Vertaling van "grondwet onverantwoorde discriminatie " (Nederlands → Frans) :

« - Doet artikel 245 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, zoals van toepassing voor de aanslagjaren 1992 tot 2009, geen ten aanzien van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet onverantwoorde discriminatie ontstaan tussen de niet-inwoners, die bij dat artikel worden onderworpen aan een belasting gevestigd op grond van artikel 466 van hetzelfde Wetboek met betrekking tot de gemeentelijke opcentiemen, en de inwoners, waarbij die aan de gemeentelijke opcentiemen zijn onderworpen, terwijl de eersten, in tegenstelling tot de tweeden, het voordeel van de gemeentelijke faciliteiten en installaties die bestaan in een Belgische gemeente waarin zij zouden verblijven, niet genieten om de reden dat zij niet-inwoners zijn ?
« - L'article 245 du Code des impôts sur les revenus 1992, tel qu'applicable pour les exercices d'imposition 1992 à 2009, ne crée-t-il pas une discrimination injustifiée au regard des articles 10 et 11 de la Constitution entre les non-résidents, qu'il soumet à une imposition établie sur la base de l'article 466 du même Code relatif aux additionnels communaux, et les résidents, ceux-ci étant soumis aux additionnels communaux, alors que les premiers, à la différence des seconds, ne bénéficient pas des facilités et installations existantes dans une commune belge dans laquelle ils résideraient au motif qu'ils sont non-résidents ?

« Bestaat er, ten aanzien van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, een onverantwoorde discriminatie tussen een verzekeringsmaatschappij en elke andere handelsvennootschap in het geval waarin de rentevoet die met toepassing van de wet van 2 augustus 2002 betreffende de bestrijding van de betalingsachterstand bij handelstransacties is berekend, niet van toepassing zou zijn op de vergoedingen betaald door de verzekeringsmaatschappijen, terwijl die laatstgenoemden eveneens handelaars zijn en de vergoeding van het schadegeval moet worden beschouwd als de tegenprestatie van de verplichting tot betaling van de premies door de verzekerde ?
« Existe-t-il une discrimination injustifiée au regard des articles 10 et 11 de la Constitution entre une compagnie d'assurance et toute autre société commerciale dans l'hypothèse où le taux d'intérêt calculé en application de la loi du 2 août 2002 concernant la lutte contre le retard de paiement dans les transactions commerciales ne s'appliquerait pas aux indemnisations payées par les compagnies d'assurance alors que ces dernières sont également des commerçantes et que l'indemnisation du sinistre doit être considérée comme la contrepartie de l'obligation de paiement des primes par l'assuré ?

Roept de wet, door enkel in een automatisch of ambtshalve onderzoek inzake THAB te voorzien voor de aanvragers van een inkomensvervangende tegemoetkoming en/of van een integratietegemoetkoming die de leeftijd van 65 jaar hebben bereikt op het ogenblik van de indiening van de aanvraag, zonder erin te voorzien voor diegenen (tweede categorie) die die leeftijd nog niet hebben bereikt, ook al zijn zij hem erg nabij, en die die leeftijd pas korte tijd later zullen bereiken, of tijdens de procedure wanneer bij het bevoegde rechtscollege een beroep is ingesteld, zodoende immers geen onverantwoorde discriminatie in het leven die het gelijkheidsbeginsel kan schenden dat is gewaarborgd door de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 22, 23 en 191 ervan, alsook met artikel 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens, dat het recht op een eerlijk proces waarborgt, een discriminatie die des te minder is verantwoord daar artikel 582, 1°, van het Gerechtelijk Wetboek bepaalt dat de arbeidsgerechten kennis nemen van de geschillen over de rechten ten aanzien van tegemoetkomingen aan personen met een handicap en zodoende een bevoegdheid van volle rechtsmacht invoert die te dezen niet in acht zou kunnen worden genomen ten aanzien van de betrokken bepaling (artikel 8, § 1, vierde lid, van de wet van 27 februari 1987) ?
En effet, en ne prévoyant un examen automatique ou d'office en APA que pour les demandeurs en allocation de remplacement de revenus et/ou allocation d'intégration qui ont atteint l'âge de 65 ans au moment de l'introduction de la demande, sans le prévoir pour ceux (deuxième catégorie) qui n'ont pas encore atteint cet âge-là, même s'ils en sont très proches et qui n'atteindront cet âge que peu de temps après, ou en cours de procédure lorsqu'un recours a été introduit devant la juridiction compétente, la loi n'opère-t-elle pas ce faisant une discrimination injustifiée susceptible de violer le principe d'égalité garanti par les articles 10 et 11 de la Constitution, lus isolément ou en combinaison avec ses articles 22, 23 et 191, ainsi qu'avec l'article 6 de la convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme garantissant le droit à un procès équitable, discrimination d'autant injustifiée que l'article 582, 1°, du Code judiciaire prévoit que les juridictions du travail connaissent des contestations relatives aux droits en matière d'allocations aux personnes handicapées et instaure ce faisant une compétence de pleine juridiction qui ne pourrait en l'occurrence être respectée au regard de la disposition concernée (art. 8, § 1, al. 4, de la loi du 27 février 1987) ?

In een vierde middel, afgeleid uit de schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, zowel op zichzelf beschouwd als in samenhang met het algemeen beginsel van de onaantastbaarheid van de individueel verworven situaties, met artikel 23, derde lid, 1°, van de Grondwet en met artikel 6 van het Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten van 19 december 1966, doen de verzoekers gelden dat de wet van 4 mei 1999 tot wijzing van de wet van 25 ventôse jaar XI op het notarisambt een onverantwoorde discriminatie in het leven roept tussen de gerechtsdeurwaarders, de advocaten bij het Hof van Cassatie en de notarissen, terwijl die beroepen in vrij verband worden uitgeoefend na een benoeming vanwege de overheid en zij impliceren dat een soortgelijke behandeling op hen wordt toegepast.
Dans un quatrième moyen, pris de la violation des articles 10 et 11 de la Constitution, considérés tant de façon autonome qu'en relation avec le principe général de l'intangibilité des situations individuelles acquises, avec l'article 23, alinéa 3, 1°, de la Constitution et avec l'article 6 du Pacte international relatif aux droits économiques, sociaux et culturels du 19 décembre 1966, les requérants font valoir que la loi du 4 mai 1999 modifiant la loi du 25 ventôse an XI contenant organisation du notariat crée une distinction injustifiée entre les huissiers de justice, les avocats à la Cour de cassation et les notaires alors que ces professions s'exercent dans le cadre libéral ensuite d'une nomination de la part de l'autorité publique et qu'elles impliquent qu'un traitement similaire leur soit appliqué.

Ten aanzien van de vraag of het voormelde artikel 7, vijfde lid, geen onverantwoorde discriminatie teweegbrengt onder de werknemers naargelang zij al dan niet gedurende een heel jaar zijn tewerkgesteld, is de Rechtbank van oordeel dat, hoewel men kan begrijpen dat om budgettaire en praktische redenen een jaargrensbedrag is ingevoerd, men zich daarentegen kan afvragen of de invoering van een daggrensbedrag voor de werknemers die niet tijdens het hele jaar zijn tewerkgesteld, geen buitensporige en onverantwoorde maatregel is in strijd met de individuele vrijheid die wordt gewaarborgd bij artikel 12 van de Grondwet en die de vrije keuze van beroepsarbeid omvat, zoals uitgedrukt in artikel 23 van de Grondwet.
S'interrogeant sur la question de savoir si l'article 7, alinéa 5, précité, ne crée pas une discrimination injustifiée entre les travailleurs selon qu'ils sont ou non occupés pendant une année entière, le Tribunal considère que si l'on peut comprendre, pour des raisons budgétaires et pratiques, l'instauration d'un plafond annuel, on peut en revanche se demander si l'instauration d'un plafond journalier pour les travailleurs non occupés pendant toute l'année n'est pas une mesure excessive, injustifiée, contraire à la liberté individuelle garantie par l'article 12 de la Constitution et comprenant le libre choix d'une activité professionnelle, ainsi que l'exprime l'article 23 de la Constitution.

« Schenden het eerste en het tweede lid van paragraaf 1 van artikel 2262bis van het Burgerlijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre zij een onverantwoorde discriminatie in het leven roepen tussen :
« Les alinéas 1 et 2 du § 1 de l'article 2262bis du Code civil violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'ils créent une discrimination injustifiée entre :