Vertaling van "geschiktheidsvonnis zelf verlengd heeft " (Nederlands → Frans) :

Dat is ook de reden waarom de wetgever bij wet van 30 december 2009 (Belgisch Staatsblad van 15 januari 2010), met ingang van 16 januari 2010, zowel de duurtijd van het geschiktheidsvonnis zelf verlengd heeft (naar vier jaar) als, voor het geval die termijn niet zou volstaan, de mogelijkheid tot verlenging van de geschiktheid voor een nieuwe termijn van twee jaar (de nieuwe onderafdeling 1bis : procedure tot verlenging van de termijn van geschiktheid om te adopteren), in het Gerechtelijk Wetboek heeft ingeschreven.
Cela explique pourquoi le législateur, par la loi du 30 décembre 2009 (Moniteur belge du 15 janvier 2010) entrée en vigueur le 16 janvier 2010, a lui-même prolongé la durée de validité du jugement d'aptitude (en la portant à quatre ans) et a inséré dans le Code judiciaire (dans une nouvelle sous-section 1 bis intitulée « De la procédure en prolongation du délai d'aptitude à adopter ») la possibilité de prolonger cette durée, au cas où elle ne serait pas suffisante, d'un nouveau délai de deux ans.

Dat is ook de reden waarom de wetgever bij wet van 30 december 2009 (Belgisch Staatsblad van 15 januari 2010), met ingang van 16 januari 2010 zowel de duurtijd van het geschiktheidsvonnis zelf verlengd heeft (naar vier jaar) als, voor het geval die termijn niet zou volstaan, de mogelijkheid tot verlenging van het vonnis voor een nieuwe termijn van twee jaar (de nieuwe onderafdeling 1bis : procedure tot verlenging van de termijn van geschiktheid om te adopteren), in het Gerechtelijk Wetboek heeft ingeschreven.
Cela explique pourquoi le législateur, par la loi du 30 décembre 2009 (Moniteur belge du 15 janvier 2010) entrée en vigueur le 16 janvier 2010, a lui-même prolongé la durée de validité du jugement d'aptitude (en la portant à quatre ans) et a inséré dans le Code judiciaire (dans une nouvelle sous-section 1bis intitulée « De la procédure en prolongation du délai d'aptitude à adopter ») la possibilité de prolonger cette durée, au cas où elle ne serait pas suffisante, d'un nouveau délai de deux ans.

Dat is ook de reden waarom de wetgever bij wet van 30 december 2009 (Belgisch Staatsblad van 15 januari 2010), met ingang van 16 januari 2010, zowel de duurtijd van het geschiktheidsvonnis zelf verlengd heeft (naar vier jaar) als, voor het geval die termijn niet zou volstaan, de mogelijkheid tot verlenging van de geschiktheid voor een nieuwe termijn van twee jaar (de nieuwe onderafdeling 1bis : procedure tot verlenging van de termijn van geschiktheid om te adopteren), in het Gerechtelijk Wetboek heeft ingeschreven.
Cela explique pourquoi le législateur, par la loi du 30 décembre 2009 (Moniteur belge du 15 janvier 2010) entrée en vigueur le 16 janvier 2010, a lui-même prolongé la durée de validité du jugement d'aptitude (en la portant à quatre ans) et a inséré dans le Code judiciaire (dans une nouvelle sous-section 1bis intitulée « De la procédure en prolongation du délai d'aptitude à adopter ») la possibilité de prolonger cette durée, au cas où elle ne serait pas suffisante, d'un nouveau délai de deux ans.

Art. 18. In titel II, Hoofdstuk III, afdeling 1, onderafdeling 2 octodecies van hetzelfde Wetboek, wordt een artikel 145 ingevoegd, luidend als volgt: « Art. 145. § 1. De vermindering bedoeld in artikel 145 wordt tegen de volgende voorwaarden toegekend : 1° de uitgaven bedoeld in artikel 145, § 1, moeten gedaan zijn voor de woning die op 31 december van het jaar waarin de leningsovereenkomst is afgesloten, de enige woning is van de belastingplichtige die hij zelf betrekt; 2° de hypothecaire lening en in voorkomend geval het levensverzekeringscontract die zijn bedoeld in artikel 145, § 1, zijn door de belastingplichtige aangegaan bij een instelling die in de Europese Economische Ruimte is gevestigd om in een lidstaat van de Europese Economische Ruimte zijn eigen woning te verwerven of te behouden; 3° de hypothecaire lening is aangegaan vanaf 1 januari 2016 en heeft een looptijd van ten minste 10 jaar; 4° het levensverzekeringscontract is in voorkomend geval aangegaan : a) door de belastingplichtige die daarbij alleen zichzelf heeft verzekerd; b) vóór de leeftijd van 65 jaar; contracten die tot na de oorspronkelijk bepaalde termijn worden verlengd, opnieuw van kracht gemaakt, gewijzigd of verhoogd wanneer de verzekerde de leeftijd van 65 jaar heeft bereikt, worden geacht niet vóór die leeftijd te zijn aangegaan; c) voor een minimumlooptijd van 10 jaar wanneer het in voordelen bij leven voorziet; 5° de voordelen van het in 4° bedoelde contract zijn in voorkomend geval bedongen: a) bij leven, ten gunste van de belastingplichtige vanaf de leeftijd van 65 jaar; b) bij overlijden, ten gunste van de personen die ingevolge het overlijden van de verzekerde de volle eigendom of het vruchtgebruik van die woning verwerven.
Art. 18. Dans le titre II, Chapitre III, section 1, sous-section 2 octodecies du même Code, il est inséré un article 145rédigé comme suit : « Art. 145. § 1. La réduction visée à l'article 145 est accordée aux conditions suivantes : 1° les dépenses visées à l'article 145, § 1, ont été faites pour l'acquisition de la propriété de l'habitation qui est l'habitation unique du contribuable au 31 décembre de l'année de la conclusion du contrat d'emprunt et qu'il occupe personnellement à cette même date; 2° l'emprunt hypothécaire et, le cas échéant, le contrat d'assurance-vie visés à l'article 145, § 1, ont été contractés par le contribuable auprès d'un établissement ayant son siège dans l'Espace économique européen pour acquérir, dans un Etat membre de l'Espace économique européen, son habitation propre; 3° l'emprunt hypothécaire a été contracté à partir du 1 janvier 2016 et a une durée d'au moins 10 ans; 4° le cas échéant, le contrat d'assurance-vie a été souscrit : a) par le contribuable qui s'est assuré exclusivement sur sa tête; b) avant l'âge de 65 ans; les contrats qui sont prorogés au-delà du terme initialement prévu, remis en vigueur, transformés, ou augmentés, alors que l'assuré a atteint l'âge de 65 ans, ne sont pas considérés comme souscrits avant cet âge; c) pour une durée minimum de 10 ans lorsqu'il prévoit des avantages en cas de vie; 5° le cas échéant, les avantages du contrat visé au 4° sont stipulés : a) en cas de vie, au profit du contribuable à partir de l'âge de 65 ans; b) en cas de décès, au profit des personnes qui, suite au décès de l'assuré, acquièrent la pleine propriété ou l'usufruit de cette habitation.

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van rechter A. Alen, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij arrest van 19 november 2014 in zake Anne Marie Van Roy tegen de vzw « Thomas More Mechelen-Antwerpen », waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 27 november 2014, heeft het Arbeidshof te Antwerpen de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 127 van het decreet van 13 juli 1994 betreffende de hogescholen in de Vlaamse Gemeenschap de artikelen 10 en 11 van de Grondwet en het Handvest van de Grondrechten, in die interpretatie dat de aanstelling van deeltijdse gastprofessoren onbeperkt kan verlengd worden waardoor er bij het beëindigen van een overeenkomst voor bepaalde duur, zelfs indien er voor een periode van meer dan drie jaar overeenkomsten werden afgesloten, geen recht is op een opzeggingsvergoeding terwijl werknemers die tewerkgesteld worden met een arbeidsovereenkomst die geregeld wordt door de Arbeidsovereenkomstenwet na enkele verlengingen hun overeenkomst omgezet zien in een overeenkomst voor onbepaalde duur en derhalve recht hebben op een opzeggingsvergoeding voor zover ze niet vallen onder de wettelijk bepaalde uitzonderingen?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le juge A. Alen, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par arrêt du 19 novembre 2014 en cause de Anne Marie Van Roy contre l'ASBL « Thomas More Mechelen-Antwerpen », dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 27 novembre 2014, la Cour du travail d'Anvers a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 127 du décret du 13 juillet 1994 relatif aux instituts supérieurs en Communauté flamande viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution et la Charte des droits fondamentaux dans l'interprétation selon laquelle la désignation de professeurs invités à temps partiel peut être prolongée sans limite, en conséquence de quoi, au terme d'un contrat à durée déterminée, même si des contrats ont été conclus pour une période de plus de trois ans, il n'existe pas de droit à une indemnité de congé, alors que les travailleurs qui sont employés sous un contrat de travail régi par la loi relative aux contrats de travail voient, après quelques prolongations, leur contrat converti en contrat à durée indéterminée et ont donc droit à une indemnité de congé, pour autant qu'ils ne tombent pas sous le coup des exceptions fixées par la loi ?

In zijn officiële aanbeveling van 8 september 2003 heeft het College van federale ombudsmannen, ervan uitgaande dat er een onevenwicht bestaat tussen het principe van rechtszekerheid en de principes van behoorlijk bestuur en uit de vergelijking van de beperkte duur van de bezwaartermijn met de duur van de termijnen (drie jaar, zelfs vijf jaar in geval van fraude) waarover de administratie beschikt voor de vestiging van de belasting, ook gevraagd dat de bezwaartermijn zou worden verlengd.
Dans sa recommandation officielle du 8 septembre 2003, le Collège des médiateurs fédéraux, estimant qu'il existe un déséquilibre entre le principe de sécurité juridique et les principes de bonne gouvernance et mettant en regard la brièveté du délai de réclamation, avec la longueur des délais (trois ans, voire cinq ans en cas de fraude) dont dispose l'administration pour établir l'impôt, a également demandé que le délai de réclamation soit allongé.

Daar de Gewesten vanaf 2002 bevoegd zijn om de heffingsgrondslag, de aanslagvoet en de vrijstellingen van de gewestelijke belastingen autonoom te wijzigen, werd in het Lambermont-akkoord, dat geleid heeft tot de de vijfde staatshervorming, eveneens beslist om in het verlengde van deze bevoegdheidsuitbreiding de gewesten de mogelijkheid te bieden om zelf in te staan voor de dienst van al deze belastingen.
Puisqu'à partir de 2002, les Régions sont compétentes pour modifier de façon autonome la base d'imposition, le taux d'imposition et les exonérations des impôts régionaux, il a également été décidé dans l'Accord du Lambermont, qui a donné lieu à la cinquième réforme de l'État, et dans le prolongement de cet élargissement de compétences, d'offrir aux Régions la possibilité d'assurer elles-mêmes le service de ces impôts.

Zo heeft men vragen over: De afschrijvingstermijn: voor een wagen bedraagt de gebruikelijke afschrijvingstermijn 4 à 5 jaar. Voor een motorfiets wordt dit bij fiscale controle verlengd tot 7 tot zelfs 10 jaar.
Il s'interroge sur les points suivants: Pourquoi, lors d'un contrôle fiscal, le délai d'amortissement qui est habituellement de 4 à 5 ans pour une voiture est-il étendu à 7, voire 10 ans pour une moto ?

Daarom heeft de wetgever in 2009 en 2010 de duur van het geschiktheidsvonnis verlengd tot vier jaar, en werd bovendien de mogelijkheid tot verlenging van het vonnis voor een nieuwe termijn van twee jaar ingevoerd.
C'est pourquoi le législateur a prolongé, en 2009 et 2010, la durée du délai d'aptitude à quatre ans et a en outre instauré la possibilité de prolongation du délai de deux années supplémentaires.