Vertaling van "grondwet niets zegt " (Nederlands → Frans) :

Bij de jongste wijzigingen in titel II gaat het immers om losstaande wijzigingen (recht op eerbiediging van het privé-leven en het gezinsleven, recht om een menswaardig leven te leiden, recht om bestuursdocumenten te raadplegen, enz.), wat een drievoudig gevaar inhoudt : het gevaar dat een aantal rechten de voorkeur krijgen boven andere (waarom acht men het bijvoorbeeld noodzakelijk het recht op eerbiediging van het privé-leven en het gezinsleven te bevestigen en niet het recht op een billijk proces ?); het gevaar dat men onlogische situaties schept wanneer men wil tegemoetkomen aan specifieke behoeften die ingegeven zijn door bijzondere conjunctuurverschijnselen (waarom wordt het recht van het kind op eerbied van zijn integriteit bevestigd terwijl de Grondwet niets zegt over een dergelijk recht van elk menselijk wezen ?); tenslotte het gevaar dat men niet langer een coherente totaalvisie heeft op de door de Grondwet beschermde grondrechten.
En effet, les modifications récentes apportées au titre II sont occasionnelles (droit au respect de la vie privée et familiale, droit de mener une vie conforme à la dignité humaine, droit de consulter des documents administratifs, etc.), ce qui comporte un triple risque : le risque de privilégier certains droits par rapport à d'autres (par exemple, pourquoi estime-t-on nécessaire de consacrer le droit au respect de la vie privée et familiale et pas le droit à un procès équitable ?); le risque qu'en voulant rencontrer des besoins ponctuels, dictés par des conjonctures particulières, on crée des illogismes (par exemple, pourquoi le droit de l'enfant au respect de son intégrité est-il consacré alors que la Constitution ignore le droit de tout être humain à un tel respect ?); le risque, enfin, de ne plus avoir une vision globale cohérente des droits fondamentaux protégés par la Constitution.

Een lid benadrukt dat de Grondwet niets zegt over de koninklijke dotaties, maar dat hetzelfde geldt voor de dotaties van de Kamers.
Un membre souligne que, si la Constitution est muette à propos des dotations royales, elle l'est également à propos des dotations des Chambres.

« Schenden de artikelen 848 tot 850 van het Gerechtelijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre zij niet van toepassing zijn voor de strafgerechten, zelfs wanneer zij zich ertoe beperken uitspraak te doen over de burgerlijke vordering, en de beklaagde dus niet de mogelijkheid bieden om voor het strafgerecht waarbij de burgerlijke vordering op regelmatige wijze aanhangig is gemaakt, een procedure tot ontkentenis in te stellen tegen zijn vorige raadsman van wie hij zegt dat hij hem niet ertoe gemachtigd heeft hem te vertegenwoordigen, terwijl indien de burgerlijke vordering voor een burgerlijk rechtscollege was ingesteld, hij een vordering tot ontkentenis had kunnen instellen ?
« Les articles 848 à 850 du Code judiciaire violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'ils ne sont pas applicables devant les juridictions répressives, même lorsqu'elles se bornent à statuer sur l'action civile et donc ne permettent pas au prévenu d'introduire une procédure en désaveu devant la juridiction répressive régulièrement saisie de l'action civile, à l'encontre de son précédent conseil qu'il dit ne pas avoir mandaté pour le représenter, alors que si l'action civile avait été introduite devant une juridiction civile, il aurait pu introduire une demande en désaveu ?

Om die redenen, het Hof zegt voor recht : Artikel 58 van de ordonnantie van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest van 5 maart 2009 betreffende het beheer en de sanering van verontreinigde bodems schendt de artikelen 10, 11 en 16 van de Grondwet in zoverre de geraamde behandelingskosten in mindering worden gebracht van de onteigeningsvergoeding wanneer de onteigende de bodemverontreiniging niet heeft veroorzaakt en niet saneringsplichtig is.
Par ces motifs, la Cour dit pour droit : L'article 58 de l'ordonnance de la Région de Bruxelles-Capitale du 5 mars 2009 relative à la gestion et à l'assainissement des sols pollués viole les articles 10, 11 et 16 de la Constitution en ce que les coûts d'assainissement estimés sont déduits de l'indemnité d'expropriation, lorsque l'exproprié n'a pas causé la pollution des sols et n'est pas tenu à l'obligation d'assainissement.

Om die redenen, het Hof zegt voor recht : Artikel 54ter, § 3, eerste lid, van het koninklijk besluit nr. 78 van 10 november 1967 betreffende de uitoefening van de gezondheidszorgberoepen (thans : artikel 153, § 3, eerste lid, van de wet betreffende de uitoefening van de gezondheidszorgberoepen, gecoördineerd op 10 mei 2015) schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het van de farmaceutisch-technisch assistenten die niet voldoen aan de kwalificatievoorwaarden bepaald in artikel 23 van hetzelfde besluit, eist dat zij de prestaties of handelingen van hun paramedisch beroep hebben verricht gedurende minstens drie jaar op datum van 2 juli 1997 en niet op datum van 1 september 2010.
Par ces motifs, la Cour dit pour droit : L'article 54ter, § 3, alinéa 1, de l'arrêté royal n° 78 du 10 novembre 1967 relatif à l'exercice des professions des soins de santé (actuellement : l'article 153, § 3, alinéa 1, de la loi relative à l'exercice des professions des soins de santé, coordonnée le 10 mai 2015) viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il exige des assistants pharmaceutico-techniques qui ne satisfont pas aux conditions de qualification prévues à l'article 23 du même arrêté qu'ils aient exécuté les prestations ou actes de leur profession paramédicale pendant au moins trois ans à la date du 2 juillet 1997 et non à la date du 1 septembre 2010.

Om die redenen, het Hof zegt voor recht : Artikel 1211, § 2, laatste lid, van het Gerechtelijk Wetboek schendt niet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens.
Par ces motifs, la Cour dit pour droit : L'article 1211, § 2, dernier alinéa, du Code judiciaire ne viole pas les articles 10 et 11 de la Constitution, lus ou non en combinaison avec l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme.

Om die redenen, het Hof zegt voor recht : Artikel 37, § 20, derde lid, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, schendt niet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 23 van de Grondwet, met artikel 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, met artikel 1 van het Europees Sociaal Handvest en met het beginsel van rechtszekerheid.
Par ces motifs, la Cour dit pour droit : L'article 37, § 20, alinéa 3, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, ne viole pas les articles 10 et 11 de la Constitution, lus ou non en combinaison avec l'article 23 de la Constitution, avec l'article 14 de la Convention européenne des droits de l'homme, avec l'article 1 de la Charte sociale européenne et avec le principe de la sécurité juridique.

Wat de verklaring tot herziening van de Grondwet betreft, is het lid het niet eens met de heer Van Drooghenbroeck wanneer die zegt dat niet te veel aandacht moet worden besteed aan de inhoud van de verklaring tot herziening van artikel 22bis van de Grondwet omdat de grondwetgever niet gebonden zou zijn door de aanwijzingen van de wetgever.
En ce qui concerne la déclaration de révision de la Constitution, le membre ne partage pas la remarque de M. Van Drooghenbroeck selon laquelle il ne faut pas être trop attentif à la disposition de la déclaration de révision de l'article 22bis de la Constitution, puisque les indications du pouvoir législatif ne lient pas le constituant.

Het Arbitragehof zegt voor recht dat « De artikelen 664, 665 en 692 van het Gerechtelijk Wetboek schenden de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 23, derde lid, 2º, van de Grondwet en met artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, in zoverre zij in het kader van een gerechtelijke expertise waartoe werd beslist om een medisch geschil te beslechten dat betrekking had op socialezekerheidsprestaties, aan een sociaal verzekerde die niet over voldoende financiële middelen beschikt, geen rechtsbijstand toestaan om een adviserend geneesheer aan te wijzen en om zijn kosten en honoraria ten laste te nemen».
La Cour a dit pour droit que « les articles 664, 665 et 692 du Code judiciaire violent les articles 10 et 11, lus ou non en combinaison avec l'article 23, alinéa 3, 2º, de la Constitution et avec l'article 6.1 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce que, dans le cadre d'une expertise judiciaire décidée en vue de trancher un litige d'ordre médical portant sur des prestations de sécurité sociale, ils ne permettent pas à un assuré social qui ne dispose pas de moyens financiers suffisants d'obtenir l'assistance judiciaire pour la désignation d'un médecin-conseil et la prise en charge de ses frais et honoraires ».