Traduction de «hij tegen turkije » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit zich herhalende dwanggedachten of dwanghandelingen. Dwanggedachten zijn ideeën, beelden of impulsen die in stereotiepe vorm steeds maar weer de gedachten van de betrokkene binnendringen. Ze zijn vrijwel onveranderlijk verontrustend en de betrokkene tracht dikwijls, zonder succes, zich ertegen te verzetten. Ze worden evenwel herkend als zijn of haar eigen gedachten, ondanks hun onwillekeurige en vaak weerzinwekkende aard. Dwanghandelingen of rituelen zijn stereotiepe gedragingen die steeds maar weer worden herhaald. Ze zijn niet aangenaam op zichzelf en leiden ook niet tot de voltooiing van op zichzelf nuttige taken. Hun functie is het voorkomen van een feitelijk onwaarschijnlijke gebeurtenis, die dikwijls draait om kwaad jegens de betrokkene of door hem of haar veroorzaakt, waarvan hij of zij vreest dat die anders plaatsheeft. Doorgaans wordt dit gedrag door de betrokkene erkend als zinloos of vergeefs en herhaalde pogingen worden ondernomen om zich ertegen te verzetten. Angst is vrijwel onveranderlijk aanwezig. Als tegen dwanghandelingen verzet wordt geboden neemt de angst toe. | anankastische neurose | dwangneurose | obsessief-compulsieve neurose | obsessief-compulsieve stoornis
Définition: Trouble caractérisé essentiellement par des idées obsédantes ou des comportements compulsifs récurrents. Les pensées obsédantes sont des idées, des représentations, ou des impulsions, faisant intrusion dans la conscience du sujet de façon répétitive et stéréotypée. En règle générale, elles gênent considérablement le sujet, lequel essaie souvent de leur résister, mais en vain. Le sujet reconnaît toutefois qu'il s'agit de ses propres pensées, même si celles-ci sont étrangères à sa volonté et souvent répugnantes. Les comportements et les rituels compulsifs sont des activités stéréotypées répétitives. Le sujet ne tire aucun plaisir direct de la réalisation de ces actes, lesquels, par ailleurs, n'aboutissent pas à la réalisation de tâches utiles en elles-mêmes. Le comportement compulsif a pour but d'empêcher un événement, dont la survenue est objectivement peu probable, impliquant souvent un malheur pour le sujet ou dont le sujet serait responsable. Le sujet reconnaît habituellement l'absurdité et l'inutilité de son comportement et fait des efforts répétés pour supprimer celui-ci. Le trouble s'accompagne presque toujours d'une anxiété. Cette anxiété s'aggrave quand le sujet essaie de résister à son activité compulsive. | névrose:anankastique | obsessionnelle-compulsive

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Hoe bestempelt de Raad de voortdurende schendingen en welke maatregelen neemt hij tegen Turkije om direct een eind te maken aan deze provocaties, die de vrede in de regio in gevaar brengen?
Dans l’affirmative, quand l’a-t-il fait? Quels commentaires le Conseil a-t-il formulés à propos des violations continuelles et quelles mesures prend-il vis-à-vis de la Turquie afin que cessent immédiatement ces provocations qui mettent en danger la paix dans la région?

In verband met de programma's wijst dat Europees Hof erop : « De definitie en de inrichting van het studieprogramma vallen in beginsel onder de bevoegdheid van de Verdragsluitende Staten. Het betreft in grote mate een opportuniteitsprobleem waarover het Hof zich niet moet uitspreken en waarvan de oplossing op gewettigde wijze kan variëren naar gelang van het land en het tijdperk. In het bijzonder belet de tweede zin van artikel 2 van het Eerste Aanvullend Protocol de Staten niet om via het onderwijs of de opvoeding informatie of kennis met een al dan niet rechtstreeks godsdienstig of filosofisch karakter te verspreiden. Zij staat zelfs de ouders niet toe zich te verzetten tegen de opname van een dergelijk onderwijs of een dergelijke opvoeding in het schoolprogramma, zo niet zou elk geïnstitutionaliseerd onderwijs mogelijk onwerkzaam blijken. De tweede zin van artikel 2 van het Eerste Aanvullend Protocol impliceert daarentegen dat de Staat, door zijn functies op het gebied van opvoeding en onderwijs uit te voeren, erover waakt dat de informatie of kennis die in het programma zijn opgenomen, op objectieve, kritische en pluralistische wijze worden verstrekt. Hij verbiedt de Staat een doel van indoctrinatie na te streven dat kan worden geacht de godsdienstige en filosofische overtuigingen van de ouders niet in acht te nemen. Dat is de grens die niet mag worden overschreden » (EHRM, grote kamer, 29 juni 2007, Folgero en anderen t. Noorwegen, § 84; 9 oktober 2007, Hasan en Eylem Zengin t. Turkije, § § 51-52).
Au sujet des programmes, la Cour européenne indique : « La définition et l'aménagement du programme des études relèvent en principe de la compétence des Etats contractants. Il s'agit, dans une large mesure, d'un problème d'opportunité sur lequel la Cour n'a pas à se prononcer et dont la solution peut légitimement varier selon les pays et les époques. En particulier, la seconde phrase de l'article 2 du Protocole n° 1 n'empêche pas les Etats de répandre par l'enseignement ou l'éducation des informations ou connaissances ayant, directement ou non, un caractère religieux ou philosophique. Elle n'autorise pas même les parents à s'opposer à l'intégration de pareil enseignement ou éducation dans le programme scolaire, sans quoi tout enseignement institutionnalisé courrait le risque de se révéler impraticable. La seconde phrase de l'article 2 du Protocole n° 1 implique en revanche que l'Etat, en s'acquittant des fonctions assumées par lui en matière d'éducation et d'enseignement, veille à ce que les informations ou connaissances figurant au programme soient diffusées de manière objective, critique et pluraliste. Elle lui interdit de poursuivre un but d'endoctrinement qui puisse être considéré comme ne respectant pas les convictions religieuses et philosophiques des parents. Là se place la limite à ne pas dépasser » (CEDH, grande chambre, 29 juin 2007, Folgero et autres c. Norvège, § 84; 9 octobre 2007, Hasan et Eylem Zengin c. Turquie, § § 51-52).

De Europese conservatieven herhalen vandaag dat zij voor uitbreiding zijn, maar sluiten dit tegelijkertijd uit van het oprichtingsdocument van hun nieuwe fractie, waarvan de officiële woordvoerder in dit debat heeft herhaald dat hij tegen Turkije is en daarmee zijn fractie in precies hetzelfde kamp plaatst als uiterst rechts, zoals we vanmiddag allemaal gehoord hebben.
Les conservateurs européens répètent aujourd’hui qu’ils sont favorables à l’élargissement, mais, dans le même temps, ils l’excluent du document fondateur de leur nouveau groupe, dont le porte-parole officiel, qui s’est exprimé dans le cadre de ce débat, répète son opposition à la Turquie, ce qui les met exactement dans le même camp que l’extrême-droite, ainsi que nous l’avons tous entendu cette après-midi.

Welke maatregelen denkt hij tegen Turkije te nemen?
Quelles mesures se propose-t-il d’adopter à l’encontre de la Turquie?

De zaak « Bahar Kimyongür », naar de naam van de Belgische onderdaan van Turkse afkomst, die in Nederland werd aangehouden op grond van een internationaal bevel tot aanhouding dat tegen hem werd uitgevaardigd door Turkije, en waarover hij nooit werd ingelicht, en voor wie dus uitlevering aan Turkije dreigde, heeft ons evenwel onlangs de beperkingen van die « bescherming » van de eigen onderdanen aangetoond.
Cependant, l'affaire dite « Bahar Kimyongür » du nom de ce ressortissant belge, d'origine turque, arrêté aux Pays-Bas sur base d'un mandat d'arrêt international délivré à son encontre par la Turquie, dont il n'avait jamais eu connaissance, et donc menacé d'extradition vers la Turquie, nous a récemment montré la limite de cette « protection » des nationaux.

Ik vernam dan ook graag van de geachte minister of hij bij de Turkse regering zal protesteren tegen deze vervolgingen en of hij in Europese Unie (EU)-verband zal aandringen om deze vervolgingen mede in overweging te nemen bij de evaluatie van de vooruitgang van de onderhandelingen met Turkije over het lidmaatschap van de EU, dat wij niet afwijzen maar wel volledig in overeenstemming willen zien met de Kopenhagencriteria, waaronder een vreedzame oplossing van het Koerdische vraagstuk.
J'aimerais que le ministre me dise s'il protestera auprès du gouvernement turc contre ces poursuites et/ou s'il insistera auprès de l'Union européenne pour qu'il soit tenu compte de ces poursuites dans l'évaluation des progrès des négociations d'adhésion de la Turquie, que nous ne refusons pas mais que nous voulons en totale concordance avec les critères de Copenhague, parmi lesquels figure la solution pacifique de la question kurde.

Ik kan me helaas niet van de indruk ontdoen dat het verslag van de heer Pieper in de eerste plaats een uitlaatklep is voor de ontevredenheid en frustratie na de vorige uitbreidingen en dat hij, zonder rekening te houden met politieke beslissingen, probeert financiële belemmeringen op te werpen voor elke mogelijke toekomstige uitbreiding van de Europese Unie, en met name tegen Turkije.
Malheureusement, j’ai l’impression que le rapport de M. Pieper est essentiellement une manifestation de mécontentement et de frustration à la suite des derniers élargissements et qu’il essaie d’ériger, en dépit des décisions politiques, des barrières financières contre tout éventuel futur élargissement de l’Union européenne, notamment contre la Turquie.

Ik zeg niet dat hij representatief is voor heel de publieke opinie of voor de regering, maar hij toont wel aan dat er onder een gedeelte van de publieke opinie van Turkije verzet bestaat tegen bepaalde fundamentele veranderingen, en daar moet rekening mee worden gehouden. Turkije kan alleen worden opgenomen in de Europese Unie als ook de mentaliteit binnen Turkije verandert.
Je ne dis pas qu’il est représentatif de l’opinion publique dans son ensemble, ou de la position du gouvernement; mais cela montre qu’une part de l’opinion résiste, ne serait-ce qu’à certains changements fondamentaux, et qu’il convient d’en tenir compte, car l’intégration de la Turquie dans l’Union européenne ne peut se faire que moyennant un changement de comportement en Turquie.

Bovendien verduidelijkt de journalist-publicist Ragip Zarakolu, een specialist inzake de verdrukking van minderheden in Turkije, dat Ali Kemal niet is gelyncht omdat hij zich verzette tegen de Kemalistische beweging, maar wel omdat hij, net zoals de heer Özgüden, vastbesloten was de verantwoordelijken voor de genocide op de Armenen te vervolgen.
Or le journaliste-éditeur Ragip Zarakolu, spécialiste en matière de répression des minorités en Turquie, précise que la raison du lynchage d'Ali Kemal n'était pas son opposition au mouvement kémaliste, mais sa détermination à poursuivre les responsables du génocide arménien, ce que réclame aussi M. Özgüden.