Traduction de «getiteld gemeenschappelijk landbouwbeleid » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

gemeenschappelijk landbouwbeleid [ gemeenschappelijke landbouwmarkt | GLB | het Groene Europa ]
politique agricole commune [ Europe verte | marché commun agricole | PAC ]

Groep horizontale landbouwvraagstukken (vereenvoudiging gemeenschappelijk landbouwbeleid van de EU) | Groep horizontale landbouwvraagstukken (vereenvoudiging GLB)
groupe Questions agricoles horizontales (Simplification de la PAC) | groupe Questions agricoles horizontales (Simplification de la politique agricole commune de l'UE)

raadgevend comité voor het gemeenschappelijk landbouwbeleid
comité consultatif de la politique agricole commune

renationalisatie van het gemeenschappelijk landbouwbeleid
renationalisation de la politique agricole commune

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

In de mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio's, getiteld "Het GLB tot 2020: Inspelen op de uitdagingen van de toekomst inzake voedsel, natuurlijke hulpbronnen en territoriale evenwichten" is ingegaan op de uitdagingen, de doelstellingen en de oriëntatie voor het gemeenschappelijk landbouwbeleid (GLB) na 2013.
La communication de la Commission au Parlement européen, au Conseil, au Comité économique et social européen et au Comité des régions intitulée "La PAC à l'horizon 2020: Alimentation, ressources naturelles et territoire - relever les défis de l'avenir" présentait les défis potentiels, les objectifs et les orientations de la politique agricole commune (PAC) après 2013.

In dit speciaal verslag (SV nr. 10/2013) getiteld “Gemeenschappelijk landbouwbeleid: is de specifieke steun die in het kader van artikel 68 van Verordening (EG) nr. 73/2009 wordt verleend, goed opgezet en wordt deze goed uitgevoerd?” onderzocht de ERK of de invoering van de steun waarin artikel 68 voorziet en de wijze waarop deze in 2010 en 2011 ten uitvoer werd gelegd (regelingen voor beheer en controle) stroken met het gemeenschappelijk landbouwbeleid (GLB), of de steun noodzakelijk en relevant is, en of er een adequaat controlesysteem is bij de uitvoering ervan.
Dans son rapport spécial n° 10/2013 intitulé «Politique agricole commune: le soutien spécifique au titre de l'article 68 du règlement (CE) n° 73/2009 du Conseil est-il conçu et mis en œuvre de manière satisfaisante?», la Cour a examiné si l'introduction du soutien au titre de l'article 68 et les modalités de sa mise en œuvre au cours des années 2010 et 2011 (système de gestion et de contrôle) étaient cohérents avec la politique agricole commune (PAC), nécessaires, pertinents et accompagnés d'un système de contrôle satisfaisant.

In de mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement, de Raad en het Europees Economische en Sociaal Comité en het Comité van de Regio's getiteld "Het GLB tot 2020: Inspelen op de uitdagingen van de toekomst inzake voedsel, natuurlijke hulpbronnen en territoriale evenwichten", zijn de potentiële uitdagingen, doelstellingen en oriëntaties voor het gemeenschappelijk landbouwbeleid ("het GLB") voor de periode na 2013 opgenomen.
La communication de la Commission au Parlement européen, au Conseil, au Comité économique et social européen et au Comité des régions intitulée "La PAC à l'horizon 2020: alimentation, ressources naturelles et territoire - relever les défis de l'avenir" recense les défis potentiels, les objectifs et les orientations de la politique agricole commune (PAC) après 2013.

(1) In de mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement, de Raad en het Europees Economische en Sociaal Comité en het Comité van de Regio's getiteld „Het GLB tot 2020: Inspelen op de uitdagingen van de toekomst inzake voedsel, natuurlijke hulpbronnen en territoriale evenwichten” („de mededeling ”Het GLB tot 2020„”), zijn de potentiële uitdagingen, doelstellingen en oriëntaties voor het gemeenschappelijk landbouwbeleid („het GLB”) voor de periode na 2013 opgenomen.
(1) La communication de la Commission au Parlement européen, au Conseil, au Comité économique et social européen et au Comité des régions intitulée «La PAC à l'horizon 2020: alimentation, ressources naturelles et territoire - relever les défis de l'avenir» («communication concernant la PAC à l'horizon 2020») recense les défis potentiels, les objectifs et les orientations de la politique agricole commune («PAC») après 2013.

4. richt zich bij zijn aanbevelingen voornamelijk op verbeteringsmogelijkheden binnen het bestaande systeem; laat zich bij de beoordeling van de feitelijke werking van dit systeem mede leiden door Speciaal verslag 8/2011 van de Rekenkamer, getiteld “Terugvorderingen van onverschuldigde betalingen in het kader van het gemeenschappelijk landbouwbeleid” en benadrukt de kritiek van de Rekenkamer dat het met het systeem als geheel niet mogelijk is onverschuldigde betalingen in het gemeenschappelijk landbouwbeleid te kwantificeren;
4. axe dès lors ses recommandations sur les possibilités d'amélioration du système existant; tient par ailleurs compte du rapport spécial n° 8/2011 de la Cour des comptes intitulé "Recouvrement des paiements indus effectués dans le cadre de la politique agricole commune" pour évaluer la véritable viabilité de ce système et souligne le reproche de la Cour selon lequel le système dans son ensemble ne permet pas de quantifier les paiements indus effectués dans le cadre de la politique agricole;

4. richt zich bij zijn aanbevelingen voornamelijk op verbeteringsmogelijkheden binnen het bestaande systeem; laat zich bij de beoordeling van de feitelijke werking van dit systeem mede leiden door Speciaal verslag 8/2011 van de Rekenkamer, getiteld „Terugvorderingen van onverschuldigde betalingen in het kader van het gemeenschappelijk landbouwbeleid” en benadrukt de kritiek van de Rekenkamer dat het met het systeem als geheel niet mogelijk is onverschuldigde betalingen in het gemeenschappelijk landbouwbeleid te kwantificeren;
4. axe dès lors ses recommandations sur les possibilités d'amélioration du système existant; tient par ailleurs compte du rapport spécial n° 8/2011 de la Cour des comptes intitulé «Recouvrement des paiements indus effectués dans le cadre de la politique agricole commune» pour évaluer la véritable viabilité de ce système et souligne le reproche de la Cour selon lequel le système dans son ensemble ne permet pas de quantifier les paiements indus effectués dans le cadre de la politique agricole;

Deel XI – Speciaal verslag nr. 8/2011 van de Rekenkamer getiteld „Terugvorderingen van onverschuldigde betalingen in het kader van het gemeenschappelijk landbouwbeleid”
Partie XI – Rapport spécial n° 8/2011 de la Cour des comptes intitulé «Recouvrement des paiements indus effectués dans le cadre de la politique agricole commune»

132. verwelkomt de bevindingen in het speciaal verslag nr. 8/2011 van de Rekenkamer getiteld „Terugvorderingen van onverschuldigde betalingen in het kader van het gemeenschappelijk landbouwbeleid” waaruit blijkt dat de systemen met betrekking tot terugvorderingen en financiële correcties de afgelopen jaren zijn verbeterd; spreekt nogmaals de overtuiging uit dat ten onrechte uitbetaalde landbouwmiddelen zoveel mogelijk van de eindbegunstigden moeten worden teruggevorderd om te voorkomen dat de belastingbetaler twee keer wordt benadeeld; verzoekt de Commissie nadere maatregelen te treffen om de speelruimte voor verschillende interpretaties en afwijkende praktijken door de lidstaten weg te nemen, en om de terugvorderingssystemen van de lidstaten streng te controleren;
132. salue les conclusions de la Cour des comptes dans son rapport spécial n° 8/2011 sur le recouvrement des paiements indus effectués dans le cadre de la politique agricole commune selon lesquelles les systèmes de recouvrement et de correction financière se sont améliorés ces dernières années; réaffirme que les fonds agricoles indûment versés doivent être recouvrés auprès des bénéficiaires finals dans toute la mesure du possible afin d'éviter que les contribuables n'aient à payer deux fois; invite la Commission à prendre des mesures supplémentaires pour éliminer les marges d'interprétation et les divergences de pratiques entre les États membres et à contrôler avec rigueur les systèmes de recouvrement des États membres;