Vertaling van "heeft verklaard volgens " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Deze stoornis heeft betrekking op een specifieke stoornis van rekenvaardigheden die niet alleen verklaard kan worden op basis van algemene zwakzinnigheid of van inadequaat onderwijs. Het defect betreft beheersing van de basale rekenvaardigheden optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen en niet zozeer de meer abstracte wiskundige-vaardigheden van algebra, trigonometrie, meetkunde of analyse. | Neventerm: | ontwikkelingsacalculie | ontwikkelingsrekenstoornis | ontwikkelingssyndroom van Gerstmann
Définition: Altération spécifique des performances en arithmétique, non imputable exclusivement à un retard mental global ou à une scolarisation inadéquate. L'altération concerne la maîtrise des éléments de base du calcul: addition, soustraction, multiplication et division (c'est-à-dire, n'est pas limitée aux capacités mathématiques plus abstraites impliquées dans l'algèbre, la trigonométrie, la géométrie ou le calcul différentiel et intégral). | Acalculie de développement Syndrome de Gerstmann Trouble de l'acquisition de l'arithmétique

de rechtbank heeft zich onbevoegd verklaard
le tribunal s'est dessaisi de l'affaire

de internationaal-privaatrechtelijke regelen van de aangezochte staat betrokken autoriteit in het land van herkomst heeft een andere wet toegepast dan volgens de internationaal-privaatrechtelijke regelen van de aangezochte staat van toepassing zou zijn geweest
les règles du droit international privé de l'Etat requis

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Of wanneer de betrokkene onder bewind is geplaatst wat zijn persoon betreft, en de rechter hem hiertoe onbekwaam heeft verklaard (Volgens artikel 497/2 BW gaat het immers om een handeling die niet vatbaar is voor bijstand of vertegenwoordiging van de bewindvoerder, dus de betrokkene zal op dit ogenblik opnieuw naar de rechter dienen te gaan die hem eventueel toestemming kan verlenen om de handeling te stellen).
Ou si la personne concernée a été placée sous administration de sa personne, et que le juge l'a déclarée incapable (Selon l'article 497/2 du Code civil, il s'agit effectivement d'un acte qui n'est pas susceptible de faire l'objet d'une assistance ou d'une représentation par l'administrateur. La personne concernée devra donc à ce moment retourner devant le juge qui pourra éventuellement l'autoriser à effectuer l'acte).

D. overwegende dat de speciale vertegenwoordiger van de secretaris-generaal voor seksueel geweld in conflicten, Zainab Hawa Bangura, op 15 juli 2014 bijvoorbeeld heeft verklaard dat volgens berichten etnische en religieuze minderheden in Irak het slachtoffer zijn geweest van fysiek geweld, waaronder seksueel geweld; overwegende dat de speciale vertegenwoordiger van de VN op 3 augustus 2015, één jaar na de tragedie in Sinjar, heeft verklaard: "In de dagen daarna maakte ISIL, te midden van vreselijke moordpartijen, jacht op vrouwen en meisjes van etnische en religieuze minderheden en nam er honderden gevangen. Sindsdien maakt deze organisatie zich stelselmatig schuldig aan seksueel geweld, slavernij, ontvoering en mensenhandel. Deze vormen van seksueel geweld in een conflictsituatie zijn gruwelijke misdaden, die beschouwd kunnen worden als oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid en/of genocide, en zullen niet worden vergeten";
D. considérant que, le 15 juillet 2014 notamment, la représentante spéciale du secrétaire général des Nations unies, chargée de la question des violences sexuelles commises en période de conflit, Zainab Hawa Bangura, a déclaré en substance qu'il existait par ailleurs des éléments indiquant que les minorités ethniques et religieuses faisaient l'objet d'agressions physiques ciblées, notamment d'actes de violence sexuelle; que la représentante spéciale des Nations unies a déclaré le 3 août 2015, à l'occasion du premier anniversaire des massacres de Sinjar, que "dans les jours qui ont suivi, au milieu de massacres horribles, l'EIIL a pourchassé et capturé des centaines de femmes et de filles issues de minorités ethniques et religieuses, érigeant en pratique courante la violence sexuelle, l'esclavage, l'enlèvement et la traite, pratiques qui ont toujours cours aujourd'hui" et que "ces crimes effroyables de violence sexuelle dans les conflits, susceptibles de constituer des crimes de guerre, des crimes contre l'humanité et des actes de génocide, ne seront pas oubliés";

R. overwegende dat de speciale vertegenwoordiger van de secretaris-generaal voor seksueel geweld in conflicten, Zainab Hawa Bangura, op 15 juli 2014 heeft verklaard dat volgens berichten etnische en religieuze minderheden in Irak het slachtoffer zijn geworden van fysiek geweld, waaronder seksueel geweld; overwegende dat zij op 3 augustus 2015, één jaar na de tragedie in Sinjar, heeft verklaard: 'In de dagen daarna maakte ISIL, te midden van vreselijke moordpartijen, jacht op vrouwen en meisjes van etnische en religieuze minderheden en nam er honderden gevangen. Sindsdien maakt deze organisatie zich stelselmatig schuldig aan seksueel geweld, slavernij, ontvoering en mensenhandel. Deze vormen van seksueel geweld in een conflictsituatie zijn gruwelijke misdaden, die kunnen ontaarden in oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid en/of genocide, en zullen niet worden vergeten';
R. considérant que, le 15 juillet 2014, Zainab Hawa Bangura, représentante spéciale du secrétaire général des Nations unies chargée de la question des violences sexuelles commises en période de conflit, a déclaré en substance qu'il existait au demeurant des informations indiquant que les minorités ethniques et religieuses faisaient l'objet d'agressions physiques ciblées, notamment d'actes de violence sexuelle; que, le 3 août 2015, à l'occasion du premier anniversaire de la tragédie de Sinjar, elle a déclaré que, "[d]ans les jours qui ont suivi, au milieu de massacres horribles, l'EIIL a pourchassé et capturé des centaines de femmes et de filles issues de minorités ethniques et religieuses, érigeant en pratique courante la violence sexuelle, l'esclavage, l'enlèvement et la traite, pratiques qui ont toujours cours aujourd'hui", et que "[c]es crimes effroyables de violence sexuelle dans les conflits, susceptibles de constituer des crimes de guerre, des crimes contre l'humanité et des actes de génocide, ne seront pas oubliés";

Dat China de afgelopen jaren circa 15 miljard euro in de ontwikkeling van de regio heeft gestoken en zich voorafgaand aan de Olympische Spelen ook tot gesprekken bereid heeft verklaard, toont volgens mij aan dat internationale druk wel degelijk vruchten kan afwerpen.
D’après moi, le fait que la Chine ait dépensé, ces dernières années, environ 15 milliards d’euros pour développer cette région et qu’elle ait, avant les Jeux olympiques de 2008, également fait savoir qu’elle était disposée à négocier, indique que les pressions internationales peuvent tout à fait porter leurs fruits.

volgens het in artikel 4 bedoelde certificaat de betrokkene niet in persoon is verschenen, tenzij in het certificaat is vermeld dat de betrokkene, na uitdrukkelijk te zijn geïnformeerd over de procedure en over de mogelijkheid om in persoon aanwezig te zijn op het proces, uitdrukkelijk heeft verklaard afstand te doen van zijn recht op een mondelinge behandeling en uitdrukkelijk te kennen heeft gegeven dat hij de zaak niet betwist”.
selon le certificat prévu à l’article 4, l’intéressé n’a pas comparu en personne, sauf si le certificat indique que l’intéressé, après avoir été expressément informé des procédures et de la possibilité de comparaître en personne, a expressément renoncé à son droit à une procédure orale et expressément signalé qu’il ne contestait pas l’affaire».

1. Met de integrale test wordt niet begonnen dan nadat de Commissie heeft verklaard dat volgens haar de mate van succes van de tests als bedoeld in artikel 1 van Verordening (EG) nr. 189/2008 voldoende hoog is om deze test aan te vatten.
1. Le test complet ne démarre qu’après que la Commission a déclaré qu’elle estime que les essais visés à l’article 1er du règlement (CE) no 189/2008 ont été suffisamment concluants pour que ledit test puisse commencer.

j)volgens het in artikel 4 bedoelde certificaat de betrokkene niet in persoon is verschenen, tenzij in het certificaat is vermeld dat de betrokkene, na uitdrukkelijk te zijn geïnformeerd over de procedure en over de mogelijkheid om in persoon aanwezig te zijn op het proces, uitdrukkelijk heeft verklaard afstand te doen van zijn recht op een mondelinge behandeling en uitdrukkelijk te kennen heeft gegeven dat hij de zaak niet betwist.
j)selon le certificat prévu à l’article 4, l’intéressé n’a pas comparu en personne, sauf si le certificat indique que l’intéressé, après avoir été expressément informé des procédures et de la possibilité de comparaître en personne, a expressément renoncé à son droit à une procédure orale et expressément signalé qu’il ne contestait pas l’affaire.

Op grond van dit verdrag kan de staat van veroordeling slechts om de tenuitvoerlegging van een sanctie door een andere verdragsluitende staat verzoeken, indien aan één of meer van de in artikel 5 genoemde voorwaarden is voldaan: a) de veroordeelde heeft zijn vaste woonplaats in de andere staat, b) de tenuitvoerlegging van de sanctie in de andere staat schept naar verwachting betere kansen voor de reclassering van de veroordeelde, c) het betreft een sanctie die vrijheidsbeneming meebrengt, die in de andere staat kan worden ten uitvoer gelegd in aansluiting op een andere sanctie die vrijheidsbeneming meebrengt en die de veroordeelde in die staat ondergaat of moet ondergaan, d) de andere staat de staat van herkomst van de veroordeelde is en zich reeds bereid heeft verklaard tot tenuitvoerlegging van de sanctie, e) de staat van veroordeling meent dat hij zelf niet de sanctie ten uitvoer kan leggen, ook niet met behulp van uitlevering, en dat de andere staat dat wel kan. Bovendien moet het vonnis dat in de verzoekende staat is gewezen, onherroepelijk en uitvoerbaar zijn en moet het strafbare feit waarvoor de straf is uitgesproken, eveneens een strafbaar feit zijn volgens de wetgeving van de aangezochte staat (vereiste van "dubbele strafbaarheid" [76]).
Selon cette Convention, l'État de condamnation ne peut demander l'exécution d'une sanction à un autre État contractant que si une ou plusieurs des conditions énumérées à l'art. 5 sont remplies : a) si le condamné a sa résidence habituelle dans l'autre État, b) si l'exécution de la sanction dans l'autre État est susceptible d'améliorer les possibilités de reclassement social du condamné, c) s'il s'agit d'une sanction privative de liberté qui pourrait être exécutée dans l'autre État à la suite d'une autre sanction privative de liberté que le condamné subit ou doit subir dans cet État, d) si l'autre État est l'État d'origine du condamné et s'est déjà déclaré prêt à se charger de l'exécution de cette sanction , ou e) s'il estime qu'il n'est pas en mesure d'exécuter lui-même la sanction, même en ayant recours à l'extradition, et que l'autre État l'est. En outre, la décision prononcée dans l'État requérant doit être définitive et exécutoire et l'infraction en raison de laquelle la sanction a été prononcée doit constituer également une infraction selon la législation de l'État requis (exigence de « double incrimination » [76]).

62. stelt vast dat het Italiaanse Constitutionele Hof in november 2002 het volgende heeft verklaard (zaak 466/2002): ".het huidige systeem van Italiaanse particuliere televisiebedrijven die op nationaal niveau en met analoge technieken opereren, is ontstaan uit het feit dat deze bedrijven zich in de praktijk eenvoudigweg de frequenties hebben toegeëigend (exploitatie van installaties zonder concessies en vergunningen) en is niet voortgekomen uit een streven naar meer pluralisme bij de verdeling van de frequenties en evenmin uit een gedegen etherplanning.Deze de facto-situatie vormt derhalve geen waarborg voor de eerbiediging van het beginsel van het externe pluralisme van informatie, die volgens de desbetreffende constitutionele jurisprudentie een onontbeerlijke voorwaarde is.In dit verband moet, gezien het voortduren (en overigens verergeren) van de situatie, die volgens arrest nr. 420 van 1994 in strijd met de wet is, en de handhaving van netwerken die volgens de wetgeving van 1997 "overtollig" zijn, een uiterste datum worden vastgesteld, die absoluut zeker, definitief en dus bindend is met het oog op compatibiliteit met de regels van de grondwet"; stelt vast dat niettemin de uiterste datum voor de hervorming van de audiovisuele sector niet is geëerbiedigd en dat de wet op de hervorming van de audiovisuele sector door de president van de Republiek voor een nieuwe behandeling door het Parlement is terugverwezen vanwege niet-naleving van de beginselen die door het Constitutionele Hof zijn bekrachtigd ;
62. relève que la Cour constitutionnelle italienne a fait valoir en novembre 2002 (affaire 466/2002) que ".la formation du système actuel de télévision italienne privée sur le plan national et en technique analogique résulte de situations de simple occupation de fait des fréquences (exploitation d'installations sans octroi de concessions et d'autorisations), en dehors de toute logique de développement du pluralisme dans l'attribution des fréquences et de planification effective du domaine hertzien.Cette situation de fait ne garantit pas, par conséquent, l'application du principe du pluralisme de l'information sur le plan externe, qui constitue l'un des "impératifs" absolus découlant de la jurisprudence constitutionnelle en la matière.Dans ces conditions, la persistance d'une situation (d'ailleurs aggravée) déjà jugée illégale dans l'arrêt nº 420 de 1994 et le maintien des réseaux considérés comme étant encore "excédentaires" par le législateur de 1997 exigent la fixation, aux fins du respect des principes constitutionnels, d'une échéance absolument certaine, définitive et donc inéluctable" et que, cependant, le délai fixé pour la réforme du secteur audiovisuel n'a pas été tenu et que la loi portant réforme du secteur audiovisuel a été renvoyée par le Président de la République devant le Parlement pour un nouvel examen, en raison du non-respect des principes énoncés par la Cour constitutionnelle ;

63. stelt vast dat het Italiaanse Constitutionele Hof in november 2002 het volgende heeft verklaard (zaak 466/2002): ".het huidige systeem van Italiaanse particuliere televisiebedrijven die op nationaal niveau en met analoge technieken opereren, is ontstaan uit het feit dat deze bedrijven zich in de praktijk eenvoudigweg de frequenties hebben toegeëigend (exploitatie van installaties zonder concessies en vergunningen) en is niet voortgekomen uit een streven naar meer pluralisme bij de verdeling van de frequenties en evenmin uit een gedegen etherplanning.Deze de facto-situatie vormt derhalve geen waarborg voor de eerbiediging van het beginsel van het externe pluralisme van informatie, die volgens de desbetreffende constitutionele jurisprudentie een onontbeerlijke voorwaarde is.In dit verband moet, gezien het voortduren (en overigens verergeren) van de situatie, die volgens arrest nr. 420 van 1994 in strijd met de wet is, en de handhaving van netwerken die volgens de wetgeving van 1997 "overtollig" zijn, een uiterste datum worden vastgesteld, die absoluut zeker, definitief en dus bindend is met het oog op compatibiliteit met de regels van de grondwet"; stelt vast dat niettemin de uiterste datum voor de hervorming van de audiovisuele sector niet is geëerbiedigd en dat de wet op de hervorming van de audiovisuele sector door de president van de Republiek voor een nieuwe behandeling door het Parlement is terugverwezen vanwege niet-naleving van de beginselen die door het Constitutionele Hof zijn bekrachtigd;
63. relève que la Cour constitutionnelle italienne a fait valoir en novembre 2002 (affaire 466/2002) que ".la formation du système actuel de télévision italienne privée sur le plan national et en technique analogique résulte de situations de simple occupation de fait des fréquences (exploitation d'installations sans octroi de concessions et d'autorisations), en dehors de toute logique de développement du pluralisme dans l'attribution des fréquences et de planification effective du domaine hertzien.Cette situation de fait ne garantit pas, par conséquent, l'application du principe du pluralisme de l'information sur le plan externe, qui constitue l'un des "impératifs" absolus découlant de la jurisprudence constitutionnelle en la matière.Dans ces conditions, la persistance d'une situation (d'ailleurs aggravée) déjà jugée illégale dans l'arrêt nº 420 de 1994 et le maintien des réseaux considérés comme étant encore "excédentaires" par le législateur de 1997 exigent la fixation, aux fins du respect des principes constitutionnels, d'une échéance absolument certaine, définitive et donc inéluctable" et que, cependant, le délai fixé pour la réforme du secteur audiovisuel n'a pas été tenu et que la loi portant réforme du secteur audiovisuel a été renvoyée par le Président de la République devant le Parlement pour un nouvel examen en raison du non‑respect des principes énoncés par la Cour constitutionnelle;