Huwelijksshopping kan ook vermeden worden door de creatie van een nationale en internationale gegevensbank (bijvoorbeeld op EU-niveau/kaderend in het beleid rond de derde pijler) waarin de namen voorkomen van personen wier huwelijksaanvraag werd geweigerd om zo tegen te gaan dat koppels naar verschillende gemeenten zouden stappen tot ze de toestemming hebben verkregen om een huwelijk aan te gaan.
On peut aussi prévenir le « shopping matrimonial » par la création d'une banque de données nationale et internationale (par exemple au niveau de l'UE/s'inscrivant dans le cadre de la politique du troisième pilier), contenant les noms des personnes dont la demande de mariage a été rejetée, pour éviter que des couples ne passent d'une commune à l'autre jusqu'à ce qu'ils aient obtenu l'autorisation de contracter mariage.