met de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, doordat « het de niet binnen de wettelijke termijn ingestelde vordering tot betwisting van vaderschap als absolute grond van niet-ontvankelijkheid instelt, zonder dat de rechter bij wie een dergelijke vordering aanhangig is gemaakt, de mogelijkheid heeft om te beoordelen of de biologische waarheid, rekening houdend met de aanwezige belangen (en in het bijzonder het hogere en primordiale belang van het kind) en met het gedrag van de partijen, niet moet samenvallen met de door het betrokken kind beleefde socioaffectieve werkelijkheid ».
Dans la présente affaire, la Cour est interrogée sur la compatibilité de l'article 318, § 2, du Code civil avec les articles 10, 11 et 22bis de la Constitution, combinés ou non avec l'article 8 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'« il érige en fin de non-recevoir absolue l'action en contestation de paternité non intentée dans le délai légal, sans possibilité pour le juge saisi de pareille demande d'apprécier si, compte tenu des intérêts en présence (et singulièrement l'intérêt supérieur et primordial de l'enfant) et du comportement des parties, la vérité biologique ne doit pas coïncider avec la réalité socio-affective vécue par l'enfant concerné ».

Volgens de BBI maken de freelancejournalisten die in het bezit zijn van een dergelijk (gewijzigd) contract met hun uitgever, zich schuldig aan " fiscaal misbruik " in de zin van artikel 344 van het Wetboek van inkomstenbelastingen (WIB). a) Deelt hij de mening van de BBI dat de freelancejournalisten zich in onderhavig geval schuldig maken aan fiscaal misbruik ? b) Wat is zijn standpunt tegenover de houding die de BBI in onderhavig onderwerp aanneemt, namelijk het verwerpen van de bepalingen uit de circulaire nr. 36/2014 ? c) Welke afspraken zijn er hieromtrent desgevallend gemaakt tussen hem en de BBI ? d) Acht hij het opportuun of wenselijk dat de BBI de (gewijzigde) contracten van de freelancejournalisten niet erkent als rechtsgrond om de vergoedingen van de freelancejournalisten als auteursrechten te kwantificeren ?
Selon l'ISI, les journalistes free-lance en possession d'un pareil contrat (modifié) avec leur éditeur commettent un «abus fiscal» au sens de l'article 344 du Code des impôts sur les revenus (CIR). a) Le ministre partage-t-il le point de vue de l'ISI, selon laquelle les journalistes free-lance se rendent en l'espèce coupables d'un abus fiscal? b) Quelle est sa position face à l'attitude adoptée par l'ISI dans ce dossier, autrement dit le rejet des dispositions de la circulaire n° 36/2014 ? c) Le cas échéant, quels sont les accords pris entre lui et l'ISI dans ce domaine? d) Estime-t-il opportun ou souhaitable que l'ISI ne reconnaisse pas les contrats (modifiés) des journalistes free-lance comme base légale pour qualifier leur rémunération comme droits d'auteur?

Oordeelkundig te werk gaan wanneer gezinsuitkeringen afhankelijk worden gemaakt van ouderlijk gedrag of schoolbezoek van kinderen, en de mogelijke negatieve gevolgen van dergelijke maatregelen evalueren.
Agir avec discernement lors du conditionnement de l’octroi d’allocations familiales au comportement des parents ou à l’assiduité scolaire des enfants et anticiper les effets négatifs possibles de ces mesures.

De indienster van voorliggend voorstel van resolutie acht het dus noodzakelijk de inrichting van dergelijke lokalen te reglementeren en de werknemers ertoe aan te zetten in samenwerking met de sociale gesprekspartners de Franse normen (AFNOR NF X 35-102) in acht te nemen, die bij een beslissing van de directeur-generaal van AFNOR op 20 november 1998 gehomologeerd werden zodat ze van kracht konden worden op 20 december 1998, te kiezen voor aangepaste lokalen van 10 m² per individu, materialen te kiezen voor een goede geluidsisolatie, de ruimte op te delen door tussenwanden op halve hoogte te plaatsen, om de psychologische belasting van de werknemers te verminderen, de geluidsbronnen af te zonderen (fotokopieerapparaat, koffieautomaat, ...), de doorgangsruimten vast te leggen, ontspanningsruimten in te richten, voor vergaderlokalen te zorgen, voorrang te geven aan beperkte collectieve kantoren met mensen die een gemeenschappelijke activiteit uitoefenen, voor gezelligheid te zorgen en voorkeur te geven aan daglicht, aan een deskundige advies te vragen voordat er in de ondernemingen verhuisplannen worden gemaakt.
L'auteure de la présente proposition de résolution estime donc qu'il est indispensable d'encadrer la mise en place de ce type de locaux et d'inciter les employeurs, en collaboration avec les partenaires sociaux, à respecter les normes françaises (AFNOR NF X 35-102), qui ont été homologuées par décision du directeur général d'AFNOR le 20 novembre 1998 pour prendre effet le 20 décembre 1998, à choisir des locaux adaptés prévoyant 10 m² par individu, à choisir les matériaux favorisant une bonne isolation sonore, à segmenter l'espace en installant des cloisons à mi-hauteur afin de diminuer la charge psychologique des salariés, d'isoler les sources de bruit (photocopieuse, machine à café, ...), à définir des espaces de circulation, à ménager des espaces de décompression, à prévoir des salles de réunions, à privilégier des bureaux collectifs limités avec des personnes partageant une activité commune, à soigner l'ambiance et à privilégier la luminosité naturelle, à solliciter une expertise préalable au projet de déménagement dans l'entreprise.

« Onverminderd het bepaalde in de artikelen 269 tot 272 van het Strafwetboek worden gestraft met een gevangenisstraf van acht dagen tot een maand en met een geldboete van 26 tot 500 EUR of met één van die straffen alleen de personen die binnen de door het bevoegde rechtscollege krachtens artikel 32decies, vastgestelde termijn geen einde hebben gemaakt aan het geweld, pesterijen of ongewenst seksueel gedrag op het werk
« Sans préjudice des dispositions des articles 269 à 272 du Code pénal, sont punis d'un emprisonnement de huit jours à un mois et d'une amende de 26 à 500 EUR ou d'une de ces peines seulement les personnes qui n'ont pas mis fin à la violence ou au harcèlement moral ou sexuel au travail dans le délai qui leur a été fixé par la juridiction compétente en vertu de l'article 32decies».