Traduction de «gerechtelijk wetboek toepassing » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Gerechtelijk Wetboek
Code judiciaire

Gerechtelijk Wetboek | GW [Abbr.]
Code judiciaire

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Art. XX. 6. Wanneer er gewichtige, bepaalde en met elkaar overeenstemmende vermoedens bestaan dat de verzoeker of een derde een stuk onder zich heeft dat het bewijs van het bestaan inhoudt inzake een staking van betaling, de voorwaarden van de vaststelling van de datum van staking van betaling, de opening van een procedure van gerechtelijke reorganisatie of een ter zake doend stuk aangaande andere beslissingen die tijdens de insolventieprocedure kunnen worden genomen en onverminderd de toepassing door de rechtbank van artikel 877 van het Gerechtelijk Wetboek, kan de gedelegeerd rechter of de rechter-commissaris op vordering van iedere belanghebbende bevelen, overeenkomstig de artikelen 877 en volgende van het Gerechtelijk Wetboek, dat het stuk of een afschrift ervan bij een insolventiedossier wordt gevoegd.
Art. XX. 6. Lorsqu'il existe des présomptions graves, précises et concordantes de la détention, par le requérant ou un tiers, d'un document contenant la preuve de l'existence d'une cessation de paiement, des conditions pour un report de la date de cessation de paiement, pour l'ouverture d'une procédure de réorganisation judiciaire ou d'un document pertinent pour toutes autres décisions susceptibles d'être prises au cours d'une procédure d'insolvabilité, sans préjudice de l'application par le tribunal de l'article 877 du Code judiciaire, le juge délégué ou le juge-commissaire peuvent ordonner, à la demande de tout intéressé, conformément aux articles 877 et suivants du Code judiciaire, que ce document, ou une copie de celui-ci, soit joint à un dossier de l'insolvabilité.

Art. 15. Voor een elektronische handtekening door de gerechtsdeurwaarders en de magistraten, zoals bedoeld in artikel 58bis van het Gerechtelijk wetboek, wordt de hoedanigheid van de ondertekenaar van de authentieke akte in toepassing van artikel 1317 Burgerlijk wetboek laatste lid, gecontroleerd aan de hand van een in het centraal register van gedematerialiseerde authentieke akten van gerechtsdeurwaarders, bedoeld in artikel 32quater/2 § 1 van het Gerechtelijk wetboek, opgenomen lijst van gerechtsdeurwaarders en lijst van die magistraten die in de uitoefening van hun ambt elektronisch dienen te handtekenen.
Art. 15. Pour une signature électronique des huissiers de justice et des magistrats, visée à l'article 58bis du Code judiciaire, la qualité du signataire de l'acte authentique est, en application de l'article 1317, dernier alinéa, du Code civil, contrôlée au moyen d'une liste d'huissiers de justice et d'une liste des magistrats appelés à signer par voie électronique dans l'exercice de leur fonction, figurant dans le registre central des actes authentiques dématérialisés des huissiers de justice, visé à l'article 32quater/2 § 1 du Code judiciaire.

Artikel 1. De voorschriften van deze deontologische code zijn van toepassing op de gerechtsdeskundigen opgenomen in het nationaal register voor gerechtsdeskundigen opgericht in toepassing van artikel 991ter van het Gerechtelijk Wetboek.
Article 1. Les règles du présent code de déontologie s'appliquent aux experts judiciaires inscrits au registre national des experts judiciaires établi en application de l'article 991ter du Code judiciaire.

Dat in dergelijke gevallen alleen artikel 1097, eerste lid, van het Gerechtelijk Wetboek toepassing krijgt, lijkt ons niet voldoende.
La seule application, dans ces cas, de l'article 1097, alinéa 1 , du Code judiciaire n'est pas satisfaisante.

Dat in dergelijke gevallen alleen artikel 1097, eerste lid, van het Gerechtelijk Wetboek toepassing krijgt, lijkt ons niet voldoende.
La seule application, dans ces cas, de l'article 1097, alinéa 1, du Code judiciaire n'est pas satisfaisante.

Buiten deze gevallen kan artikel 931 van het Gerechtelijk Wetboek toepassing vinden, afhankelijk van de beoordeling van de rechter.
En dehors de ces cas, l'article 931 du Code judiciaire peut trouver à s'appliquer, en fonction de l'appréciation du juge.

« Geven de artikelen 827, 1017 en 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet afzonderlijk gelezen, geen aanleiding tot discriminatie tussen de partij die ten gronde in het ongelijk is gesteld en die recht heeft, indien zij erom verzoekt en mits zij voldoet aan de voorwaarden daartoe, op een vermindering of een ontstentenis van betaling van een rechtsplegingsvergoeding (in geval van toepassing van artikel 1017 van het Gerechtelijk Wetboek, gezien de hoedanigheid van de partijen) en de partij die afstand doet van het geding en die, indien wordt geopteerd voor de interpretatie volgens welke artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek en het eraan verbonden koninklijk besluit niet van toepassing zijn op het geval van afstand van geding, geen aanspraak kan maken op zulk een recht, wat neerkomt op de vraag of de afstanddoende partij een partij is die, in de zin van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet in het ongelijk is gesteld, hetgeen een al dan niet geüniformeerde regeling impliceert, naar gelang van het antwoord dat het Hof zal geven ?
« Les articles 827, 1017 et 1022 du Code judiciaire, pris isolément ou non, ne créent-ils pas une discrimination entre la partie qui succombe sur le fond et qui a droit si elle le demande et à condition de se trouver dans les conditions pour ce faire à une diminution ou à une absence de payement d'une indemnité de procédure (en l'hypothèse d'une application de l'article 1017 du Code judiciaire vu la qualité des parties) et la partie qui se désiste de l'instance et qui ne peut, si l'interprétation selon laquelle l'article 1022 du Code judiciaire et l'arrêté royal y lié ne s'appliquent pas à l'hypothèse du désistement est retenue, revendiquer pareil droit, ce qui revient à poser la question de savoir si la partie qui se désiste est une partie qui, au sens de l'article 1022 du Code judiciaire, succombe ou non, impliquant un régime unifié ou non, selon la réponse qu'apportera la Cour ?

« Schenden de artikelen 162bis van het Wetboek van Strafvordering en 283 AWDA, afzonderlijk of samen gelezen met de artikelen 2, 569, 32°, 1017, 1018 en 1022 van het Gerechtelijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Gecoördineerde Grondwet, in de mate de in het ongelijk gestelde Belgische Staat zonder enige redelijke verantwoording door de strafrechter, die krachtens artikel 283 AWDA kennis neemt van de fiscaalrechtelijke vordering, niet veroordeeld kan worden tot het betalen aan de burger van de in artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek voorziene rechtsplegingsvergoeding, terwijl dit wel het geval is wanneer ditzelfde geschil betreffende de toepassing van een belastingwet voor de burgerlijke rechtbank wordt beslecht overeenkomstig de artikelen 569, 32°, 1017 en 1018 van het Gerechtelijk Wetboek ?
« Les articles 162bis du Code d'instruction criminelle et 283 de la LGDA, pris isolément ou lus en combinaison avec les articles 2, 569, 32°, 1017, 1018 et 1022 du Code judiciaire, violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution coordonnée en ce que, sans la moindre justification raisonnable, l'Etat belge qui succombe ne peut être condamné par le juge pénal qui, en vertu de l'article 283 de la LGDA, connaît de l'action fiscale, au paiement, au citoyen, de l'indemnité de procédure prévue par l'article 1022 du Code judiciaire, alors qu'il peut l'être lorsque la même contestation relative à l'application d'une loi d'impôt est tranchée devant le tribunal civil conformément aux articles 569, 32°, 1017 et 1018 du Code judiciaire ?

Uitgaande van het algemene beginsel gesteld in artikel 2 van het Gerechtelijk Wetboek, dat bepaalt « de in dit wetboek gestelde regels zijn van toepassing op alle rechtsplegingen, behoudens wanneer deze geregeld worden door niet uitdrukkelijk opgeheven wetsbepalingen of door rechtsbeginselen, waarvan de toepassing niet verenigbaar is met de toepassing van de bepalingen van dit wetboek». , zou men kunnen denken dat de verplichtingen vervat in artikel 792 van het Gerechtelijk Wetboek ook van toepassing zijn in strafzaken.
Partant du principe général posé par l'article 2 du Code judiciaire, qui prévoit que « les règles énoncées dans le présent code s'appliquent à toutes les procédures, sauf lorsque celles-ci sont régies par des dispositions légales non expressément abrogées ou par des principes de droit dont l'application n'est pas compatible avec celle des dispositions dudit code », l'on pourrait penser que les obligations posées par l'article 792 du Code judiciaire trouvent également à s'appliquer en matière pénale.