Vertaling van "grondwet geen einde " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

wordt aan deze inbreuken geen eind gemaakt
s'il n'est pas mis fin aux infractions

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De Raad van State vult deze stelling als volgt aan : « Nochtans dient te worden opgemerkt dat de bewoordingen van het ontworpen artikel 70 van de Grondwet (Parl. St., Senaat, 2011-2012, nr. 5-1727/1) blijkbaar afwijken van die vaststelling aangezien daarin wordt bepaald, zonder in een uitzondering te voorzien, dat de onderscheiden mandaten van senator aflopen respectievelijk op de dag van de eerste vergadering van de nieuwe deelparlementen (eerste lid) of op de dag van de eerste vergadering van de Kamer van volksvertegenwoordigers (tweede lid); met andere woorden, de ontworpen bepaling lijkt te suggereren dat de aanneming en de bekendmaking van een verklaring tot herziening van de Grondwet geen einde zou maken aan het mandaat van de senatoren.
Le Conseil d'État complète cette considération comme suit: « On notera pourtant que le libellé de l'article 70, en projet, de la Constitution (doc. parl., Sénat, 2011-2012, nº 5-1727/1), semble s'écarter de ce constat, puisqu'il pose, sans y prévoir d'exception, que les différents mandats de sénateurs se terminent, respectivement, le jour de la première réunion des nouveaux parlements fédérés (alinéa 1) ou le jour de la première réunion de la Chambre des représentants (alinéa 2); autrement dit, la disposition en projet semble suggérer que l'adoption et la publication d'une déclaration de révision de la Constitution ne mettrait pas fin au mandat des sénateurs.

« Is, hoewel de in de onderstaande bepalingen beoogde periodes verschillen ten aanzien van het aanvangspunt ervan, artikel 42quater van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen bestaanbaar met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre de minister of zijn gemachtigde binnen vijf jaar na de erkenning van het verblijfsrecht een einde kan maken aan het verblijfsrecht van de echtgenoot van een Belg, wanneer met name het huwelijk met die laatste wordt ontbonden en die vreemdeling, in de loop van het vierde of het vijfde jaar van die periode, niet voldoet aan de voorwaarde bepaald in artikel 42quater, § 4, in fine - namelijk werknemer zijn of over voldoende bestaansmiddelen beschikken, en beschikken over een ziektekostenverzekering, of lid zijn van een reeds in het Rijk gevormde familie van een persoon die aan die voorwaarden voldoet -, terwijl, met toepassing van artikel 13 van dezelfde wet, het verblijfsrecht van de echtgenoot van een tot het onbeperkte verblijf toegelaten of gemachtigde vreemdeling zelf onbeperkt wordt na het verstrijken van de periode van drie jaar volgend op de afgifte van de verblijfstitel, zodat de minister geen einde kan maken aan zijn verblijf in de loop van het vierde of het vijfde jaar volgend op de afgifte van de verblijfstitel, zelfs indien zijn huwelijk is ontbonden in de loop van die periode en hij geen werknemer is of niet over voldoende bestaansmiddelen beschikt ?
« Quand bien même les périodes, visées dans les dispositions ci-dessous, diffèrent quant à leur point de départ, l'article 42quater de la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, l'établissement, le séjour et l'éloignement des étrangers, est-il compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce que le ministre ou son délégué peut mettre fin, dans les cinq années suivant la reconnaissance du droit de séjour, au droit de séjour du conjoint d'un Belge, lorsque notamment, le mariage avec celui-ci est dissous et que, durant la quatrième ou cinquième année de cette période, cet étranger ne répond pas à la condition fixée à l'article 42quater, § 4, in fine - à savoir être travailleur ou disposer de ressources suffisantes, et disposer d'une assurance maladie, ou être membre d'une famille déjà constituée dans le Royaume d'une personne répondant à ces conditions -, alors qu'en application de l'article 13 de la même loi, le droit de séjour du conjoint d'un étranger admis ou autorisé au séjour illimité, devient lui-même illimité une fois passée la période de trois ans suivant la délivrance du titre de séjour, de sorte que le ministre ne peut mettre fin à son séjour durant la quatrième ou cinquième année suivant la délivrance du titre de séjour, même si son mariage est dissous durant cette période et qu'il n'est pas travailleur ou ne dispose pas de ressources suffisantes ?

G. overwegende dat de Constituerende Assemblee op 30 november 2012 de ontwerp-grondwet aannam die volgens verschillende mensenrechtengroeperingen en internationale deskundigen een groot aantal onzekerheden en onduidelijkheden bevat die voor een brede interpretatie vatbaar zijn, met name waar het gaat om religieuze verwijzingen en de beknotting van burgerlijke vrijheden zoals de vrijheid van meningsuiting, van vergadering, godsdienst, en de rechten van de vrouw; overwegende dat de ontwerp-grondwet geen einde maakt aan de berechting van burgers door militaire rechtbanken, dat deze wet met meerderheid van stemmen (63,8%) werd aangenomen in een referendum dat op 15 en 22 december 2012 plaatsvond, met een opkomstpercentage van 32,9%, en overwegende dat een aantal oppositieleiders de grondwet onwettig hebben verklaard en streven naar de ondermijning van de tenuitvoerlegging daarvan;
G. considérant que le 30 novembre 2012, l'assemblée constituante a adopté le projet de constitution, qui, selon plusieurs organisations et experts internationaux en matière de droits de l'homme, contenait de nombreuses imprécisions et incertitudes qui pourraient donner lieu à de nombreuses interprétations, en particulier les références religieuses, telles que la suppression des libertés civiles comme la liberté d'expression, la liberté de réunion, la liberté de religion et les droits des femmes; considérant que le projet de constitution ne met pas fin aux jugements militaires de civils; considérant que le projet de constitution a été adopté à la majorité (63,8%) des votants dans un référendum qui a eu lieu les 15 et 22 décembre 2012, avec un taux de participation de 32,9 %, et que plusieurs chefs d'opposition ont déclaré la constitution illégitime, cherchant à entraver sa mise en œuvre;

« Schendt artikel 356 van het WIB 1992, zoals ingevoerd bij artikel 2 van de wet van 22 december 2009 houdende fiscale bepalingen (B.S. 31 december 2009), zoals door het Hof van Cassatie in zijn op 13 februari 2015 (A.R. nr. F.13.0150.N) en op 26 [lees : 5] november 2015 (A.R. nr. F.14.0014.N) gewezen [arresten] in die zin geïnterpreteerd dat het de belastingadministratie toestaat aan de rechtbank een subsidiaire aanslag voor te stellen door binnen een termijn van zes maanden na een vonnis van nietigverklaring louter een conclusie ter griffie neer te leggen zonder aan het annulatiegebrek een einde te moeten maken, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet en beperkt het op onevenredige wijze de rechten van de belastingplichtige, in zoverre het de belastingadministratie het recht verleent procedurefouten te begaan zonder enig gevolg voor haar, terwijl zij de adressaten van haar opdracht, die nochtans van algemeen belang is, fundamentele waarborgen ontzegt, en doet het geen verschil in behandeling ontstaan tussen twee categorieën van belastingplichtigen naar gelang van de door een van de partijen begane fouten, waarbij de enen het voordeel genieten van de mogelijkheden tot tegenspraak ten aanzien van de wettigheid van de komende aanslag en van procedurele waarborgen a priori, vóór de vestiging van de aanslag, wanneer de belastingadministratie hem [lees : hun] een bericht van wijziging of een kennisgeving van aanslag van ambtswege toezendt, terwijl de anderen dezelfde procedurele waarborgen worden ontzegd, die verbonden zijn met de aan de komende rechtzetting voorafgaande concrete en cijfermatige gegevens, aangezien zij nooit één keer een bericht van wijziging of een bericht van aanslag van ambtswege zullen hebben ontvangen, ongeacht of het gaat om de aanvankelijke procedure dan wel om de procedure van subsidiaire aanslagen, en zij niet de minste opmerking zullen hebben kunnen doen gelden, waarbij men een gerechtelijk debat over de wettigheid van subsidiaire aanslagen gevo ...
« L'article 356 du CIR 1992, tel qu'introduit par l'article 2 de la loi du 22 décembre 2009 portant des dispositions fiscales (M.B. 31 décembre 2009), tel qu'interprété par la Cour de cassation dans ses [arrêts] rendus le 13 février 2015 (R.G. n° F.13.0150.N.) et le 26 [lire : 5] novembre 2015 (R.G. n° F.14.0014.N.) comme autorisant l'administration fiscale à proposer au Tribunal une cotisation subsidiaire par simple dépôt de conclusions au greffe dans un délai de six mois à l'issue d'un jugement d'annulation sans devoir purger le vice d'annulation, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution et limite-t-il les droits du contribuable de manière disproportionnée en ce qu'il confère à l'administration fiscale le droit de commettre des erreurs de procédure sans aucune conséquence pour elle alors qu'elle prive les destinataires de sa mission pourtant d'intérêt général de garanties fondamentales et ne crée-t-il pas une différence de traitement entre deux catégories de contribuables en fonction des erreurs commises par une des parties, les uns bénéficiant de possibilités de contradiction quant à la légalité de l'imposition à venir et de garanties procédurales a priori, avant l'établissement de l'imposition, lorsque l'administration fiscale lui [lire : leur] envoie un avis de rectification ou une notification d'imposition d'office alors que les autres sont privés des mêmes garanties procédurales liées à l'information concrète et chiffrée préalable au redressement à venir puisqu'ils n'auront jamais une seule fois obtenu un avis de rectification ni un avis d'imposition d'office, qu'il s'agisse de la procédure initiale ou de la procédure en cotisations subsidiaires, et n'auront pas pu faire valoir la moindre observation, laissant un débat judiciaire sur la légalité de cotisations subsidiaires se nouer sur base de seuls écrits de procédure échangés au stade judiciaire ?

« Schendt artikel 42quater van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre er door de minister of zijn gemachtigde, binnen vijf jaar na de erkenning van zijn recht op verblijf, een einde kan worden gesteld aan dat verblijfsrecht voor een niet-Europese vreemdeling die uit de echt is gescheiden van een Belg en die, binnen het huwelijk, het slachtoffer is geweest van geweld zoals bedoeld in de artikelen 375, 398 tot 400, 402, 403 of 405 van het Strafwetboek, indien die vreemdeling niet aantoont dat hij werkt of over voldoende bestaansmiddelen beschikt om te voorkomen dat hij ten laste valt van het sociale verzekeringsstelsel van het Rijk en beschikt over een ziektekostenverzekering die alle risico's in België dekt (artikel 42quater, § 4, 4°, van de wet), terwijl het, in dezelfde omstandigheden van echtelijk geweld, de minister of zijn gemachtigde niet is toegestaan een einde te stellen aan het verblijf van een niet-Europese vreemdeling die uit de echt is gescheiden van een andere niet-Europese vreemdeling die tot een verblijf van onbeperkte duur werd toegelaten, zelfs indien die geen werk heeft of niet over voldoende inkomsten noch over een ziektekostenverzekering beschikt (artikel 11, § 2, van de wet) ?
« L'article 42quater de la loi du 15 décembre 1980 sur [l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers] viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce que le ministre ou son délégué peut, dans les cinq années qui suivent la reconnaissance du droit de séjour, mettre fin à ce droit de séjour pour un étranger non européen, divorcé d'un Belge et victime, dans le cadre du mariage, de faits de violences visés aux articles 375, 398 à 400, 402, 403 ou 405 du Code pénal, si cet étranger n'apporte pas la preuve qu'il travaille ou qu'il dispose de ressources suffisantes afin de ne pas devenir une charge pour le système d'assurance sociale du Royaume et d'une assurance maladie couvrant l'ensemble des risques en Belgique (article 42quater, § 4, 4°, de la loi), alors que, dans les mêmes circonstances de violences conjugales, il n'est pas permis au ministre ou à son délégué de mettre fin au séjour de l'étranger non européen divorcé d'un autre étranger non européen admis au séjour illimité, même si celui-ci n'a pas de travail ou ne dispose pas de revenus suffisants et d'une assurance maladie (article 11, § 2, de la loi) ?

Aangezien het toekennen van de decretale macht aan het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest geen herziening van de Grondwet vereist ­ en zelfs een einde maakt aan de ongrondwettige toestand waarbij een van de gewesten die vermeld worden in artikel 3 van de Grondwet, op ongelijke voet wordt behandeld ten opzichte van de andere gewesten, terwijl de Grondwet alle gewesten nochtans gelijkstelt ­ is het belangrijk om dit gedeelte van het institutionele akkoord onmiddellijk uit te voeren.
Toutefois, compte tenu de ce que l'attribution du pouvoir décrétal à la Région de Bruxelles-Capitale n'implique aucune révision de la Constitution ­ et constitue même la réparation de l'inconstitutionnalité qui avait consisté à traiter différemment une des régions citées à l'article 3 de la Constitution, alors que la Constitution les met sur le même pied ­, il importe d'exécuter dès maintenant ce volet de l'accord institutionnel.

Wij hebben behoefte aan een Grondwet die de belofte van efficiëntie en democratie gestand doet. De positieve geest van deze Europese Raad maakt geen einde aan onze ongerustheid. Integendeel, u hebt, voorzitter Ahern, deze weer gevoed met uw dubbelzinnige boodschap over de beroemde of liever gezegd beruchte 82 punten van het Italiaans voorzitterschap, die zo nu en dan boven water komen als grondslag voor de onderhandelingen en dan weer wegzinken.
L’esprit positif de ce Conseil européen ne dissipe toutefois pas nos inquiétudes, qui ont encore été renforcées aujourd’hui, Monsieur Ahern, par votre message ambigu sur les fameux, ou plutôt infâmes, 82 points de la présidence italienne qui réapparaissent souvent comme base des négociations et sont tout aussi souvent oubliés.

Ik vind dat er voor het einde van de legislatuur nog heel wat grondwetsartikelen voor herziening vatbaar moeten worden verklaard om de Grondwet in overeenstemming te brengen met de rol die we de koning of de monarchie in ons land nog willen geven, namelijk een protocollaire functie en geen politiek bepalende functie.
J'estime qu'avant la fin de la législature, nous devrons encore ouvrir à révision de très nombreux articles de la Constitution pour que celle-ci soit le reflet du rôle que nous souhaitons encore confier au Roi et à la monarchie dans notre pays, à savoir une fonction protocolaire et non plus politique.