Traduction de «gerechtelijk wetboek geen bezwaren » (Néerlandais → Français) :

Bovendien mag krachtens artikel 47 van het Gerechtelijk Wetboek geen betekening worden gedaan vóór zes uur 's morgens en na negen uur 's avonds, noch op een zaterdag, zondag of wettelijke feestdag behalve in spoedeisende gevallen en met rechterlijke toestemming.
En outre, conformément à l'article 47 du Code judiciaire, aucune signification ne peut être faite avant six heures du matin et après neuf heures du soir, ni un samedi, un dimanche ou un jour férié légal, si ce n'est en cas d'urgence et avec autorisation judiciaire.

In afwijking van paragraaf 1, mogen uit de akten die gewijzigd werden met toepassing van artikel 62bis of artikel 1385quaterdecies, § 3, van het Gerechtelijk Wetboek geen uittreksels met vermelding van de aanpassing van de registratie van het geslacht worden afgeleverd".
Par dérogation au paragraphe 1, la délivrance d'extraits qui mentionnent la modification de l'enregistrement du sexe n'est pas autorisée vis-à-vis des actes modifiés en application de l'article 62bis ou de l'article 1385quaterdecies, § 3, du Code judiciaire».

Gelet op al het voorgaande, doet het voorgestelde tweede lid van artikel 416 van het Gerechtelijk Wetboek geen bezwaren rijzen.
Vu ce qui précède, l'alinéa 2, proposé, de l'article 416 du Code judiciaire ne donne lieu à aucune objection.

In afwijking van paragraaf 1, mogen uit de akten die gewijzigd werden met toepassing van artikel 62bis of artikel 1385quaterdecies, § 3, van het Gerechtelijk Wetboek geen uittreksels met vermelding van de aanpassing van de registratie van het geslacht worden afgeleverd.
Par dérogation au paragraphe 1, la délivrance d'extraits qui mentionnent la modification de l'enregistrement du sexe n'est pas autorisée vis-à-vis des actes modifiés en application de l'article 62bis ou de l'article 1385quaterdecies, § 3 du Code judiciaire.

Rekening houdend met het bovenstaande doen de in de prejudiciële vraag vermelde bepalingen van het Gerechtelijk Wetboek geen discriminatie ontstaan tussen procespartijen naargelang de aansprakelijkheid van de Staat wegens een fout begaan in de uitoefening van de rechtsprekende functie door het Hof van Cassatie, dan wel wegens een fout begaan door een ander orgaan van de Staat in het geding is.
Compte tenu de ce qui précède, les dispositions du Code judiciaire mentionnées dans la question préjudicielle ne font pas naître une discrimination entre les parties au procès selon que la responsabilité de l'Etat est mise en cause pour une faute commise par la Cour de cassation dans l'exercice de la fonction juridictionnelle ou pour une faute commise par un autre organe de l'Etat.

Het is immers wenselijk hier te herinneren aan het volgende principe uit het Gerechtelijk Wetboek : geen detachering mogelijk voor een lid van de zittende magistratuur behalve om een opdracht te vervullen bij internationale instellingen (artikel 308 en volgende van het Gerechtelijk Wetboek). In dat geval kan de magistraat in het rechtscollege waarvan hij lid is, tijdens zijn afwezigheid van maximum 6 jaar vervangen worden door een « boventallig » rechter. Onderstreept zij dat de nadelige gevolgen van de detacheringen zijn dat men de rechtscolleges hun « mankracht » ontneemt.
En effet il convient ici de rappeler le principe inscrit dans le Code judiciaire, soit « pas de détachement possible pour le magistrat du siège sauf dans le cas l'institutions à caractère international (article 308 et suivants du Code judiciaire), avec la possibilité dans cette hypothèse de le remplacer au sein de la juridiction dont il est membre, pendant son absence de maximum 6 ans, par un juge dit « en surnombre » et de souligner l'effet pervers des détachements : soit que les juridictions se voient vidées de leur substance ».

Hij voegt eraan toe dat in andere vergelijkbare teksten van het Gerechtelijk Wetboek geen bepaling van die aard bestaat en dat men moet voorkomen dat hieruit afgeleid kan worden dat er in die gevallen geen nietigheid bestaat.
Il ajoute qu'une telle disposition n'existe pas dans les autres textes comparables du Code judiciaire et qu'il faut éviter que l'on puisse en déduire que, dans ces cas, il n'y a pas nullité.

Dat leidt tot de vreemde situatie dat op basis van het criterium internationale bevoegdheid, dat nochtans geschikt is om een specifieke rechter aan te wijzen, echter geen rechter wordt aangewezen, wat uiteindelijk tot gevolg heeft dat volgens het ontwerp de Belgische « rechters » bevoegd zijn om uitspraak te doen, terwijl het Gerechtelijk Wetboek geen enkele rechter dat toestaat.
On est conduit à cette situation étrange qu'un critère de compétence « internationale », pourtant propre à désigner spécialement un juge, ne le désigne cependant pas avec, finalement, cette conséquence que le texte en projet appelle « les juridictions » belges à juger alors cependant que le Code judiciaire ne permet à aucune de le faire.

« Geven de artikelen 827, 1017 en 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet afzonderlijk gelezen, geen aanleiding tot discriminatie tussen de partij die ten gronde in het ongelijk is gesteld en die recht heeft, indien zij erom verzoekt en mits zij voldoet aan de voorwaarden daartoe, op een vermindering of een ontstentenis van betaling van een rechtsplegingsvergoeding (in geval van toepassing van artikel 1017 van het Gerechtelijk Wetboek, gezien de hoedanigheid van de partijen) en de partij die afstand doet van het geding en die, indien wordt geopteerd voor de interpretatie volgens welke artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek en het eraan verbonden koninklijk besluit niet van toepassing zijn op het geval van afstand van geding, geen aanspraak kan maken op zulk een recht, wat neerkomt op de vraag of de afstanddoende partij een partij is die, in de zin van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet in het ongelijk is gesteld, hetgeen een al dan niet geüniformeerde regeling impliceert, naar gelang van het antwoord dat het Hof zal geven ?
« Les articles 827, 1017 et 1022 du Code judiciaire, pris isolément ou non, ne créent-ils pas une discrimination entre la partie qui succombe sur le fond et qui a droit si elle le demande et à condition de se trouver dans les conditions pour ce faire à une diminution ou à une absence de payement d'une indemnité de procédure (en l'hypothèse d'une application de l'article 1017 du Code judiciaire vu la qualité des parties) et la partie qui se désiste de l'instance et qui ne peut, si l'interprétation selon laquelle l'article 1022 du Code judiciaire et l'arrêté royal y lié ne s'appliquent pas à l'hypothèse du désistement est retenue, revendiquer pareil droit, ce qui revient à poser la question de savoir si la partie qui se désiste est une partie qui, au sens de l'article 1022 du Code judiciaire, succombe ou non, impliquant un régime unifié ou non, selon la réponse qu'apportera la Cour ?