Ik heb mijn twijfels bij een niet-formele naleving van het subsidiariteitsbeginsel, voor zover de verdragen voorzien in terreinen van exclusieve bevoegdheid van de Europese Unie, die in geen geval in twijfel kunnen worden getrokken, en waarvoor het er voor alle overige terreinen op lijkt dat bepaalde nationale parlementen nog niet in staat zijn om hun rechten op het betreffende gebied volledig uit te oefenen.
Plus fondamentalement, je m’interroge sur un respect autre que formel du principe de subsidiarité, dans la mesure où les traités prévoient des domaines de compétence exclusive de l’Union européenne, qui ne peuvent en aucun cas être remis en cause, et où, dans tous les autres domaines, il semble que certains parlements nationaux ne soient pas encore en mesure d’exercer pleinement leurs droits en la matière.