Vertaling van "grondwet blijkt immers " (Nederlands → Frans) :

Uit artikel 66 van de Grondwet blijkt immers dat het pensioen van de leden van de Kamer van volksvertegenwoordigers en van hun rechtverkrijgenden ressorteert onder de exclusieve bevoegdheid van de Kamer van volksvertegenwoordigers, die deze bevoegdheid bij reglement uitoefent.
Il ressort en effet de l'article 66 de la Constitution que la pension des membres de la Chambre des représentants et de leurs ayants droit relève de la compétence exclusive de la Chambre des représentants, laquelle exerce cette compétence par règlement.

Uit artikel 167, § 1, eerste lid, van de Grondwet blijkt immers dat de gemeenschappen en de gewesten bevoegd zijn om de internationale samenwerking te regelen, met inbegrip van het sluiten van verdragen « voor de aangelegenheden waarvoor zij door of krachtens de Grondwet bevoegd zijn » en dat de territoriale beperking van hun bevoegdheden die op het interne vlak van toepassing is, onder meer wat de uitvoering van verdragen betreft, daarbij niet in aanmerking wordt genomen (7) .
Il ressort en effet de l'article 167, § 1 , alinéa 1 , de la Constitution que les communautés et les régions sont compétentes pour régler la coopération internationale, y compris la conclusion de traités « pour les matières qui relèvent de leurs compétences de par la Constitution ou en vertu de celle-ci » et que, dans ce contexte, la limitation territoriale de leurs compétences qui s'applique sur le plan interne, notamment en ce qui concerne l'exécution des traités, n'est pas prise en considération (7) .

Uit de interpretatie van artikel 125 van de Grondwet blijkt immers dat dat artikel de bevoegdheid van het openbaar ministerie om onderzoeksverrichtingen uit te voeren, dat wil zeggen handelingen te stellen die bedoeld zijn om misdrijven, daders en bewijzen op te sporen en de nodige gegevens met het oog op de burgerlijke rechtsvordering te verzamelen (verslag van de commissie voor het strafvorderingsrecht 1994, blz. 69), niet aantast op voorwaarde dat die opsporingsdaden niet gericht zijn op het vaststellen van aanwijzingen van schuld ten laste van een gewest- of gemeenschapsminister.
En effet, la disposition de l'article 125 de la Constitution doit être interprétée en ce sens qu'elle n'affecte pas le pouvoir qu'a le ministère public d'accomplir des devoirs d'informations, c'est-à-dire des actes destinés à rechercher des infractions, leurs auteurs et les preuves et à rassembler les éléments nécessaires en vue de l'action publique (rapport de la commission pour le droit de la procédure pénale 1994, p. 69), à la condition que ces actes de recherche ne visent pas à établir des indices de culpabilité à l'égard de la personne d'un ministre régional ou communautaire.

Uit de bewoordingen van de aanhef van het voornoemde document en van het dispositief zelf, dat zodanig gesteld is dat de partijen gebonden zijn, blijkt immers dat het gaat om een akkoord dat tussen twee Staten gesloten is en dus om een verdrag, in de zin van artikel 167, § 2, van de Grondwet.
En effet, il ressort des termes du préambule du document précité et du dispositif lui-même, conçu de manière à lier les parties, qu'il s'agit bien d'un accord conclu entre les deux États et partant d'un traité, au sens de l'article 167, § 2, de la Constitution.

Uit het verslag dat namens de bijzonder commissie van de Kamer van volksvertegenwoordigers door de heer Van Parys werd opgesteld, blijkt immers dat « zodra hij had vastgesteld dat de verklaringen van een getuige aanwijzingen van misdrijven lastens een minister inhielden hij (de procureur-generaal bij het Hof van Beroep van Brussel) zich genoodzaakt voelde om, zonder enige andere onderzoeksdaad te stellen, het dossier aan de Kamer van volksvertegenwoordigers over te zenden, met toepassing van artikel 103 van de Grondwet (Gedr. St., Kamer, 96/97, nr. 780/1, blz. 2 en 3).
Il ressort, en effet, du rapport faut au nom de la Commission spéciale de la Chambre des représentants par M. Van Parys que « au moment où il a constaté que les déclarations d'un témoin renfermaient des indices d'infraction à charge d'un ministre, il (le procureur général près de la Cour d'appel de Bruxelles) s'est senti dans l'obligation de transmettre le dossier à la Chambre des représentants, en application de l'article 103 de la Constitution sans accomplir d'autres actes d'instruction » (doc. Chambre, 96/97, nº 780/1, pp. 2 et 3).

Uit de parlementaire voorbereiding van artikel 22 van de Grondwet blijkt immers dat de Grondwetgever « een zo groot mogelijke concordantie [heeft willen nastreven] met artikel 8 van het Europees Verdrag tot Bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM), teneinde betwistingen over de inhoud van dit Grondwetsartikel respectievelijk art. 8 van het EVRM te vermijden » (Parl. St., Kamer, 1992-1993, nr. 997/5, p. 2).
En effet, il ressort des travaux préparatoires de l'article 22 de la Constitution que le Constituant a cherché la plus grande concordance possible « avec l'article 8 de la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales (CEDH), afin d'éviter toute contestation sur le contenu respectif de l'article de la Constitution et de l'article 8 de la [Convention] » (Doc. parl., Chambre, 1992-1993, n° 997/5, p. 2).

Uit de in het laatste lid van artikel 160 van de Grondwet vervatte verwijzing blijkt immers dat de Grondwetgever zich enkel akkoord verklaart met de door de wetgever gemaakte keuzes ten aanzien van « de bepalingen betreffende de algemene vergadering van de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State »; die bepalingen beogen, zoals in de in B.6.2 aangehaalde parlementaire voorbereiding is uiteengezet, zowel de nieuwe bevoegdheden als de beraadslagingswijzen van de algemene vergadering van de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.
En effet, il ressort de la référence contenue dans le dernier alinéa de l'article 160 de la Constitution que le Constituant n'approuve les choix faits par le législateur qu'en ce qui concerne les « règles sur l'assemblée générale de la section du contentieux administratif du Conseil d'Etat »; ces règles visent, comme l'exposent les travaux préparatoires cités en B.6.2, tant les compétences nouvelles que les modalités de délibération de l'assemblée générale de la section du contentieux administratif du Conseil d'Etat.

Uit de in het laatste lid van artikel 160 van de Grondwet vervatte verwijzing blijkt immers dat de Grondwetgever zich enkel akkoord verklaart met de door de wetgever gemaakte keuzes ten aanzien van « de bepalingen betreffende de algemene vergadering van de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State »; die bepalingen beogen, zoals in de in B.6.2 aangehaalde parlementaire voorbereiding wordt uiteengezet, zowel de nieuwe bevoegdheden als de beraadslagingswijzen van de algemene vergadering van de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.
En effet, il ressort de la référence contenue dans le dernier alinéa de l'article 160 de la Constitution que le Constituant n'approuve les choix faits par le législateur qu'en ce qui concerne les « règles sur l'assemblée générale de la section du contentieux administratif du Conseil d'Etat »; ces règles visent, comme l'exposent les travaux préparatoires cités en B.6.2, tant les compétences nouvelles que les modalités de délibération de l'assemblée générale de la section du contentieux administratif du Conseil d'Etat.

« Uit de bewoordingen zelf van die studie blijkt immers dat de genoemde discriminaties zijn afgeleid uit het beginsel volgens hetwelk belastingplichtigen die zich in objectief verschillende situaties bevinden, niet zonder verantwoording aan een identieke behandeling kunnen worden onderworpen [.], dit wil zeggen dat die discriminaties strijdig zouden zijn met artikel 11 van de Grondwet, waarvan de schending geenszins door de verzoekende partijen wordt aangevoerd».
« Il ressort en effet des termes mêmes de cette étude que lesdites discriminations sont déduites du principe suivant lequel des contribuables se trouvant dans des situations objectivement différentes ne peuvent être soumis sans justification à un traitement identique [.], c'est-à-dire que ces discriminations seraient contraires à l'article 11 de la Constitution dont la violation n'est nullement invoquée par les parties requérantes».