Vertaling van "gezicht geen afbreuk " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

aan verkregen rechten geen afbreuk doen
non-régression des droits acquis

geen afbreuk doen aan
ne pas porter atteinte

deze wijziging doet geen afbreuk aan de verplichting om...
cette modification ne peut porter atteinte à l'obligation de...

Omschrijving: Willekeurige, herhaalde, stereotype, niet-functionele (en vaak ritmische) bewegingen die geen deel uitmaken van een als zodanig onderkende psychiatrische of neurologische toestand. Indien zulke bewegingen optreden als symptomen van een andere stoornis, dient slechts de omvattende stoornis geregistreerd te worden. Als niet zelfverwondende bewegingen komen voor: wiegen met het lichaam, hoofdschudden, haartrekken, haar in elkaar draaien, vingerschuddende maniërismen en handenflappen. Stereotyp wel zelfverwondend gedrag behelst herhaald hoofdbonzen, in het gezicht slaan, in de ogen prikken en bijten in de handen, op de lippen of in andere lichaamsdelen. Alle stereotype bewegingsstoornissen komen het meest frequent voor in combinatie met zwakzinnigheid (indien dit het geval is, dienen beide geregistreerd te worden). Indien in de ogen prikken voorkomt bij een kind met een visuele stoornis, dienen beide gecodeerd te worden: in de ogen prikken onder deze categorie en de visuele gesteldheid onder de code van de desbetreffende somatische stoornis. | Neventerm: | stoornis met stereotypieën/gewoontevorming
Définition: Trouble caractérisé par des mouvements intentionnels, répétitifs, stéréotypés, dépourvus de finalité (et souvent rythmés), non lié à un trouble psychiatrique ou neurologique identifié. Lorsque ces mouvements surviennent dans le cadre d'un autre trouble, seul ce dernier doit être noté. Ces mouvements peuvent ne pas avoir de composante automutilatrice; ils comprennent: un balancement du corps, un balancement de la tête, le fait de s'arracher les cheveux, de se tordre les cheveux, de claquer des doigts et de battre des mains. Les comportements stéréotypés auto-mutilateurs comprennent: le fait de se cogner la tête, de se gifler, de se mettre le doigt dans l'œil, de se mordre les mains, les lèvres ou d'autres parties du corps. L'ensemble de ces mouvements stéréotypés surviennent le plus souvent chez des enfants présentant un retard mental (dans ce cas, les deux diagnostics doivent être notés). Quand le fait de s'enfoncer le doigt dans l'œil survient chez un enfant présentant un déficit visuel, les deux diagnostics doivent être notés: le premier dans cette catégorie et le deuxième à l'aide du code somatique approprié. | Stéréotypies/comportements répétitifs

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In zijn advies van 3 mei 2004 over het voorontwerp van wet, meent de Raad van State immers het volgende : « Door te voorzien in een maximumverhouding van 12 % van het totaal aantal magistraten bedoeld in artikel 187, 190 of 194, naargelang van het geval, per rechtsgebied van een hof van beroep of van een arbeidshof, lijkt het voorontwerp op het eerste gezicht geen afbreuk te doen aan de betekenis die het Hof aan de termen « zeer beperkte mate » heeft willen geven » (stuk Kamer, nr. 51-1247/1, blz. 16).
En effet, comme l'estime le Conseil d'État dans son avis du 3 mai 2004 sur l'avant-projet de loi, à première vue, « En prévoyant une proportion maximale de 12 % un nombre total de magistrats visés à l'article 187, 190 ou 194, selon le cas, par ressort de cour d'appel ou de cour du travail, l'avant-projet ne paraît pas, a priori, méconnaître le sens que la Cour a entendu attacher aux termes « très faible proportion » » (do c. Chambre, nº 51-1247/1, p. 16).

Over dit percentage was de Raad van State van mening dat het « op het eerste gezicht geen afbreuk lijkt te doen aan de betekenis die het Hof aan de termen « zeer beperkte mate » heeft willen geven ».
À propos de ce pourcentage, le Conseil d'État a estimé qu'il « ne paraît pas, a priori, méconnaître le sens que la Cour a entendu attacher aux termes « très faible proportion »».

Spreker wijst er overigens op dat de Raad van State in zijn advies heel voorzichtig is geweest : « Door te voorzien in een maximum verhouding van 12 % van het totaal aantal magistraten (...) per rechtsgebied van het hof van beroep of van een arbeidshof, lijkt het voorontwerp op het eerste gezicht geen afbreuk te doen aan de betekenis die het hof aan de termen « zeer beperkte mate » heeft willen geven (stuk Kamer, nr. 51-1247/001, blz. 16).
L'intervenant note par ailleurs que le Conseil d'État a été très prudent dans son avis : « En prévoyant une proportion maximale de douze pour cent du nombre total de magistrats (...) par ressort de cour d'appel ou de cour du travail, l'avant-projet ne paraît pas, a priori, méconnaître le sens que la cour a entendu attacher aux termes « très faible proportion » (do c. Chambre 51 1247/001, p. 16).