Traduction de «hij strekt immers » (Néerlandais → Français) :

Hij strekt immers ertoe dat de beklaagde zijn hoger beroep tegen de burgerlijke en strafrechtelijke beschikkingen van het vonnis instelt bij eenzelfde verklaring op de griffie van de rechtbank die de beslissing heeft gewezen, en dat het hoger beroep in zijn geheel zo spoedig mogelijk wordt voorgelegd aan het rechtscollege in hoger beroep, dat zich op die manier definitief kan uitspreken over alle aspecten van het hoger beroep.
Elle tend en effet à ce que le prévenu introduise son appel des dispositions civiles et pénales du jugement dans la même déclaration au greffe du tribunal qui a rendu la décision, et à ce que l'appel, dans sa globalité, soit déféré à bref délai à la juridiction d'appel, qui peut ainsi statuer définitivement sur tous les aspects de l'appel.

De procedure van collectieve schuldenregeling strekt immers ertoe « de financiële toestand van de schuldenaar te herstellen, met name hem in staat te stellen in de mate van het mogelijke zijn schulden te betalen en tegelijkertijd te waarborgen dat hij zelf en zijn gezin een menswaardig leven kunnen leiden » (artikel 1675/3, derde lid, van het Gerechtelijk Wetboek), maar in tegenstelling tot de in de in het geding zijnde wet bedoelde maatregelen strekt zij niet ertoe de activiteit van de onderneming in moeilijkheden zoveel mogelijk te behouden, in het belang van de ondernemer maar ook in het belang van zijn schuldeisers.
En effet, la procédure en règlement collectif de dettes a pour objet de « rétablir la situation financière du débiteur, en lui permettant notamment dans la mesure du possible de payer ses dettes et en lui garantissant simultanément ainsi qu'à sa famille, qu'ils pourront mener une vie conforme à la dignité humaine » (article 1675/3, alinéa 3, du Code judiciaire), mais elle ne vise pas, contrairement aux mesures prévues par la loi en cause, à maintenir, autant que possible, l'activité de l'entreprise en difficulté dans l'intérêt de l'entrepreneur mais également de ses créanciers.

Onderhavig amendement strekt ertoe om, ook voor de Comités voor preventie en bescherming op het werk, de bepaling te schrappen die aan een vakbond toelaat een verkozen werknemer zijn mandaat te ontnemen, indien hij geen lid meer is van de vakbond op wiens lijst hij zou verkozen zijn; de werknemers hebben immers gestemd voor deze persoon om hem een mandaat te geven, het is niet aan een vereniging om hem die eventueel met een gedwongen ontslag te ontnemen.
Le présent amendement tend à abroger, également pour les comités pour la prévention et la protection du travail, la disposition qui permet à un syndicat de retirer le mandat d'un délégué du personnel au conseil d'entreprise, lorsque l'intéressé cesse d'être membre du syndicat sur la liste duquel il a été élu. Par leur vote, les travailleurs ont en effet mandaté cette personne.

Het amendement strekt er immers toe de privé-persoon strafbaar te stellen die een andere persoon, waarvan verondersteld wordt dat hij invloed heeft op een openbare overheid, benadert.
En effet, l'amendement vise à incriminer la personne privée qui intervient auprès d'une autre personne qui est censée avoir une influence sur une autorité publique.

Deze van het gemene recht en de B.T.W.-procedure afwijkende bepaling strekt er immers toe om binnen de 15 dagen vanaf de afgifte ter post van de notificatie van de ontvanger ofwel de onmiddellijke betaling van de derde-beslagene te bekomen van de sommen die van hem worden gevorderd ofwel, indien hij niet in staat is om aan het verzoek van de ontvanger te voldoen, de verzending van de verklaring als bepaald in artikel 1452 van het Gerechtelijk Wetboek.
En effet, cette disposition dérogatoire au droit commun et à la procédure T.V. A. vise à obtenir du tiers saisi dans les 15 jours du dépôt à la poste de la notification du receveur, soit le paiement immédiat des sommes qui lui sont réclamées, soit, s'il n'est pas à même de satisfaire à la demande du receveur, l'envoi de la déclaration prévue à l'article 1452 du Code judiciaire.

De omstandigheid dat sommige sociaal verzekerden al dan niet de tweejarige verjaring van de vordering tot terugvordering van de ten onrechte verleende prestaties kunnen genieten, hangt immers niet alleen af van het feit of de sociaal verzekerde de verzekeringsinstelling inlicht over een procedure die strekt tot de vestiging van een niet-cumuleerbaar recht, maar ook van andere feitelijke gegevens, die niet uit de in het geding zijnde bepaling maar uit de toepassing ervan blijken, en waarvoor het niet aan het Hof staat om ze in aanmerking te nemen, zoals de mogelijke informatieverstrekking aan de verzekeringsinstelling via andere kanalen, de houding van de verzekeringsinstelling in verband met een mogelijke schorsing van de verjaring, of zelfs het bestaan van bedrieglijke handelingen waarvoor hij wie ze tot baat strekte, verantwoordelijk zou zijn, vermits in dat geval de verjaringstermijn op vijf jaar wordt gebracht, krachtens artikel 174, derde lid, van de wet van 14 juli 1994.
En effet, la circonstance que certains assurés sociaux peuvent ou non bénéficier de la prescription biennale de l'action en récupération des prestations indûment octroyées dépend non seulement de l'information de l'organisme assureur par l'assuré social d'une procédure tendant à l'établissement d'un droit qui ne peut être cumulé, mais également d'autres éléments de fait, qui ne résultent pas de la disposition en cause mais de son application, et qu'il n'appartient pas à la Cour de prendre en considération, tels que l'information éventuelle de l'organisme assureur par d'autres voies, l'attitude de l'organisme assureur quant à une suspension éventuelle de la prescription, voire l'existence de manoeuvres frauduleuses dont serait responsable celui qui en a profité, puisque dans cette hypothèse, le délai de prescription est porté à cinq ans, en vertu de l'article 174, alinéa 3, de la loi du 14 juillet 1994.

Hij is immers coherent met het gehele systeem dat, behoudens uitzonderingen, ertoe strekt, in geval van samenloop van rechthebbenden, die ouder als prioritair aan te wijzen met wie het kind samenwoont, wat in de meeste gevallen van exclusief hoederecht over het kind door één van de ouders ertoe leidt dat aan die ouder tegelijkertijd de hoedanigheid van rechthebbende en van bijslagtrekkende wordt toegekend.
Elle est en effet cohérente avec l'ensemble du système qui tend, sauf exceptions, à désigner comme prioritaire, en cas de concours d'attributaires, le parent avec lequel l'enfant réside, ce qui conduit, dans la plupart des cas de garde exclusive de l'enfant par l'un des parents, à reconnaître à celui-ci, à la fois la qualité d'attributaire et celle d'allocataire.