Vertaling van "hetzelfde wetboek heeft " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

zaak die op hetzelfde onderwerp betrekking heeft
affaires portant sur le même objet

fijnverdeeld lamellair perliet in de uitgangstoestand heeft hetzelfde effect
une structure de départ à lamelles fines produit le même effet

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Artikel 35, § 1, eerste lid, van het Wetboek van internationaal privaatrecht wijst in principe het recht aan van de Staat waarin het kind zijn gewone verblijfplaats in de zin van artikel 4 van hetzelfde Wetboek. heeft.
L'article 35, § 1er, alinéa 1er, du Code de droit international privé désigne en principe le droit de l'Etat où l'enfant a sa résidence habituelle, au sens de l'article 4 du même Code.

3° de lijst van werken voor dewelke de bevoegde Instantie van de Federale Staat de voltooiing en de naleving van de voorwaarden en de grens zoals bedoeld in artikelen 194ter, § 4, 3°, en 194ter/1, § 5, van hetzelfde Wetboek heeft bevestigd;
3° la liste des oeuvres pour lesquelles l'Autorité compétente de l'autorité fédérale a attesté l'achèvement et le respect des conditions et du plafond visés aux articles 194ter, § 4, 3°, et 194ter/1, § 5, du même Code;

De prejudiciële vraag heeft betrekking op de voorwaarde bepaald in artikel 40bis, § 2, eerste lid, 2°, a), van de wet van 15 december 1980, in het bijzonder sinds de inwerkingtreding van de voormelde wet van 2 juni 2013 en inzonderheid van artikel 1476bis van het Burgerlijk Wetboek, dat een bepaling heeft ingevoegd die vergelijkbaar is met die van artikel 146bis van hetzelfde Wetboek dat op de huwelijken van toepassing is.
La question préjudicielle concerne la condition fixée à l'article 40bis, § 2, alinéa 1, 2°, a), de la loi du 15 décembre 1980, en particulier depuis l'entrée en vigueur de la loi précitée du 2 juin 2013 et, spécialement, de l'article 1476bis du Code civil qui a inséré une disposition similaire à celle de l'article 146bis du même Code applicable aux mariages.

De rechtspraak oordeelt overigens dat hij impliciet maar onbetwistbaar werd opgeheven bij de wet van 21 december 2009, die artikel 410, tweede lid, van hetzelfde Wetboek heeft aangevuld met de uitbreiding tot het geval van het arrest van vrijspraak (13) .
La jurisprudence estime d'ailleurs qu'elle a été abrogée, de manière implicite mais certaine, par la loi du 21 décembre 2009, qui a complété l'article 410, alinéa 2, du même Code en l'étendant à l'hypothèse de l'arrêt d'acquittement (13) .

De wet van 17 juli 1990 tot wijziging van de artikelen 42, 43 en 505 van het Strafwetboek en tot invoering van een artikel 43bis in hetzelfde Wetboek, heeft de toenmalige in het Belgische recht bestaande mogelijkheden tot verbeurdverklaring gevoelig uitgebreid door :
La loi du 17 juillet 1990 modifiant les articles 42, 43 et 505 du Code pénal et introduisant un article 43bis dans ce même Code a élargi les possibilités de confiscation existant à l'époque en droit belge :

Voor het bepalen van de steun die overeenstemt met het bedrag aan belasting dat niet werd gestort ten gevolge van het geheel van de op basis van artikel 185, § 2, b, van hetzelfde Wetboek, gegeven voorafgaande beslissingen, wordt de berekening van de belasting voor elk betrokken belastbaar tijdperk opnieuw uitgevoerd naar gelang het geval, door toepassing van de bepalingen van titel III, hoofdstukken 2 en 3, of de artikelen 233, 235, 2°, 236 tot 240, 242, 246, en de artikelen 276 tot 296, 304 en 463bis van hetzelfde Wetboek, zoals deze bepalingen bestonden voor het aanslagjaar dat verbonden is met het desbetreffende belastbare tijdperk, waarbij geen rekening wordt gehouden met de voorafgaande beslissingen die overeenkomstig artikel 185, § 2, b, van hetzelfde Wetboek, de belasting van de overwinst hebben toegekend, en waarbij in voorkomend geval enkel rekening wordt gehouden met de vanuit het vorige belastbaar tijdperk overgedragen aftrekbare elementen die voortvloeien uit de krachtens dit artikel opnieuw uitgevoerde berekening van de belasting die betrekking heeft op het vorige belastbaar tijdperk.
Pour déterminer l'aide qui correspond au montant d'impôt non-versé du fait de l'ensemble des décisions anticipées adoptées sur la base de l'article 185, § 2, b, du même Code, le calcul de l'impôt est à nouveau effectué pour chaque période imposable concernée, selon le cas, en application des dispositions du titre III, chapitres 2 et 3, ou des articles 233, 235, 2°, 236 à 240, 242, 246, et des articles 276 à 296, 304 et 463bis du même Code, telles que ces dispositions existaient pour l'exercice d'imposition qui se rattache à la période imposable concernée, sans tenir compte des décisions anticipées concernant l'imposition de bénéfices excédentaires, basées sur l'article 185, § 2, b, du même Code, et le cas échéant, en tenant uniquement compte des éléments déductibles reportés d'une période imposable précédente qui résultent du calcul de l'impôt afférent à la période imposable précédente qui est effectué à nouveau en vertu du présent article.

Artikel 2 van de wet van 21 februari 2010 « tot wijziging van de artikelen 1022 van het Gerechtelijk Wetboek en 162bis van het Wetboek van strafvordering » heeft een lid ingevoegd in artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek krachtens hetwelk geen enkele rechtsplegingsvergoeding verschuldigd is ten laste van de Staat wanneer het openbaar ministerie bij wege van een rechtsvordering in burgerlijke procedures tussenkomt overeenkomstig artikel 138bis, § 1, van hetzelfde Wetboek, of wanneer het arbeidsauditoraat een rechtsvordering instelt voor de arbeidsgerechten overeenkomstig artikel 138bis, § 2, van hetzelfde Wetboek.
L'article 2 de la loi du 21 février 2010 modifiant les articles 1022 du Code judiciaire et 162bis du Code d'instruction criminelle a inséré un alinéa dans l'article 1022 du Code judiciaire en vertu duquel aucune indemnité de procédure n'est due à charge de l'Etat lorsque le ministère public intervient par voie d'action dans les procédures civiles conformément à l'article 138bis, § 1, du même Code ou lorsque l'auditorat du travail intente une action devant les juridictions du travail conformément à l'article 138bis, § 2, du même Code.

(9) Concreet kunnen vandaag de volgende misdaden aan de bevoegdheid van het hof van assisen ontrokken worden : — alle misdaden waarvan de in de wet bepaalde straf twintig jaar opsluiting niet te boven gaat; — de misdaad bedoeld in artikel 347bis van het Strafwetboek, wanneer de gijzeling voor de gegijzelden geen andere gevolgen heeft dan een blijvende fysieke of psychische ongeschiktheid, ongeacht de leeftijd van de gegijzelde persoon; — de misdaad bedoeld in artikel 472 van het Strafwetboek die met toepassing van artikel 473 van hetzelfde Wetboek met opsluiting van twintig jaar tot dertig jaar wordt gestraft, wanneer het geweld of de bedreiging voor het slachtoffer geen andere gevolgen heeft dan een blijvende fysieke of psychische ongeschiktheid; — de misdaad bedoeld in artikel 510 van het Strafwetboek, die met toepassing van artikel 513, tweede lid, van hetzelfde Wetboek wordt gestraft met opsluiting van twintig jaar tot dertig jaar omdat de brand bij nacht is gesticht; — De misdaad bedoeld in artikel 518, eerste lid, van het Strafwetboek, die met toepassing van het tweede lid van hetzelfde artikel wordt gestraft met tweeëntwintig jaar opsluiting; — de misdaad bedoeld in artikel 530, laatste lid, van het Strafwetboek, die met toepassing van artikel 531 van hetzelfde Wetboek wordt gestraft met twintig jaar tot dertig jaar opsluiting wanneer het geweld of de bedreiging voor het slachtoffer geen andere gevolgen heeft dan een blijvende ongeschiktheid tot het verrichten van persoonlijke arbeid bepaald in artikel 400 van hetzelfde Wetboek; — de misdaad bedoeld in artikel 375, laatste lid, van het Strafwetboek.
(9) Concrètement, les crimes suivants peuvent aujourd'hui être soustraits à la compétence de la cour d'assises : — tous les crimes pour lesquels la peine prévue par la loi n'excède pas vingt ans de réclusion ; — le crime visé à l'article 347bis du Code pénal, lorsque la prise d'otages n'a causé aux otages qu'une incapacité permanente physique ou psychique, quel que soit l'âge de la personne prise comme otage ; — le crime visé à l'article 472 du Code pénal, qui, par application de l'article 473 du même Code, est puni la réclusion de vingt ans à trente ans, si les violences ou les menaces n'ont eu pour la victime d'autres suites qu'une incapacité permanente physique ou psychique ; — le crime visé à l'article 510 du Code pénal, qui, par application de l'article 513, alinéa 2, du même Code, est puni de la réclusion de vingt ans à trente ans du fait que le feu a été mis pendant la nuit ; — le crime visé à l'article 518, alinéa 1er, du Code pénal, qui, par application de l'alinéa 2 du même article, est puni de vingt-deux ans de réclusion ; — le crime visé à l'article 530, dernier alinéa, du Code pénal, qui, par application de l'article 531 du même Code, est puni de vingt ans à trente ans de réclusion si les violences ou les menaces n'ont pour la victime d'autres suites qu'une incapacité permanente de travail personnel prévue à l'article 400 du même Code ; — le crime visé à l'article 375, dernier alinéa, du Code pénal.